BibTex RIS Kaynak Göster

Akılcı İlaç Kullanımı: Yaygınlaştırılması ve Tıp Eğitiminin Rolü,

Yıl 2012, Cilt: 26 Sayı: 1, 57 - 63, 01.04.2012

Öz

Akılcı İlaç Kullanımı: Yaygınlaştırılması ve Tıp Eğitiminin Rolü,

Yıl 2012, Cilt: 26 Sayı: 1, 57 - 63, 01.04.2012

Öz

Dünya Sağlık Örgütü tahminlerine göre tüm ilaçların yarısından fazlası uygunsuz şekilde reçete edilmekte, dağıtılmakta ya da satılmaktadır. Akılcı ilaç kullanımı, “hastaların klinik ihtiyaçlarına uygun ilaçları, kişisel gereksinimlerini karşılayan dozlarda, yeterli bir süre boyunca, kendilerine ve topluma en az maliyet ile kullanmaları” olarak tanımlanmıştır. Akılcı ilaç kullanımı basamakları; doğru tanının konması, prognozun belirlenmesi, tedavi amaçlarının saptanması, tedavi seçeneklerinin gözden geçirilmesi, uygun tedavinin seçimi, gerekli ise reçetenin doğru biçimde yazımı ve takiptir. Tüm bu süreçte ilaç dışı tedavi seçeneklerinin dikkate alınması, ilaçlar için etkililik, uygunluk, güvenlilik ve maliyet analizinin yapılması, risklerin en aza indirilmesi, doğru bilgilendirme ve hasta katılımının sağlanması esastır. Akılcı ilaç kullanımını yaygınlaştırmada yasal önlemler, doğru bilgiye erişim ve eğitim, başta gelen araçlardır. Bu konuda dünyada ve Türkiye’de belli bir yol alınsa da ilaçların kullanım sorunları devam etmektedir. Akılcı ilaç kullanmı bilincinin aşılanması için örgün ve yaygın eğitim olanakları kullanılmaya ve geliştirilmeye devam edilmelidir. Eğitim yanında, kazanılan tutum ve davranışların korunması ve desteklenmesi için gerekli idari düzenlemeler mutlaka yapılmalıdır. İlaç politikaları bu yönde şekilllendirilmelidir. İlaçlardan beklenen faydalara ulaşılması bu sayede mümkün olabilir

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

B. Aydın Bu kişi benim

A. Gelal Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2012
Gönderilme Tarihi 11 Ağustos 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 26 Sayı: 1

Kaynak Göster

Vancouver Aydın B, Gelal A. Akılcı İlaç Kullanımı: Yaygınlaştırılması ve Tıp Eğitiminin Rolü,. DEU Tıp Derg. 2012;26(1):57-63.