Estetik ve nazarî esasları İslami kültürün etkisiyle oluşan divan şiiri; XIV. yy itibaren belli bir seviyeye ulaşmış, XV. yy’da kuruluş sürecini tamamlamış ve yüksek bir ifade seviyesine ulaşarak XIX. yy’a kadar devam etmiştir. Divan şiirinin muhteva unsurları olan mazmun, mecaz ve terkipler zaman içerisinde divan edebiyatı şairleri tarafından mevcut imkânlar çerçevesinde işlenerek kendine mahsus anlam alanı oluşturmuştur. En güzel olanı en güzel şekilde söyleme amacı güden divan şairi, sınırlı olan mazmunlar içinde realiteden ayrılmayarak yeni benzetmeler, yeni mecaz ve istiareler bulma yoluna gitmiştir. Şair, özellikle tenasüb, leff ü neşr, tezat, mecaz gibi edebî sanatlardan yararlanarak kelimeler arasındaki ilişkiden, çağrışımlardan şairliği nispetinde istifade etmiştir. Şiirde mananın, kendisi üzerine inşa edildiği zemin olması dikkatiyle mazmunların divan şiiri içerindeki seyrinin ortaya çıkarılması, anlam dairesinin tespit edilmesi şiire katkısı bakımında önemlidir. Bu çalışmada öncelikle gerekçeleri belirtilerek mazmun olarak adlandırılan “bezm-i fenâ”nın; mazmun olarak kullanımının tarihi seyri, anlam alanları, anlam-bağlam ilişkisi ve bu ilişkinin hangi kelimelerle sağlandığı üzerinde çeşitli tespitler yapılmıştır. Elde edilen neticeler ile divan şiirinin anlaşılmasına katkı sağlamak amaçlanmıştır.
Aesthetic and theoretical principles of divan poetry formed by the influence of Islamic culture; XIV. century to a certain level, XV. It has completed its founding period and reached a high level of expression until the XIX century. The mazmun, metaphors and compositions, which are the content elements of Divan poetry, have been created by the poets of Divan literature in the framework of the existing possibilities and formed a unique meaning field. Again, the poet who is the so-called divan poet who is trying to tell the most beautiful thing in the most beautiful way has gone to find new analogies, mazmuns by not leaving real in the limited existence of words. The poet has benefited from the literary arts such as tenasüb, leffüşr, contrast, metaphor in the relation between the words, from associations to poetry. In poetry, with the attention to the fact that the meaning is the ground on which it is built, it is important to reveal the gaze of the magazines inside the divan poem, to identify the meaning circle, and to care for poetry contribution. In this study, which is prepared with the stated attention, "bezm-i fenâ", which is called as mazmun, the history of the use as mazmun, the meaning of the meaning, the meaning-context relation, and the meaning of this relationship. It is aimed to contribute to the understanding of divan poetry with the results obtained.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 21 Sayı: 21 |
Makale gönderme ve takip:
Makalelerinizin gönderimini dergimizin dergipark web ana sayfasından "Makale Gönder" seçeneği ile yapabilirsiniz. Daha sonraki süreci ise “Dergipark Sistemi”nden takip edebilirsiniz. Herhangi bir sorun yaşamanız halinde lütfen aşağıdaki adreslere bilgi veriniz.
Nihat Öztoprak (Başeditör): noztoprak@fsm.edu.tr
Bünyamin Ayçiçeği (Editör): bunyamin.aycicegi@istanbul.edu.tr
Nusret Gedik (Editör Yardımcısı): nusret.gedik@marmara.edu.tr