Klasik Türk şiirinin mekân tasvirlerinde cennet imgesi önemli bir yere sahiptir. Bu şiir anlayışında sevgili ideal insan güzelliğin sembolüdür ve ideal mekân güzelliğinin sembolü olan cennetle birlikte ele alınır. Gülün cennet çiçeği olması gibi, klasik Türk şiirinde cenneti andıran bahçe tasvirlerinde de merkezde gül yer alır. Gül her ne kadar bu idealize bahçenin en temel çiçeği olsa da diğer çiçeklerle beraber menekşe de kendine yer bulmuş hatta kimi şiirlerin redifi olmuştur. Menekşe klasik Türk şiirinde en çok âşıkla ilgili benzetmelerde kullanılmış ve koku, renk ve şekil özellikleri ile yer almıştır. Siyaha yakın mor rengi saç, ben, hat tüy ve matemin benzetileni olmasının, yere yakınlığı ve boynunun eğri oluşu tevazu ve itaatle bağdaştırılmasının nedeni olmuştur. Bu çalışmada söz konusu benzerliklerin mitolojik sebeplerinin araştırılması amaçlamaktadır. Aslen bir Frigya tanrıçası olan Kybele ve Attis anlatısının Yunan, Roma ve Sicilya varyantları bir araya getirildiğinde klasik şiirde menekşe benzetilenlerin önemli bir kısmı ile örtüştüğü durumlara dikkat çekilecektir.
The image of heaven has an important part in depictions of places in classical Turkish poetry. In this perception of poetry, the beloved ideal person is the symbol of beauty and it is addressed together with heaven, which is the symbol of the beauty of an ideal place. Rose is in the center of heavenly garden depictions in classical Turkish poetry, so it is the flower of heaven. Although rose has been the main flower of this idealized garden, together with other flowers, violet has also found its place and has even become the redif repeated voice of some poems. Violet has mostly been used with metaphors about poetsingers in classical Turkish poetry, and it has taken roles such as scent, color and shape characteristics. Because of its purple color close to black, it has been used in metaphors related to hair, spots on body, feather and mourning, and because it is close to the ground and it has a bent neck, it has been associated with humbleness and obedience. The aim of this research is to find the mythological causes of the related similarities. When the narration of Cybele and Attis, originally a Phrygian goddess, is combined with its Greek, Roman and Sicilian variants, there will be more emphasize on situations in which a considerable part of violet metaphors coincides in classical poetry.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 19 Sayı: 19 |
Makale gönderme ve takip:
Makalelerinizin gönderimini dergimizin dergipark web ana sayfasından "Makale Gönder" seçeneği ile yapabilirsiniz. Daha sonraki süreci ise “Dergipark Sistemi”nden takip edebilirsiniz. Herhangi bir sorun yaşamanız halinde lütfen aşağıdaki adreslere bilgi veriniz.
Nihat Öztoprak (Başeditör): noztoprak@fsm.edu.tr
Bünyamin Ayçiçeği (Editör): bunyamin.aycicegi@istanbul.edu.tr
Nusret Gedik (Editör Yardımcısı): nusret.gedik@marmara.edu.tr