Zanbak lilium ; kadim medeniyetlerde, mitolojide ve dinî mitlerde simgesel anlamlar kazanmış, zarif ve güzel kokulu bir çiçektir. Zaman içinde masumiyet, iffet ve saflığın simgesi olmuş; Madonna zanbağı da denen ak zanbak Hz. Meryem’le özdeşleştirilmiştir. Dinî resimlerde ve tasvirlerde kullanılan zanbak Batı’da “hanedanların çiçeği” olarak da anılır. Zanbak, uzun boyu ve bembeyaz çiçekleri ile Türk bahçelerinde de özel bir yer edinmiştir. Estetik görüntüsü, tabiatı en ince ayrıntısına kadar gözlemleyen Klasik Türk edebiyatı şairlerine ilham kaynağı olmuştur. Klasik Türk şiirinde zanbağın izinin sürüldüğü bu çalışma için farklı yüzyıllarda eser vermiş pek çok şairin Dîvân’ı taranmıştır. Tespit edilen beyitlerde zanbağın sevgilinin burnuna ve parmaklarına teşbih edildiği görülmüştür. Ancak burun ve parmaklar âşığı cezbeden öncelikli uzuvlar olmadığından bu teşbih süreklilik arz etmez. Estetik görünümüyle şairlere başka imge kapıları da açan zanbak, uzun boyu ve ortasındaki sarı tohumlarıyla çiçek bahçesinin serdarı olmuş; bâzûbend, mum, mecmua, sütun vb. farklı nesnelere benzetilmiştir. Hz. Mûsâ’nın “kef-i beyzâ” mucizesiyle de ilişkilendirilen zanbak, bu anlam alanıyla özellikle 16. yüzyıl şairlerinin Dîvân’larında yer bulmuştur. Gül, nergis, sünbül gibi sevgilinin tesir edici güzellik unsurlarıyla özdeşleşememesi ve lalenin 18. yüzyılda kazandığı popülarite, zanbağın sonraki yüzyıllarda Dîvân’larda fazla yer bulamamasına sebep olmuştur.
Lilium zanbac is an elegant flower with nice fragrance that gained symbolic meanings in ancient civilizations, mythology and religious myths. In time, it symbolized innocence, chastity and purity. White lilium also known as the Madonna lilium is identified with Virgin Marry, too. In religious icon and paintings, lilium is mentioned as a “dynasty flower” in the West countries. In the meantime, lilium had a special place in Turkish gardens with its tall stem and pure white flowers. Due to its aesthetic image, it is a source of inspiration to the poets of the Classical Turkish literature that observes nature down to its tiniest details. As a corollary, this paper browses the Dîvân of many poets who wrote poems in different centuries, so as to track the use of lilium in Classical Turkish poetry. In the couplets identified, it is seen that the lilium is compared to the nose and fingers of the lover. But this depiction or analogy is not persistently seen since a nose or fingers are not attractive for a lover all the time. Lilium, opening up other image doors to the poets with its aesthetic outlook, is also the highlight in a Turkish flower garden, thanks to its long stem and yellow seeds in the center. Analogies are drawn between this flower and objects such as bâzûbend, candle, mecmua, column etc. Lilium, associated with the miracle of “kef-i beyzâ” by Prophet Moses is commonly elaborated in the Dîvân of the poets of the 16th century, in this regard. In a nutshell, since it was not identified with strong attractive beauty features of a lover as much as a rose, a narcissus or a hyacinth etc. and tulip gained popularity in the 18th century, lilium could not gain a place anymore in Dîvân, in the following centuries.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 27 Sayı: 27 |
Makale gönderme ve takip:
Makalelerinizin gönderimini dergimizin dergipark web ana sayfasından "Makale Gönder" seçeneği ile yapabilirsiniz. Daha sonraki süreci ise “Dergipark Sistemi”nden takip edebilirsiniz. Herhangi bir sorun yaşamanız halinde lütfen aşağıdaki adreslere bilgi veriniz.
Nihat Öztoprak (Başeditör): noztoprak@fsm.edu.tr
Bünyamin Ayçiçeği (Editör): bunyamin.aycicegi@istanbul.edu.tr
Nusret Gedik (Editör Yardımcısı): nusret.gedik@marmara.edu.tr