Öz
Amaç: Klinik pratiğimizde akciğer kanseri tedavisinde uygulanan kemoterapi rejimlerine bağlı gelişen periferiknöropatiler sık gözlenmektedir. Bu çalışmada kemoterapi tedavisi alan ve periferiknöropati gelişen akciğer kanseri tanılı hastalarda klinik semptomlar ve elektrofizyolojik bulguların değerlendirilmesi amaçlandı.
Yöntemler: Ocak 2012- Ocak 2018 tarihleri arasında nöroloji birimine konsülte edilen ve periferiknöropati ön tanısıyla elektromiyografi (EMG) incelemeleri yapılan akciğer kanseri tanılı hastaların demografik verileri, semptomları, nörolojik muayeneleri, EMG bulguları ve tedavilerinde kullanılan kemoterapi ajanları retrospektif olarak gözden geçirildi. Nöropatiye neden olabilecek diyabetesmellitus, üremi, tiroid hastalıkları ve diğer sistemik hastalıklara sahip olan hastalar çalışma dışında bırakıldı.
Bulgular: 371 (315, Erkek) hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların 203’ünde (%54,7) pozitif duyusal, 247’inde (%66,6) negatif duyusal, 81‘inde (%21,8) motor semptomlar ve 127 ’inde (%34,2) ağrı semptomları mevcuttu. EMG ile saptanan polinöropati varlığına göre hastalar polinöropati olanlar Grup I (n:250, %67,4) ve olmayanlar Grup II (n:121, %32,6) olarak sınıflandırıldı. Grup I’ de, 160 hastada (%43,1) duyusal, 5 hastada (%1,3) motor, 85 hastada (%22,9) duyusal ve motor liflerin birlikte etkilendiği polinöropati varlığı saptandı. Grup I’ de negatif duyusal semptomlar ile motor semptomlar, Grup II ‘de dizestezi ve parestezi semptomları istatistiksel anlamlılıkta yüksek oranda gözlendi (p=0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.001).
Sonuç: Akciğer kanseri tedavisinde uygulanan kemoterapi rejimlerine bağlı gelişen periferiknöropatilerde en sık duyusal semptomlar gözlenmekte ve kemoterapi ajanına göre motor semptomlarda artış gözlenebilmektedir.