Hindistan’ın hem kentsel hem de kırsal alanlarında sıklıkla karşılaşılan
yol kenarı tapınakları Hinduların pek çoğu için ibadetin ayrılmaz
parçasıdırlar. Bunlar, Tanrının her yerde hazır ve nazır olduğu şeklindeki Hint
felsefesinden doğmuşlardır. Bu tapınakların bazıları herkesçe bilinen büyük
tanrılara ait olsa da pek çoğu yerel tanrılara ve kutsanmış şahsiyetlere
aittir. Büyük tanrılar arasında hem resim ve heykel tarzındaki hem de diğer
formları ile Şiva başı çeker. Şiva’nın iki oğlundan biri olan fil başlı Tanrı
Ganeş ile Maymun Tanrı Hanuman’a da bu tür tapınaklarda sıklıkla rastlanır. Yol
kenarı tapınaklarının çoğunun sahibi olan yerel tanrılar ise bölgeden bölgeye
değişebilir. Bunların yanı sıra Halk kahramanları, mitolojik şahsiyetler veya
eşinin cenazesi töreninde onunla birlikte diri diri yakılan kadınlar adına
yapılmış yol kenarı tapınakları da vardır. Bu tapınaklar yapı formu olarak da
oldukça çeşitlidirler. Pek çokları, içine tek kişinin dahi giremeyeceği kadar
küçük bir kulübeden ibaret, genellikle bir ağacın altına yapılmış, derme çatma
ve basit yapılardır. Bunların içine “murti” denilen tanrı tasvirleri
yerleştirilmiştir. Tapınak ibadetinin esasını oluşturan “darsan” yani Tanrıyı
“görme” eylemi bu murtiler vasıtasıyla sağlanmaktadır. İçindeki murtisi ile
küçük bir oda şeklindeki yol kenarı tapınakları aslında büyük tapınaklardaki
“garbhagriha” yani rahim odası veya rahim boşluğu denilen özel kısmın
muadilidir. Dolayısıyla yol kenarı tapınaklarının oldukça gösterişli ve
teferruatlı olan büyük tapınakların en basit formu olduğu söylenebilir. Bazen ağacın kendisi tapınak haline
getirilmiştir. Bu tür ağaçlar içerisinde Hint inciri olarak bilinen ve aynı
zamanda Hindistan’ın ulusal ağacı da olan banyan ağacı özellikle dikkat çeker.
Çok zengin çeşitlilikteki yol kenarı tapınakları arasında seyyar olanlarına
rastlamak dahi mümkündür. Bazen yol kenarı tanrıları tamamen açıkta da
olabilirler. Buralardaki ibadet basit eylemlerden oluşur. Dua etmek, tütsü,
ışık, yiyecek ve çiçek sunuları en çok yapılan eylemlerdir. Kutsal sayılan
ağaçların gövdelerine ip dolamak da önemli bir ritüeldir. Bu uygulamaların çoğu
dışardan, yüzeysel olarak bakıldığında batıl inanç olarak değerlendirilebilecek
türdendir. İnsanlar buralara hem günlük ibadetler hem de sağlık, korunma,
bağışlanma, kurtuluş gibi değişik amaçlarla giderler. Büyük tapınaklarda
uyulması gereken katı dini kurallar buralarda uygulanmadığı için yol kenarı
tapınakları her kasttan ve sınıftan insana açıktırlar. Buralarda hizmet edenler
sıklıkla kadınlar ve brahmin olmayanlardır, hatta aşağı kastların
üyeleridir. Bazılarında kendini oraya
adamış özel bir görevli bulunur. Kolay ulaşılabilirlikleri ve herkese açık
olmaları onları halk dindarlığının merkezi haline getirmiştir.
Anahtar sözcükler: Hinduizm,
İbadet, Yol Kenarı Tapınağı, Tapınak
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 1 |
Correspondence Address
Cukurova University, Faculty of Theology, Balcali Campus, 01330, Saricam/Adana.