Potted type of Camarosa strawberries were used as plant material in this research. The effects of different EC levels on the yield and quality of strawberries grown on peat and cocopeat medium were evaluated. Therefore, strawberry seedling were exposed to plant nutrition applications having 1.4 mS cm-1, 1.6 mS cm-1, 1.8 mS cm-1 and 2.0 mS cm-1 EC levels during vegetative growth those of which EC levels were applied to peat and cocopeat medium separately. As a result, stem diameter showed an increase in relation to increased EC levels whereas leaf number resulted in a decrease. Moreover, the highest and the earliest yield were taken from the plants exposed to 1.8 mS cm-1 and 2.0 mS cm-1 EC levels. Earliness and the highest yield did not show any significant response between the growing medium. The color of fruit exocarp, L, a, b, C and h value were effected insignificantly by the different EC levels as well as different growing medium, but dept of exocarp color increased by the elevated EC levels. Further, fruit flesh hardness, calics removal resistance and total soluble solid showed an parallel increase in elevated EC levels. The most suitable EC levels was found to be 1.8 mS cm-1 in cocopeat medium in terms of plant growth and development.
Bu araştırmada deneme materyali olarak ‘Camarosa’ çilek çeşidi, fide tipi olarak tüplü fide kullanılmıştır. Araştırmada, torf ve kokopit ortamında yetiştirilen çileklerde, değişik EC düzeylerinin verim ve kalite üzerine etkileri incelenmiştir. Bu amaçla, fideler vegetasyon süresi boyunca 1.4 mS cm-1, 1.6 mS cm-1, 1.8 mS cm-1 ve 2.0 mS cm-1 EC düzeylerinde bitki besleme uygulamalarına tabi tutulmuştur. Bu uygulamalar, torf ve kokopit ortamında yetiştirilen bitkilerde ayrı ayrı yapılmıştır. Araştırma sonucunda, EC düzeylerinin artışına paralel olarak gövde çapı değerleri düzeylerinin meken, yaprak sayısı değerleri azalmıştır. Ayrıca en yüksek erkenci ve toplam verim değerleri, 1.8 mS cm-1 ve 2.0 mS cm-1 EC düzeylerinde yetiştirilen bitkilerde saptanmıştır. Yetiştirme ortamları bakımından ise erkenci ve toplam verim bakımından bir farklılık belirlenmemiştir. Meyve dış rengi L, a, b, C ve h değerleri bakımından gerek EC düzeylerinde ve gerekse yetiştirme ortamları arasında istatistiksel bir farklılık belirlenmezken, EC düzeylerinin artışına bağlı olarak meyve renginin koyulaştığı gözlenmiştir. Ayrıca meyve eti sertliği ile kaliksin kopma direnci ve suda çözünebilir kuru madde miktarı da rakamsal olarak EC düzeylerinin artışına paralel olarak artış göstermiştir. Araştırma bulgularımız ışığında, bitki büyüme ve gelişmesi ile verim bakımından en iyi sonuç 1.8 mS cm-1 EC düzeyi ile kokopit ortamında gerçekleşmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2010 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 27 Sayı: 2 |
DERİM in
ISSN : 1300-3496
e-ISSN : 2149-2182
Derim Creative Commons Al 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
------------------------------------------------------------------
DERİM
Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü
Demircikara Mh. Paşa Kavakları Cad. No:11, P.K.35 Antalya
derim@derim.com.tr
www.derim.com.tr