Mersiye, klasik Türk şiirinde ölenin ardından duyulan üzüntünün dile getirildiği nazım türüdür. Bu nazım türü edebiyat tarihimizde en çok sultanlara ve şehzadelere yazılmıştır. Bu şiirlerde bir yandan ölümden kaynaklanan acılar dile getirilip feleğe sitem edilir, diğer yandan ölenlerin olumlu vasıfları anlatılırdı. Bu çalışmada biri -genelde devrik sultanlara ancak göndermelerinden ötürü- II. Osman’a, dördü şehzade Şehzade Cem, Şehzade Mustafa, Şehzade Cihangir ve Şehzade Bayezid , hanedandan beş kişiye yazılan son çağın dört şairinin Muhsin Macit, Ahmet Efe, Bülent Ecevit ve Ali Ural modern mersiyeleri, mersiye geleneğinin devamı açısından ele alınacaktır. Hanedandan dört isim de trajik şekilde can vermiş, ecelleriyle ölmemişlerdir. Dördü de şair olan bu sultan ve şehzade şairlerin trajik ölümleriyle ilgili kısa tarihi bilgiler bağlamında haklarında yazılan diğer şiirlere, geleneksel mersiyelere ve kendi şiirlerinden örneklere de yer verilecektir. Böylelikle hem klasik şiirin modern şiir üzerindeki etkisine kısaca değinilecek hem de gelenekten yararlanan şairlerin şiirleri üzerinden mersiye türünün gelenekten moderne evrilen özelliği üzerinde durulacaktır. Ele aldığımız şairlerin hanedandan isimlerin yaşanan trajedilerine yönelik şiirleri ve telmihleri de aynı bağlamda dikkate sunulacaktır.
Mersiye gelenek Cem Sultan Şehzade Mustafa Şehzade Bayezid Genç Osman
Mersiye is the type of poem in which the sadness after the death of the classical Turkish poetry is expressed. This type of poetry is mostly written in sultans and princes in our literary history. In these poems, on the one hand, the anguish caused by death was expressed and explained to the forehead, while the positive qualities of the deceased were explained. In this study, one of the four princes of the last century Muhsin Macit, Ahmet Efe, Bülent , who wrote to the overturned sultans because of their sentences - Sultan II Osman , four princes Prince Cem, Prince Mustafa, Prince Cihangir and Prince Bayezid Ecevit and Ali Ural will be discussed in terms of the continuation of the tradition of mersiye. The four names of the dynasty were tragically dead, and they did not die with their ego. Other poems written in their rights in the context of short historical information about the tragic deaths of these sultans and prince poets who are also poets will be given examples of traditional mercies and their own poems. Thus, both the influence of the tradition of classical poetry on modern poetry will be briefly mentioned, and the feature of the poetry of traditional poetry will evolve from the tradition to the moderne. The poems and tallies of the poets we dealt with will be given in the same context to the living tragedies of the dynastic names.
MMersiye (dirge) tradation Cem Sultan Shehzade Mustafa Shehzade Bayezid Gench Osman
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 21 Sayı: 21 |
Makale gönderme ve takip:
Makalelerinizin gönderimini dergimizin dergipark web ana sayfasından "Makale Gönder" seçeneği ile yapabilirsiniz. Daha sonraki süreci ise “Dergipark Sistemi”nden takip edebilirsiniz. Herhangi bir sorun yaşamanız halinde lütfen aşağıdaki adreslere bilgi veriniz.
Nihat Öztoprak (Başeditör): noztoprak@fsm.edu.tr
Bünyamin Ayçiçeği (Editör): bunyamin.aycicegi@istanbul.edu.tr
Nusret Gedik (Editör Yardımcısı): nusret.gedik@marmara.edu.tr