Epileptik ensefalopatiler (EE) terimi, erken başlangıçlı (sıklıkla ilk bir yıl), ilaç tedavisinedirençli ve gelişim geriliği ile kendini gösteren epileptik sendromları tanımlamak içinkullanılmaktadır. Bu sendromlar çocukluk çağı epilepsilerinin tedaviye dirençli grubunuoluşturmaktadır. Myoklonik nöbetler ile seyreden Dravet sendromu ve miyoklonik-astatikepilepsi, hipsaritmi ile birlikte olan infantil epileptik ensefalopati (West sendromu),supresyon-börst paterni ile karakterize olan Ohtahara sendromu ve erken miyoklonikepilepsi, malign migratuvar epilepsi, Lennox-Gastaut sendromu, Landau-Kleffner sendromuve yavaş uyku sırasında ortaya çıkan elektriksel status epileptikus çocukluk çağının başlıcaepileptik ensefalopati sendromlarıdır. İnfantil spazm ve Lennox-Gastautu dışındakilerpediatristler tarafından çoğu kez tanınmamakta, bu durumda tanıda gecikmelere ve dahafazla mental yıkıma yol açmaktadır. Etiyoloji multifaktoriyel olup sıklıkla altta yatan bir nedensaptanamamaktadır. Yüksek doz çoklu ilaç tedavisine rağmen antiepileptiklere yanıtkötüdür. Bu derlemenin amacı çocukluk çağında görülen epileptik ensefalopatilerin klinik,elektroensefalografik özelliklerini ve prognozlarını tanımlamak ve tedavide son yıllarda olandeğişiklikleri gözden geçirmektir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2006 |
Gönderilme Tarihi | 11 Ağustos 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 20 Sayı: 3 |