BibTex RIS Kaynak Göster

A Study of Validy and Reliability of Administrators’ Character Education Efficiacy Belief Scale in Turkish

Yıl 2010, Cilt: 8 Sayı: 19, 177 - 205, 01.06.2010

Öz

Kaynakça

  • Ada, S., & Ünal, S. (2000). Sınıf yönetimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Matbaa Birimi.
  • Aydın, İ. (2003). Eğitim ve öğretimde etik. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Aydın, İ. (2002). Yönetsel mesleki ve örgütsel etik (3. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Bridge, B. (2003). Etik değerler eğitimi (2. baskı). İstanbul: Beyaz Yayınları.
  • Brooks, B.D., & Frank G.G. (1997). The case for character education-the role of the school in teaching values and virtue. Northridge, CA: Studio 4 Productions.
  • Bohlin, E.K. (2005). Teaching character education through literature: Awakening the moral imagination in secondary classrooms. New York: RoutledgeFalmer.
  • Bulach, C.R. (2002). Implementing a character education curriculum and assessing its impact on student behavior. Clearing House, 76(2), 79-84.
  • Çileli, M. (1991). Ahlâk psikolojisi ve eğitimi. Ankara: V Yayınları.
  • DeRoche, E.F., & Williams, M.M. (2001). Educating hearts and minds: A comprehensive character education framework (2 nd edition). Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
  • DeRoche, E.F., & Williams, M. (2001). Character education: A guide for school administrators (3 th edition). Blue Ridge Summit, PA: Scarecrow Press Inc.
  • Dotson, A.C., & Wisont, K.D. (2001). The character education handbook: Establishing a character program ın your school. Cleveland: Character Press.
  • Elkind, D., & Sweet, F. (2004). How to do character education. Today’s School, September/October. http://www.goodcharacter.com/Article_4.html. 8 Ocak 2008 tarihinde edinilmiştir.
  • Ergin, D.Y. (1995). Ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 125-148.
  • Haynes, F. (2002). Eğitimde etik. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kaya, M. (1997). Kişilik özelliklerinin ahlak yargısı üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 4.
  • Koca, G. (1987). İlkokul birinci sınıfına devam eden yedi yaşındaki çocukların ahlaki yargılarını etkileyen bazı faktörler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Koçak, M. (1999). İlköğretimde değerler eğitimi ve öğretimi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Montagu, A. (2000). Çocuklarınıza ahlaki değerleri nasıl kazandırabilirsiniz? İstanbul: M.E.B Basımevi.
  • Onur, B. (1995). Ergeni anlamak.Ankara: İmge Kitabevi.
  • Schaeffer E. F. (1999). It’s time for schools to implement character education. National Association of Secondary School Principals. 83(609), 1-8.
  • Schaps, E., Schaeffer, E., & McDonnell, S. (2001). What’s right and wrong in character education today. Education Week, 9, 40–41.
  • Skaggs, G., & Bodenhorn, N. (2006). Relationships between implementing character education, student behavior, and student achievement. Journal of Advanced Academics, 18, 82-114.
  • Tatman, R.G. (May, 2007). The Development and validation of the administrator character education efficacy belief instrument. The Faculty of the Department of Educational Leadership Sam Houston State University. http://gradworks.umi.com/32/64/3264365.html. 21Ekim 2008 tarihinde edinilmiştir.
  • Tekin, H. (1993). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Kitabevi.
  • Tezbaşaran, A.A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Thomas, R.S. (1991). Assessing character education: paradigms, problems, and potentials. Clearing House, 65(1), 51-55.

Yöneticilerin Karakter Eğitimi Yeterlik İnancı Ölçeğinin Türkçe Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2010, Cilt: 8 Sayı: 19, 177 - 205, 01.06.2010

Öz

Bu araştırmanın amacı Tatman (2007) tarafından geliştirilen (Administrator Character Education Efficacy Belief Instrument) ''Yöneticilerin Karakter Eğitimi Yeterlilik İnancını Ölçme Aracı'''nın Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Araştırma 220 okul yöneticisi üzerinde yürütülmüştür. Ayrıca dilsel eşdeğerlilik analizi için 25 okul yöneticisi öğrencisi üzerinde farklı zamanlarda ölçeğin Türkçe ve İngilizce formu uygulanmış sonuçlar karşılaştırmalı olarak analiz edilerek Eşleştirilmiş Grup t-testi sonuçlarına göre dilsel eşdeğerliliğe sahip olduğu görülmüştür.Faktör analizi sonucunda ölçeğin orijinal formda olduğu gibi beş faktörden oluştuğu ve faktör yüklerinin .7927 ile .9378 arasında değiştiği görülmüştür. Ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlılık kat sayısı .9636 olarak bulunmuştur. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek üzere Faktör analizi yöntemi kullanılmıştır. Bu konuda öncelikle çalışma grubunu oluşturan yöneticilerden elde edilen verilerin faktör analizi için uygun olup olmadığını saptamak için Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) ve Bartletts testleri uygulanmıştır. KMO testi sonucu. 897, Bartletts testi sonucu ise 8921.790 (p

Kaynakça

  • Ada, S., & Ünal, S. (2000). Sınıf yönetimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Matbaa Birimi.
  • Aydın, İ. (2003). Eğitim ve öğretimde etik. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Aydın, İ. (2002). Yönetsel mesleki ve örgütsel etik (3. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Bridge, B. (2003). Etik değerler eğitimi (2. baskı). İstanbul: Beyaz Yayınları.
  • Brooks, B.D., & Frank G.G. (1997). The case for character education-the role of the school in teaching values and virtue. Northridge, CA: Studio 4 Productions.
  • Bohlin, E.K. (2005). Teaching character education through literature: Awakening the moral imagination in secondary classrooms. New York: RoutledgeFalmer.
  • Bulach, C.R. (2002). Implementing a character education curriculum and assessing its impact on student behavior. Clearing House, 76(2), 79-84.
  • Çileli, M. (1991). Ahlâk psikolojisi ve eğitimi. Ankara: V Yayınları.
  • DeRoche, E.F., & Williams, M.M. (2001). Educating hearts and minds: A comprehensive character education framework (2 nd edition). Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
  • DeRoche, E.F., & Williams, M. (2001). Character education: A guide for school administrators (3 th edition). Blue Ridge Summit, PA: Scarecrow Press Inc.
  • Dotson, A.C., & Wisont, K.D. (2001). The character education handbook: Establishing a character program ın your school. Cleveland: Character Press.
  • Elkind, D., & Sweet, F. (2004). How to do character education. Today’s School, September/October. http://www.goodcharacter.com/Article_4.html. 8 Ocak 2008 tarihinde edinilmiştir.
  • Ergin, D.Y. (1995). Ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 125-148.
  • Haynes, F. (2002). Eğitimde etik. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kaya, M. (1997). Kişilik özelliklerinin ahlak yargısı üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 4.
  • Koca, G. (1987). İlkokul birinci sınıfına devam eden yedi yaşındaki çocukların ahlaki yargılarını etkileyen bazı faktörler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Koçak, M. (1999). İlköğretimde değerler eğitimi ve öğretimi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Montagu, A. (2000). Çocuklarınıza ahlaki değerleri nasıl kazandırabilirsiniz? İstanbul: M.E.B Basımevi.
  • Onur, B. (1995). Ergeni anlamak.Ankara: İmge Kitabevi.
  • Schaeffer E. F. (1999). It’s time for schools to implement character education. National Association of Secondary School Principals. 83(609), 1-8.
  • Schaps, E., Schaeffer, E., & McDonnell, S. (2001). What’s right and wrong in character education today. Education Week, 9, 40–41.
  • Skaggs, G., & Bodenhorn, N. (2006). Relationships between implementing character education, student behavior, and student achievement. Journal of Advanced Academics, 18, 82-114.
  • Tatman, R.G. (May, 2007). The Development and validation of the administrator character education efficacy belief instrument. The Faculty of the Department of Educational Leadership Sam Houston State University. http://gradworks.umi.com/32/64/3264365.html. 21Ekim 2008 tarihinde edinilmiştir.
  • Tekin, H. (1993). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Kitabevi.
  • Tezbaşaran, A.A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Thomas, R.S. (1991). Assessing character education: paradigms, problems, and potentials. Clearing House, 65(1), 51-55.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA35MS76MP
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hanifi Parlar Bu kişi benim

Mahmut Çavuş Bu kişi benim

Faruk Levent Bu kişi benim

Halil Ekşi Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Cilt: 8 Sayı: 19

Kaynak Göster

APA Parlar, H., Çavuş, M., Levent, F., Ekşi, H. (2010). Yöneticilerin Karakter Eğitimi Yeterlik İnancı Ölçeğinin Türkçe Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 8(19), 177-205.