Amaç: Bu çalışma erken bebeklik döneminde paternal depresyon ve baba-bebek bağlanması arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yürütülmüştür.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu araştırma, İzmir’de bir üniversite hastanesinde eşi doğum yapmış, örneklem kriterlerine uyan 124 baba ile yürütülmüştür. Veriler, Birey Tanıtım Formu, Edinburgh Postpartum Depresyon Ölçeği (EPDÖ) ve Baba-Bebek Bağlanma Ölçeği kullanılarak ve iki izlem yapılarak toplanmıştır. Birinci izlem doğum sonrası birinci gün babalarla yüzyüze, ikinci izlem ise doğumdan sonra ikinci ayda telefon ile görüşülerek yapılmıştır.
Bulgular: Babaların doğum sonrası birinci günde EPDÖ puan ortalaması 5,25±4,58, ikinci ayda 4,58±4,20 olup, aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Doğum sonrası birinci günde depresyon riski %16,9 iken, bu oran ikinci ayda %14,5’tir. Doğum sonrası birinci günde ve ikinci ayda depresyon riski yüksek olan babaların doğum sonrası ikinci aydaki Baba-Bebek Bağlanma Ölçeği toplam puan ortalaması depresyon riski olmayan babalara göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşüktür.
Sonuç: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, babalardaki depresyon riski erken bebeklik döneminde baba-bebek bağlanmasını olumsuz etkilemektedir. Paternal postpartum depresyon riski doğum sonrası birinci güne göre ikinci ayda azalmış olmasına rağmen halen devam etmektedir.
Herhangi bir kurum tarafından desteklenmemiştir.
---
---
Purpose: This study was conducted to examine the relationship between paternal depression and father-infant attachment in early infancy.
Materials and Methods: This descriptive and cross-sectional study was conducted with 124 fathers meeting the sample criteria whose spouse gave birth in a university hospital, in İzmir. Data were collected by using Individual Identification Form, Edinburgh Postpartum Depression Scale (EPDS) and Postnatal Paternal-Infant Attachment Questionnaire (PPAQ) and by realizing to follow-up. While the first follow-up was performed through face-to-face interviews with fathers on the postpartum first day, the second follow-up was carried out via telephone in the postpartum second month.
Results: The mean EPDS scores of the fathers regarding the postpartum first day was 5.25±4.58 and 4.58±4.20 for the postpartum second month, thus, the difference between them is statistically significant. While the risk of depression on the postpartum first day was 16.9%, it was 14.5% for the postpartum second month. The mean total score of PPAQ of the fathers with high risk of depression on the postpartum first day and postpartum second months were statistically significantly lower compared to fathers without risk of depression.
Conclusion: Based on the results of the research, it is possible to say that the risk of depression in fathers adversely affects father-infant bonding during early infancy. Although the risk of paternal postpartum depression has decreased in the postpartum second months compared to the postpartum first day, the risk continues.
---
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Obstetrics and Gynaecology |
Journal Section | Research |
Authors | |
Project Number | --- |
Publication Date | December 27, 2020 |
Acceptance Date | October 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 45 Issue: 4 |