Öz
Genghis Khan's Mongol states that it has established, it was to reach as broad geographical boundaries with which invaded. This expansion movement of a single culture and made him get out of the Mongolian state administrative structure. In this context, a new geography was also spearheading the addition of new management systems and staff to the traditional understanding of the state. Thus, the Mongol rulers among the Uighur Empire, we see that Muslims and find a place for Chinese dignitaries. This study concerned with the Mongols but the Mongols who contributed to the non-functioning of the administrative state and government to address the activities of the foundations of the bureaucratic state, which creates meaning and purpose to introduce them to the man. Within this framework, Mahmoud Yalavac with Muslim identity will try to locate within the Mongol Empire
Anahtar Kelimeler
Mongolian government the Mongolian invasion administrative structure bureaucracy
Kaynakça
- Abû‟l Farac, G. (1950). Abû’l-Farac Tarihi, II. (Çev. Ömer Rıza Doğrul) Ankara: TTK.
- Âkilî, SeyfeddînHâcı b. Nizâm. (1337hş.). Âsârü’l Vüzerâ (tsh. Mîr Celâleddîn HüseynîUrmevî). Tahrân: İntişârât-i Dânişgâh-i Tahrân.
- Âştiyânî, Abbâs İkbâl. (1328hş.). Târîh-i Moğûl ve Evâyil-i Eyyâm-i Tîmûrî, I-II. Tahrân: İntişârât-i Nâmek.
- Âştiyânî, Abbâs İkbâl. (1390hş.). Târîh-i Moğûl. Tahrân: İntişârât-ı Sâhil.
- Barthold, V. V. (1990). Moğol İstilasına Kadar Türkistan (Haz. Hakkı Dursun Yıldız). Ankara: TTK.
- Cüveynî, Alâaddin Ata Melik bin Bahâeddin b. Muhammed bin Muhammed. (1329hş.). Târîh-i Cihânguşâ, I (tsh. Muhammed Abdulvahhâb Kazvînî). Tahrân: Donyâyî Kitâb.
- D‟ohsson, M. B. (2006). Moğol Tarihi (Çev. Ekrem Kalan- QiyasŞükürov). İstanbul: IQ.
- Dehkhodâ, Ali Ekber. (1373hş.). Elcigidey Noyan, Lugatnâme-i Dehkhodâ, (tsh. Muhammed Mu„în-Seyyîd Ca‟fer Şehîdî), (c. III, s. 3203) .Tahran: Çâp-i Dânişgâh-i Tahran.
- Grousset, R. (1980). Bozkır İmparatorluğu (Çev. Mehmet Reşat Uzmen). İstanbul: Ötüken.
- Handmîr, Gıyâseddîn b. Humâmeddîn el-Hüseynî. (ty). Dustürü’l Vuzerâ (tsh. Sa‟îd Nefîsî). Tahrân: Çâphâneyi İkbâl.
- Handmîr, Gıyâseddîn b. Humâmeddîn el-Hüseynî. (1333hş.). Habîbü’s Siyer, III. (tsh. Doktor Muhammed Debîr Siyâkî). Tahran: İntişârât-i Kitâbfurûş-i Hayyâm.
- İbnü‟l İbrî, E. F. (2011). Târîhu Muhtasari’d-Düvel, (Çev. Şerefeddîn Yaltkaya), Ankara: TTK.
- Kadyânî, Abbâs. (1384hş.). Târîh-i Ferheng-i ve Temeddon-i Îrân der Dovre-i Moğûl, Tahrân: İntişârât-i Ferhendg-i Mektûb.
- Kirmânî, Nâsireddîn Münşî. (ty). Nesâ’imü’l Ashâr min Letâ’imü’l Ahbâr der Târîh-i Vüzerâ (tsh. MîrCelâleddîn Hüseynî Urmevî). Tahrân: İntişârât-i Dânişgâh-i Tahrân.
- Mîrhand. (1339hş.). Târîh-i Ravzatü’s Safâ, V. Tahran: İntişârât-i Pîrûz.
- Nâsirîrâd, Mustafa. (1379hş.). Tehevvulât-i Câneşînî Çengîz ve Nakş-i Ân der Munâsebât-i Hâricî Îlhânân Îrân, Târîhî Revâbit-i Hâricî Dergisi. 4, 121-132.
- Ögel, B. (1982). Türklerde Devlet Anlayışı. Ankara: TTK.
- Ögel, B. (2002). Çingiz Han’ın Türk Müşavirleri, İstanbul: IQ.
- Reşidüddîn, Fazlullâh. (1374hş.). Câmiü’t Tevârîh (tsh. Doktor Behmen Kerîmî). Tahran: İntişârât-i İkbal.
- Sa„îdî, Gulnâz. (1386hş.). Berresîyî Nizâm-i İktisâdî ve Bâzârgânîyi Âsyâyî Merkezî der „Asr-i Îlhânî. Berresîhâyî Nevîn-i Târîhî Dergisi. 3, 26-40.
- Spuler, B. (2011). İran Moğolları Siyaset, İdare ve Kültür İlhanlılar Devri 1220-1350 (Çev. Cemal Köprülü). Ankara: TTK.
- Şeşen, R. (1992). Buhara (c. VI, s. 363-367). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi.
- Yasin, Y. (2011). Uygur Yazısının Tarihi Dönemleri ve Yayıldığı Bölgelere Genel Bir Bakış, Dil Araştırmaları Dergisi, Ankara, 9, s. 91-103.
- Yazıcı, T.(1995). Fergana (c. XXII, s. 375-377). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi.
- Yuvalı, A. (1994). İlhanlılar Tarihi I Kuruluş Devri, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
- Yuvalı, A. (2002). İlhanlılar, (c.VIII, s. 359-363). Ankara: Türkler Ansiklopedisi.
Öz
Cengiz Han’ın kurmuş olduğu Moğol devleti, istila ettiği sınırlar itibarı ile geniş coğrafyalara ulaşmaktaydı. Bu genişleme hareketi, Moğol devletini tek bir kültürün ve idarî yapılanmanın dışına çıkmasına sebep oluyordu. Bu bağlamda yeni coğrafyalar devletin geleneksel anlayışına yeni yönetim sistemleri ve kadrolarının eklenmesine de öncülük etmekteydi. Böylece Moğol devletinin idarecileri arasında Uygur, Müslüman ve Çinli devlet adamlarının yer edindiğini görmekteyiz.
Bu çalışma ile söz konusu olan Moğol olmayan ama Moğol devletinin idarî olarak işleyişine katkıda bulunan ve devletin temellerini bürokratik anlamda oluşturan devlet adamlarının faaliyetlerine değinmek ve onları tanıtmak amaçlamıştır. Bu çerçeve içerisinde Müslüman kimliği ile Mahmud Yalavac’ın Moğol Devleti içerisindeki yerini tespit etmeye çalışacağız.
Anahtar Kelimeler: Moğol devleti, Moğol istilası, İdarî yapı, Bürokrasi.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abû‟l Farac, G. (1950). Abû’l-Farac Tarihi, II. (Çev. Ömer Rıza Doğrul) Ankara: TTK.
- Âkilî, SeyfeddînHâcı b. Nizâm. (1337hş.). Âsârü’l Vüzerâ (tsh. Mîr Celâleddîn HüseynîUrmevî). Tahrân: İntişârât-i Dânişgâh-i Tahrân.
- Âştiyânî, Abbâs İkbâl. (1328hş.). Târîh-i Moğûl ve Evâyil-i Eyyâm-i Tîmûrî, I-II. Tahrân: İntişârât-i Nâmek.
- Âştiyânî, Abbâs İkbâl. (1390hş.). Târîh-i Moğûl. Tahrân: İntişârât-ı Sâhil.
- Barthold, V. V. (1990). Moğol İstilasına Kadar Türkistan (Haz. Hakkı Dursun Yıldız). Ankara: TTK.
- Cüveynî, Alâaddin Ata Melik bin Bahâeddin b. Muhammed bin Muhammed. (1329hş.). Târîh-i Cihânguşâ, I (tsh. Muhammed Abdulvahhâb Kazvînî). Tahrân: Donyâyî Kitâb.
- D‟ohsson, M. B. (2006). Moğol Tarihi (Çev. Ekrem Kalan- QiyasŞükürov). İstanbul: IQ.
- Dehkhodâ, Ali Ekber. (1373hş.). Elcigidey Noyan, Lugatnâme-i Dehkhodâ, (tsh. Muhammed Mu„în-Seyyîd Ca‟fer Şehîdî), (c. III, s. 3203) .Tahran: Çâp-i Dânişgâh-i Tahran.
- Grousset, R. (1980). Bozkır İmparatorluğu (Çev. Mehmet Reşat Uzmen). İstanbul: Ötüken.
- Handmîr, Gıyâseddîn b. Humâmeddîn el-Hüseynî. (ty). Dustürü’l Vuzerâ (tsh. Sa‟îd Nefîsî). Tahrân: Çâphâneyi İkbâl.
- Handmîr, Gıyâseddîn b. Humâmeddîn el-Hüseynî. (1333hş.). Habîbü’s Siyer, III. (tsh. Doktor Muhammed Debîr Siyâkî). Tahran: İntişârât-i Kitâbfurûş-i Hayyâm.
- İbnü‟l İbrî, E. F. (2011). Târîhu Muhtasari’d-Düvel, (Çev. Şerefeddîn Yaltkaya), Ankara: TTK.
- Kadyânî, Abbâs. (1384hş.). Târîh-i Ferheng-i ve Temeddon-i Îrân der Dovre-i Moğûl, Tahrân: İntişârât-i Ferhendg-i Mektûb.
- Kirmânî, Nâsireddîn Münşî. (ty). Nesâ’imü’l Ashâr min Letâ’imü’l Ahbâr der Târîh-i Vüzerâ (tsh. MîrCelâleddîn Hüseynî Urmevî). Tahrân: İntişârât-i Dânişgâh-i Tahrân.
- Mîrhand. (1339hş.). Târîh-i Ravzatü’s Safâ, V. Tahran: İntişârât-i Pîrûz.
- Nâsirîrâd, Mustafa. (1379hş.). Tehevvulât-i Câneşînî Çengîz ve Nakş-i Ân der Munâsebât-i Hâricî Îlhânân Îrân, Târîhî Revâbit-i Hâricî Dergisi. 4, 121-132.
- Ögel, B. (1982). Türklerde Devlet Anlayışı. Ankara: TTK.
- Ögel, B. (2002). Çingiz Han’ın Türk Müşavirleri, İstanbul: IQ.
- Reşidüddîn, Fazlullâh. (1374hş.). Câmiü’t Tevârîh (tsh. Doktor Behmen Kerîmî). Tahran: İntişârât-i İkbal.
- Sa„îdî, Gulnâz. (1386hş.). Berresîyî Nizâm-i İktisâdî ve Bâzârgânîyi Âsyâyî Merkezî der „Asr-i Îlhânî. Berresîhâyî Nevîn-i Târîhî Dergisi. 3, 26-40.
- Spuler, B. (2011). İran Moğolları Siyaset, İdare ve Kültür İlhanlılar Devri 1220-1350 (Çev. Cemal Köprülü). Ankara: TTK.
- Şeşen, R. (1992). Buhara (c. VI, s. 363-367). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi.
- Yasin, Y. (2011). Uygur Yazısının Tarihi Dönemleri ve Yayıldığı Bölgelere Genel Bir Bakış, Dil Araştırmaları Dergisi, Ankara, 9, s. 91-103.
- Yazıcı, T.(1995). Fergana (c. XXII, s. 375-377). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi.
- Yuvalı, A. (1994). İlhanlılar Tarihi I Kuruluş Devri, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
- Yuvalı, A. (2002). İlhanlılar, (c.VIII, s. 359-363). Ankara: Türkler Ansiklopedisi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Temmuz 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 3 |
Bizi sosyal medyadan takip edin!
https://twitter.com/AizoniaPublish
https://instagram.com/aizoniapublishing