Osmanlı Devleti’nin siyasî tarihinin aksine ictimâî hayatıyla ilgili günümüze ulaşan bilgi ve belge oldukça azdır. Bu nedenle söz konusu alanla ilgili yapılan çalışmaların istenilen düzeyde olduğunu söylemek güçtür. Şairlerin, içinde yaşadıkları topluma, sosyal meselelere duyarsız kalamayacakları fikrinden hareketle edebî metinlerin, ictimâî hayatla ilgili önemli birer kaynak hüviyeti taşıdığını söylemek mümkündür. Nitekim divan edebiyatı ürünlerinin bu bakış açısıyla incelenmesi neticesinde önemli bulgulara ulaşıldığı görülmektedir. Bu cümleden olmak üzere çalışmamıza konu olan Risâle-i Ta’rifât, bahsi geçen alanla ilgili oldukça kıymetli bilgiler ihtiva etmektedir. Fakîrî, 1534’te tamamladığı Risâle-i Ta’rifât adlı mesnevisinde o dönemin toplum hayatında bulunan 149 tipi üçer beyitlik fasıllar halinde tarif etmiştir. 492 beyitten oluşan eserde, ulak, azap, müderris, mülazım, imam, zengin, yaşlı, Türk, Acem, ases, remmâl, berber, neyzen, kalenderî, helvacı, kasap, çingene gibi toplumun her kesiminden insan tipi hakkında bilgiler vardır. Şair, bazen mizâhî ya da eleştirel bir tavır takınıp bazen de müstehcen ifadeler kullanmakla birlikte hiçbir zaman tasannuya kaçmadan bu 149 tipi realist denilebilecek bir üslupla toplumun içinden gelen bir birey olarak tarif etmiştir. Risâle-i Ta’rifât, Osmanlı toplumunun, bir şairin muhayyilesindeki intibalarını yansıtmasıyla gelenek içerisinde müstesna bir yere sahiptir. Bu makalede daha önce farklı çalışmalara konu olmuş ancak tam metni yayımlanmamış olan bu eserin önce şekil ve muhteva incelemesi yapılmış bunun akabinde, mevcut nüshaların karşılaştırılmasıyla oluşturulmuş çeviriyazılı metnine yer verilmiştir.
Contrary to the political history of the Ottoman Empire, there are rarely information and document about social life. Consecuently, it is difficult to say that the studies have carried out in the field at the desired level. Based on the idea that poets have not been insensitive to the society and social issues in which they live, it is possible to say that literary texts have important resource allocation about social life. It has seen that significant findings have reached as a result of the investigation of divan literature products from this point of view. In this connection, Risâle-i Ta’rifât, which is the subject of study, have contained valuable information about the mentioned field. Fakîrî, in his mesnevi named Risâle-i Ta’rifât, which he completed in 1534, described 149 characters in the social life of that period in three couplets chapter. In the work consisting of 492 couplets, there is information about the type of people from all society of life such as messenger, torment, mudarris, lieutenant, imam, rich, old, Turkish, Iranian, ases, aremmâl, barber, neyzen, kalenderî, helvacı, butcher, gypsy. The poet sometimes has a humorous or critical attitude, and sometimes uses obscene expressions. But the poet has never described these 149 kinds of people without making any contradictions and described them as an individual who came from within the society. Risâle-i Ta’rifât has an exceptional place in the tradition, reflecting the impressions of the Ottoman society in the imagination of a poet. This article has previously the subject of different studies, but the full text has not published. In addition, the shape and content of this work first have examined. Also, the translation and written text of the existing copies have compared.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 23 Sayı: 23 |
Makale gönderme ve takip:
Makalelerinizin gönderimini dergimizin dergipark web ana sayfasından "Makale Gönder" seçeneği ile yapabilirsiniz. Daha sonraki süreci ise “Dergipark Sistemi”nden takip edebilirsiniz. Herhangi bir sorun yaşamanız halinde lütfen aşağıdaki adreslere bilgi veriniz.
Nihat Öztoprak (Başeditör): noztoprak@fsm.edu.tr
Bünyamin Ayçiçeği (Editör): bunyamin.aycicegi@istanbul.edu.tr
Nusret Gedik (Editör Yardımcısı): nusret.gedik@marmara.edu.tr