Yunanca “poiein” fiilinden türetilen, “yapmak”, “üretmek”, “yaratmak”
anlamlarına gelen “Poetika” terimi, genel anlamıyla "Şiir sanatı" , yaygın olarak bir şairin
şiir sanatına ve bilhassa kendi eser verme biçimine yönelik estetik değerlendirme ve
yaklaşımları olarak kabul edilir.
Mesnevi poetikasına dair yapılacak bir çalışma, şairin tüm yazınsal stratejilerini,
genelde sanat ve estetiğe dair, özel olarak da mesnevi yazıcılığına ait görüşlerini içerir.Bu
çalışmada bir yönüyle tahkiyeli bir eser, diğer yönüyle uzun soluklu bir şiir olan
mesnevilerin “yazınsal bir tür” olarak taşıdıkları edebi değerin değerlendirmesine yönelik,
mesnevi şairlerinin kendi özgün fikirlerine yaslanan bir poetik sorgulama yapılması
öngörülmektedir.
Bu çalışmada klasik edebiyatın tam olarak şekillendiği, Türkçe şiirin kendi sesini
bulmaya başladığı önemli bir dönem olan XV. Yüzyılın iki şairi, Şeyhî ve Tâcîzâde Câfer
Çelebi’nin mesnevileri üzerinden mesnevi şairlerin bir edebi form olarak mesneviye
yükledikleri anlamı ve mesnevilerde iki edebi yönelimin, “orijinal olmak” ve “eski bir
hikâyenin yeniden yazılması”na dair poetik yaklaşımların tespiti amaçlanmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2012 |
Gönderilme Tarihi | 9 Mart 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 1 Sayı: 2 |