Against the backdrop of various opening and reforming movements initiated during the era of Deng Xiaoping, the People’s Republic of China (PRC) became largely successful in adjusting Western systems into the context of China in line with Confucian values. Then, “Chinese Style Socialist Market Economy” was adopted in 1992, helping China increase its share of world trade as also manifested in China’s membership to World Trade Organization (WTO) in 2001, ultimately making China the world’s second largest economy in 2010. Further changes also happened under Xi Jinping’s secretariat of the Chinese Communist Party (November 15, 2012) and his leadership as president (March 14, 2013). Utilizing a tactic of appearing as low profile and biding time since the Deng Xiaoping era, China changed this motto with Xi Jinping the most powerful and nationalist leader who came after Mao and adopted the motto “Strive for Achievement” (fen fa you wei). The Beijing administration then implemented the “One Belt One Road" Project in 2013 in efforts to carve out of such circumstances a mid-prosperity society, and a modern, democratic, and prosperous socialist state which will be the centennial accomplishment of the Chinese Communist Party as a project scheduled from 2021 to 2049. This article aims to examine in the context of One Belt One Road Project the reasons for why the People’s Republic of China, claiming it revised its foreign policy under Xi Jinping, has not yet divorced from its global and local aspirations.
Belt & Road Project, Xi Jinping Global Hegemony Reform & Open Chinese Foreign Policy
20. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren ekonomik açıdan istikrarlı bir biçimde gelişim kaydeden Çin Halk Cumhuriyeti, 21.Yüzyılın önemli aktörlerinden birisi olmuştur. Deng Xiaoping’in başlatmış olduğu “Reform ve Açılma” hareketlerinin yanı sıra Çin’in geçmişten günümüze uzanan sosyo-kültürel yapısında belirleyici olan Konfüçyüsçü değerler ekseninde Batılı sistemleri “Çin Tarzı’na” dönüştürmeyi başarabilen Çin, 1992 yılında “Çin Tarzı Sosyalist Piyasa Ekonomisi” anlayışını benimsemiş, 2001 DTÖ üyeliği sonrası küresel ticaret hacmini arttırmış ve 2010 yılında dünyanın en büyük ikinci ekonomisi olmuştur. Xi Jinping’in, 15 Kasım 2012’de ÇKP Genel Sekreterliği ve 14 Mart 2013 tarihinde Çin Devlet Başkanlığı koltuğuna oturmasıyla birlikte Çin dış politikasında önemli değişiklikler yaşanmıştır. Nitekim, Deng Xiaoping döneminden itibaren gücünü sakla zamanını bekle (Dao guang yang hui) mottosunu Çin dış politikasının merkezine koyan Çin Halk Cumhuriyeti, Mao sonrası göreve gelen en güçlü ve milliyetçi bir lider olan Xi Jinping ile bu mottodan sıyrılıp başarı için çabala (Fen fa you wei) mottosunu benimsemeye başlamıştır. “Çin Rüyası” söylemi altında ÇKP’nin kuruluşunun yüzüncü yıl dönümü olan 2021’de “orta halli refah toplum” ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin kuruluşunun yüzüncü yıl dönümünde “modern, demokratik müreffeh ve çağdaş bir sosyalist devlet” oluşturmak isteyen Pekin yönetimi bu girişimlerin hızlandırılması adına 2013 yılında “Bir Kuşak Bir Yol Projesi’ni” uygulamaya koymuştur. Projenin hedeflerinden ve planlanan bitiş tarihinin 2049 olarak belirlenmesinden dolayı işbu proje ÇHC’nin küresel hegemon güç olmayı hedeflediği yorumlarını beraberinde getirmiştir. Bu çalışma, Xi Jinping iktidarı ile birlikte Çin dış politikasında yaşanan değişimin nedenlerinin ve geçmişte asla küresel hegemonya amacı gütmeyeceğini açıklayan Çin Halk Cumhuriyeti’nin zaman içerisinde neden bu fikirden sıyrıldığı sorularına “Bir Kuşak Bir Yol” projesi bağlamında cevap getirmeyi amaçlamaktadır.
Bir Kuşak Bir Yol Xi Jinping Küresel Hegemonya Reform ve Açılma Çin Dış Politikası
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 6 |
Doğu Asya Araştırmaları Dergisi (DAAD) I 2021 I abdurresit.karluk@hbv.edu.tr I
Bu eser Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) ile lisanslanmıştır.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivatives 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0) International License.