BibTex RIS Kaynak Göster

Etiology, diagnosis and management of severe pericardial effusion: A single center experience

Yıl 2014, Cilt: 41 Sayı: 4, 629 - 634, 01.12.2014
https://doi.org/10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0489

Öz

Objective: To show etiology, diagnostic methods, and treatment options of patients with severe pericardial effusion determined after echocardiography. Methods: In this study, we retrospectively analyzed etiology, diagnosis and treatment options of 43 patients with severe pericardial effusions (i.e. effusions more than 20 mm either in front of the right ventricle or posterior to left ventricle as assessed by transthoracic echocardiography). The pericardiocentesis procedures were performed via subxiphoid approach. Glucose, protein, lactate dehydrogenase levels, polymerase chain reaction for tuberculosis, cytological, microbiological examinations and cultures were obtained from pericardial fluid. Results: Cardiac tamponade was diagnosed in 23 patients (54%) and pericardiocentesis was immediately performed in these cases. Twenty patients who were unresponsive to empirical treatment, underwent pericardiocentesis to evaluate etiology and treatment.. Pericardial fluid was found to be exudate in 36 patients (83.7%) and transudate in 7 patients (16.2%). The most common causes were malignancy (26%), and uremia (16%) while idiopathic cases constituted 23% of the patient group. While malignant pericardial effusion was more common in males, idiopathic etiology and uremia were more common in female patients. Conclusion: Pericardiocentesis is the gold standard for clarifying the etiology and is also a lifesaving measure for cardiac tamponade. Delineating the specific etiology is particularly important for cases that do not respond to empirical treatment. A thorough history and physical examination, together with pericardiocentesis in selected cases will enable the accurate diagnosis of specific etiology and starting the treatment for this etiology. Key words: Pericardiocentesis, echocardiography, effusion

Kaynakça

  • Alcan KE, Zabetakis PM, Marino ND, et al. Management of acute cardiac tamponade by subxiphoid pericardiotomy. JAMA 1982; 247: 1143-1148.
  • Kopecky SL, Callahan JA, Tajik AJ, et al. Percutaneous peri- cardial catheter drainage: Report of 42 consecutive cases. Am J Cardiol 1986; 58: 633-635.
  • Spodick DH. Pericardial diseases. In: Braunwald E, Zippes DP, Libby P, editors. Heart Disease. 6th ed. Philadelphia, London, Toronto, Montreal Sydney, Tokyo,: W.B. Saun- ders; 2001. p. 1823-1876.
  • Zayas R, Anguita M, Torres F, et al. Incidence of specific etiology and role of methods for specific etiologic diagnosis of primary acute pericarditis. Am J Cardiol 1995;75:378- 382.
  • Zayas R, Anguita M, Torres F, et al. Incidence of specific etiology and role of methods for specific etiologic diagnosis of primary acute pericarditis. Am J Cardiol 1995;75:378- 382.
  • Fowler NO. Cardiac tamponade a clinical or echocardio- graphic diagnosis. Circulation 1993; 87: 738-741.
  • Spodick DH. Physiology of the normal pericardium: Func- tions of the pericardium. Decker; 1997:15-26.Spodick DH.(ed). The pericardium. A Compherensive Textbook. New York: Marcel.
  • ESC Guidelines Guidelines on the Diagnosis and Manage- ment of Pericardial Diseases, 2004.
  • Oakley CM. Myocarditis, pericarditis, and other pericardial disease. Heart 2000;84:449-454.
  • Colombo A, Olson HG, Egan J, et al. Etiology and prognos- tic implications of a large pericardial effusion in men. Clin Cardiol 1988;11:389-394.
  • Corey GR, Campell PT, Van Trigt P, et al. Etiology of large pericardial Effusions. Am J Med 1993;95:209-213.
  • Sagrista- sauleda j, Merce j, Permanyer- Miralde g, et al Clinical clues to the causes of large pericardial effusion. Am J Med 2000;109:95-101.
  • Basar N, Turak O, Gürel M,et al. Pericardial effusion: eti- ology, diagnose and management. Düzce Medical Journal 2012;14;23-27.
  • Vaitkus PT, Herrman HC, LeWinter MM. Treatment of ma- lignant pericardial effusion. JAMA 1994;272:59-64.
  • Wiener HG, Kristensen IB, Haubek A, et al. The diagnostic value of pericardial cytology. An analysis of 95 cases. Acta Cyto 1991;35:149-153.
  • Meyers DG, Meyers RE, Prendergast TW. The usefulness of diagnostic tests on pericardial fluid. Chest 1997;111:1213- 21. 17. Mayosi BM, Burgess LJ, Doubell AF. Tuberculous pericarditis. Circulation 2005;112:3608-3616.
  • Syed FF, Mayosi BM. A modern approach to tuberculous pericarditis. Prog Cardiovasc Dis 2007;50:218-236.
  • Reuter H, Burgess L, Van Vuren W, et al. Diagnosing tuber- culous pericarditis. Q J Med 2006;99:827-839.
  • Kerber RE, Sherman B. Echocardiographic evalua- tion of pericardial effusion in myxedema. Circulation 1975;52:823-827.
  • Kabadi UM, Kumar SP. Pericardial effusion in primary hy- pothyroidism. Am Heart J 1990;120:1393-1395.

Ciddi perikardiyal efüzyonun etiyolojisi, tanısı ve yönetimi: Tek merkez deneyimi

Yıl 2014, Cilt: 41 Sayı: 4, 629 - 634, 01.12.2014
https://doi.org/10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0489

Öz

Amaç: Ekokardiyografi sonrasında saptanan ciddi perikardiyal efüzyonu olan hastalarda etiyoloji, tanı metotları ve tedavi seçeneklerini göstermektir. Yöntemler: Bu çalışmada geriye dönük olarak, ciddi perikardiyal efüzyonu olan 43 hastayı (transtorasik ekokardiyografide sağ ventrikül önünde veya sol ventrikül arkasında 20 mm\'den fazla olan efüzyon, kalbi çevreleyen efüzyon) etiyoloji, tanı ve tedavi seçenekleri açısından analiz ettik. Perikardiyosentez prosedürü subksifoid yol üzerinden yapıldı. Perikardiyal sıvıdan glukoz, protein, laktat dehidrojenaz, tüberküloz için polimeraz zincir reaksiyonu, sitolojik, mikrobiyolojik testler ve kültür çalışıldı. Bulgular: Yirmi üç hastada (%54) hastada kardiyak tamponat tanısı konuldu ve erken perikardiyosentez uygulandı. Ampirik tedaviye yanıtı olmayan yirmi hastaya, etiyoloji ve tedaviyi yönetmek açısından perikardiyosentez uygulandı. Otuzaltı hastada (%83,7) perikardiyal sıvı eksüda iken, 7 hastada (%16,2) transüda idi. En sık görülen nedenler malignensi (%26), ve üremi (%16) iken etiyolojisi belirlenemeyen hastalar da %23'ü oluşturuyordu. Malign perikardiyal efüzyon erkeklerde sık görülürken, üremiye bağlı olan ve nedeni belirlenemeyen effüzyonlar kadın hastalarda sık görülmekteydi. Sonuçlar: Perikardiyosentez, kardiyak tamponatta hayat kurtarıcı bir tedavidir ve etiyolojiyi netleştirmede altın standarttır. Özellikle, ampirik tedavinin başarısız olduğu durumlarda, spesifik etiyolojiyi saptamak önemlidir. Dikkatli alınan medikal öykü, detaylı fizik muayene ve gerekirse perikardiyosentez prosedürü, spesifik etiyoloji için tanı koymada ve hastalığın yönetiminde yardımcı olacaktır.

Kaynakça

  • Alcan KE, Zabetakis PM, Marino ND, et al. Management of acute cardiac tamponade by subxiphoid pericardiotomy. JAMA 1982; 247: 1143-1148.
  • Kopecky SL, Callahan JA, Tajik AJ, et al. Percutaneous peri- cardial catheter drainage: Report of 42 consecutive cases. Am J Cardiol 1986; 58: 633-635.
  • Spodick DH. Pericardial diseases. In: Braunwald E, Zippes DP, Libby P, editors. Heart Disease. 6th ed. Philadelphia, London, Toronto, Montreal Sydney, Tokyo,: W.B. Saun- ders; 2001. p. 1823-1876.
  • Zayas R, Anguita M, Torres F, et al. Incidence of specific etiology and role of methods for specific etiologic diagnosis of primary acute pericarditis. Am J Cardiol 1995;75:378- 382.
  • Zayas R, Anguita M, Torres F, et al. Incidence of specific etiology and role of methods for specific etiologic diagnosis of primary acute pericarditis. Am J Cardiol 1995;75:378- 382.
  • Fowler NO. Cardiac tamponade a clinical or echocardio- graphic diagnosis. Circulation 1993; 87: 738-741.
  • Spodick DH. Physiology of the normal pericardium: Func- tions of the pericardium. Decker; 1997:15-26.Spodick DH.(ed). The pericardium. A Compherensive Textbook. New York: Marcel.
  • ESC Guidelines Guidelines on the Diagnosis and Manage- ment of Pericardial Diseases, 2004.
  • Oakley CM. Myocarditis, pericarditis, and other pericardial disease. Heart 2000;84:449-454.
  • Colombo A, Olson HG, Egan J, et al. Etiology and prognos- tic implications of a large pericardial effusion in men. Clin Cardiol 1988;11:389-394.
  • Corey GR, Campell PT, Van Trigt P, et al. Etiology of large pericardial Effusions. Am J Med 1993;95:209-213.
  • Sagrista- sauleda j, Merce j, Permanyer- Miralde g, et al Clinical clues to the causes of large pericardial effusion. Am J Med 2000;109:95-101.
  • Basar N, Turak O, Gürel M,et al. Pericardial effusion: eti- ology, diagnose and management. Düzce Medical Journal 2012;14;23-27.
  • Vaitkus PT, Herrman HC, LeWinter MM. Treatment of ma- lignant pericardial effusion. JAMA 1994;272:59-64.
  • Wiener HG, Kristensen IB, Haubek A, et al. The diagnostic value of pericardial cytology. An analysis of 95 cases. Acta Cyto 1991;35:149-153.
  • Meyers DG, Meyers RE, Prendergast TW. The usefulness of diagnostic tests on pericardial fluid. Chest 1997;111:1213- 21. 17. Mayosi BM, Burgess LJ, Doubell AF. Tuberculous pericarditis. Circulation 2005;112:3608-3616.
  • Syed FF, Mayosi BM. A modern approach to tuberculous pericarditis. Prog Cardiovasc Dis 2007;50:218-236.
  • Reuter H, Burgess L, Van Vuren W, et al. Diagnosing tuber- culous pericarditis. Q J Med 2006;99:827-839.
  • Kerber RE, Sherman B. Echocardiographic evalua- tion of pericardial effusion in myxedema. Circulation 1975;52:823-827.
  • Kabadi UM, Kumar SP. Pericardial effusion in primary hy- pothyroidism. Am Heart J 1990;120:1393-1395.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Araştırma Yazıları
Yazarlar

Ahmet Göktuğ Ertem Bu kişi benim

Mehmet Aytürk Bu kişi benim

Mustafa Duran Bu kişi benim

Selçuk Özkan Bu kişi benim

Hamza Sunman Bu kişi benim

Harun Kılıç Bu kişi benim

Ekrem Yeter Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2014
Gönderilme Tarihi 1 Mart 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 41 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Ertem, A. G., Aytürk, M., Duran, M., Özkan, S., vd. (2014). Ciddi perikardiyal efüzyonun etiyolojisi, tanısı ve yönetimi: Tek merkez deneyimi. Dicle Medical Journal, 41(4), 629-634. https://doi.org/10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0489
AMA Ertem AG, Aytürk M, Duran M, Özkan S, Sunman H, Kılıç H, Yeter E. Ciddi perikardiyal efüzyonun etiyolojisi, tanısı ve yönetimi: Tek merkez deneyimi. diclemedj. Aralık 2014;41(4):629-634. doi:10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0489
Chicago Ertem, Ahmet Göktuğ, Mehmet Aytürk, Mustafa Duran, Selçuk Özkan, Hamza Sunman, Harun Kılıç, ve Ekrem Yeter. “Ciddi Perikardiyal efüzyonun Etiyolojisi, tanısı Ve yönetimi: Tek Merkez Deneyimi”. Dicle Medical Journal 41, sy. 4 (Aralık 2014): 629-34. https://doi.org/10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0489.
EndNote Ertem AG, Aytürk M, Duran M, Özkan S, Sunman H, Kılıç H, Yeter E (01 Aralık 2014) Ciddi perikardiyal efüzyonun etiyolojisi, tanısı ve yönetimi: Tek merkez deneyimi. Dicle Medical Journal 41 4 629–634.
IEEE A. G. Ertem, M. Aytürk, M. Duran, S. Özkan, H. Sunman, H. Kılıç, ve E. Yeter, “Ciddi perikardiyal efüzyonun etiyolojisi, tanısı ve yönetimi: Tek merkez deneyimi”, diclemedj, c. 41, sy. 4, ss. 629–634, 2014, doi: 10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0489.
ISNAD Ertem, Ahmet Göktuğ vd. “Ciddi Perikardiyal efüzyonun Etiyolojisi, tanısı Ve yönetimi: Tek Merkez Deneyimi”. Dicle Medical Journal 41/4 (Aralık 2014), 629-634. https://doi.org/10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0489.
JAMA Ertem AG, Aytürk M, Duran M, Özkan S, Sunman H, Kılıç H, Yeter E. Ciddi perikardiyal efüzyonun etiyolojisi, tanısı ve yönetimi: Tek merkez deneyimi. diclemedj. 2014;41:629–634.
MLA Ertem, Ahmet Göktuğ vd. “Ciddi Perikardiyal efüzyonun Etiyolojisi, tanısı Ve yönetimi: Tek Merkez Deneyimi”. Dicle Medical Journal, c. 41, sy. 4, 2014, ss. 629-34, doi:10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0489.
Vancouver Ertem AG, Aytürk M, Duran M, Özkan S, Sunman H, Kılıç H, Yeter E. Ciddi perikardiyal efüzyonun etiyolojisi, tanısı ve yönetimi: Tek merkez deneyimi. diclemedj. 2014;41(4):629-34.