Çocuklarda Mesane Ogmentasyonu: Erken Ve Geç Dönem Sorunlar,

Yıl 2009, Cilt: 23 Sayı: 2, 65 - 70, 01.08.2009

B. Solmaz Bora Solmaz O. Ateş Oğuz Ateş G. Hakgüder Gülce Hakgüder M. Olguner Mustafa Olguner F. M. Akgür Feza M. Akgür

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Çocuklarda Mesane Ogmentasyonu: Erken Ve Geç Dönem Sorunlar

Öz

Amaç: Nörojen mesane, posterior üretral valv (PUV) ve mesane ekstrofisi gibi hastalıklar mesane kapasitesinin düşüklüğüne ve mesane fonksiyon bozukluğuna sebep olmaktadır. Bu olgularda mesane ogmentasyonu, mesane kapasitesini artırmak ve mesane fonksiyon bozukluğunun sebep olduğu ikincil sorunları tedavi etmek amacıyla tercih edilen bir yöntemdir. Hastanın gereksinimine göre, bu yönteme antegrad kolon lavmanı (AKL) ve temiz aralıklı kateterizasyon (TAK) için kateterize olabilir apendiks veya tapering yapılmış ileum tüpü eklenebilir. Kliniğimizde mesane ogmentasyonu uyguladığımız hastalarda karşılaştığımız erken ve geç dönem sorunları irdelemek amacı ile geriye dönük bir çalışma planladık. Gereç ve yöntem: Ekim 1997 ile Temmuz 2009 yılları arasında mesane ogmentasyonu yapılan hastaların hastane kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Olguların demografik verileri, ameliyat öncesi ve sonrası alt ve üst üriner fonksiyonu açısından ürodinamik, biyokimyasal, sintigrafik (dinamik ve statik) çalışmaları incelendi. Ameliyat sonrası erken ve geç dönem komplikasyonları değerlendirildi. Bulgular: Yaşları 5 ile 22 (ortalama 10,08 yıl) arasında değişen 13 hastaya (4 erkek, 9 kız) mesane ogmentasyonu yapıldı. Hastaların 5’inde nörojen mesane, 1’inde PUV, 7’sinde mesane ekstrofisi nedeniyle mesane kapasiteleri yetersizdi. Hastaların tamamına Mitrofanoff prosedürü ve 4 hastaya AKL yapıldı. Hastaların 4’ünde kolon, 9’unda ileum segmenti kullanılarak mesane ogmentasyonu yapıldı. Kolosistoplasti yapılan bir hastaya, ameliyat sonrası yetersiz mesane kapasitesi nedeni ile ileal greft ile yeniden ogmentasyon yapıldı. PUV tanılı 1 hasta dışındakilerin tamamına mesane boynu onarımı yapıldı. Hastalardan 2 tanesinde yara yeri infeksiyonu, 2’sinde mesanecilt fistülü, 2’sinde mesane taşı 1’inde, Mitrofanoff stomasının ciltten ayrılması gelişti. Ameliyat öncesi ortalama mesane hacmi 96,25 ml (82-111 ml), ameliyat sonrası ise 487,5 ml (450-500ml) olarak ölçüldü. Ogmentasyon sonrası hiçbir hastada DMSA’da renal fonksiyon kaybı ya da yeni renal skar oluşumu saptanmadı. Tüm hastalara Mitrofanoff stomasından 3-4 saat aralıklarla TAK yaptırıldı. İzlemde hastalar TAK aralarında kuru kaldı. Ameliyat sonrası tüm hastalarda mukus salgısının TAK uygulanmasını güçleştirdiği görüldü. Sonuç: Mesane ogmentasyonunda kullanılan ileum segmenti, yeterli mesane hacmi sağlar. Kolon ya da ileumun yoğun mukus salgısı TAK’lar sırasında mesanenin boşaltılmasında güçlüğe ve mesane içi taş oluşumuna sebep olabilir. Mesane ogmentasyonu, uygun hastalarda böbreklerin korunmasını ve hastaların kuru kalmasını sağlayan bir tedavi yöntemidir

Anahtar Kelimeler

Mesane ogmentasyonu, enterosistoplasti, mitrofanoff prosedürü