BibTex RIS Kaynak Göster

Okulda Sağlık Eğitimi Yoluyla Beslenme Ve Bedensel Etkinlik Davranış Değişimi,

Yıl 2014, , 131 - 137, 01.12.2014
https://doi.org/10.18614/deutfd.01184

Öz

One of the main groups which effected from malnutrition, unbalanced diets and sedentary habits is school age children. Skipping meals, consuming foods that have more sugar, salt and fat, spending more time with television and computer are mainly sedentary habits. These malnutrition habits in childhood are the reasons of growth retardation and obesity. Studies are also supported the findings that sedentary life style causes increasing risks for diabetes, colon cancer, high blood pressure and occurrence of cholesterol. Heath education topics at schools should be established according to ages, intelligent levels and needs of children. Knowledge and practice should be integrated in these health education activities. By this way, it provides to better understanding for health concepts and adopting some behavior styles for lifelong habits. Effective health education programs are focused on classroom. But also it should concern with reached to families and society by attendance of all school personals. Health education issues should be presented by participating and interactive education techniques. Also, health education program should integrate the preparing, enabling and strengthen factors which effect behaviors of person. If a highly motivated and strengthened behavior could not be achieved; this would be precluded and wouldn’t be performed. Therefore, the programs include the methods and tools for uncovering the factors that enabled behavior changing and strengthened the positive health habits should be arranged, instead of health education programs for school-age children that focused on knowledge, behaviors and skills

Okulda Sağlık Eğitimi Yoluyla Beslenme Ve Bedensel Etkinlik Davranış Değişimi,

Yıl 2014, , 131 - 137, 01.12.2014
https://doi.org/10.18614/deutfd.01184

Öz

Okul çağındaki çocuklar yetersiz dengesiz beslenme ve sedanter yaşam alışkanlıklarından en çok etkilenen grupların başında gelmektedir. Öğün atlama, şeker, tuz ve yağ içeriği yüksek yiyecek-içecek tüketimi, televizyon ve bilgisayar başında uzun zaman geçirmek bu uygulamaların başında yer almaktadır. Çocukluk dönemindeki bu yanlış beslenme uygulamaları büyüme gelişme geriliği ve obezitenin nedenlerindendir. Ayrıca uzun dönemde sedanter yaşamın diyabet, kolon kanseri, yüksek kan basıncı ve kolestrol gelişmesi riskini arttırdığı yapılan çalışmalarla desteklenmektedir. Okullarda yapılacak sağlık eğitimi konuları çocukların yaşına, zeka düzeylerine ve gereksinimlerine göre belirlenmelidir. Sağlık eğitimi çalışmalarında bilgi ile davranış bütünleştirilmelidir. Böylece çocukların sağlıkla ilgili kavramları daha iyi anlamaları sağlanabileceği gibi, tüm yaşantıları boyunca gerekli olacak bazı davranış biçimlerini benimsemeleri de gerçekleşebilir. Etkili sağlık eğitimi programları sınıf odaklıdır. Tüm okul personelinin katılımıyla, aileye ve topluma ulaşmanın yollarını da içermelidir. Sağlık eğitimi konuları katılımcı ve karşılıklı etkileşimi sağlayıcı eğitim teknikleriyle sunulmalıdır. Aynı zamanda sağlık eğitimi programları davranışı etkileyen hazırlayıcı, olanak sağlayıcı ve güçlendirici faktörlerle öğrenme deneyimlerini birleştirmelidir. Çünkü yüksek derecede güdülenmiş ve güçlendirilmiş bir davranış eğer olanaklı kılınmaz ise önlenecek ve yapılmayacaktır. Bu nedenle okul çağındaki çocukların sağlık eğitimlerinde sadece bilgi, tutum ve becerilere odaklanan programlar yerine davranışları olanaklı kılıcı faktörleri ortaya çıkaran, olumlu sağlık davranışlarını güçlendirmeyi sağlayan yöntemler ve araç-gereç ile donanmış programlar hazırlanmalıdır

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

S. Cambaz Ulaş Bu kişi benim

T. Günay Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2014
Gönderilme Tarihi 11 Ağustos 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014

Kaynak Göster

Vancouver Ulaş SC, Günay T. Okulda Sağlık Eğitimi Yoluyla Beslenme Ve Bedensel Etkinlik Davranış Değişimi,. DEU Tıp Derg. 2014;28(3):131-7.