Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort

Nazlı Gülsoy Kırnap; Sanem Öztekin; Neslihan Başçıl Tütüncü

doi:10.5798/dicletip.706119

Araştırma Makalesi

Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort

Yıl 2020, Cilt: 47 Sayı: 1, 154 - 161, 17.03.2020

Nazlı Gülsoy Kırnap Sanem Öztekin Neslihan Başçıl Tütüncü

https://doi.org/10.5798/dicletip.706119

Öz

Amaç: Başka endikasyonlar ile yapılan görüntülemelerde tespit edilen adrenal insidentaloma (Aİ) vakalarının çoğu nonfonksiyone benign kitlelerdir. Otonom kortizol sekresyonu (OKS) genellikle Aİ’lerin değerlendirilmesi sırasında tanımlanmış bir klinik antitedir. OKS’de Otonom kortizol sekresyonunda artmış kardiyovasküler hastalık (KVH) riski bilinmektedir. Bu çalışmada amacımız; merkezimizde takip edilen Aİ ve özellikle OKS hastalarının uzun dönem klinik, radyolojik ve KVH risk parametrelerini değerlendirmektir.
Yöntemler: Toplam 279 Aİ vakasının klinik, radyolojik, hormonal ve labaratuvar takiplerini retrospektif değerlendirdik.
Bulgular: Aİ’lerin %76,7 ’si nonfonsiyone Aİ (NFAİ), %13,3’i OKS, %3,9’u Cushing sendromu, %1,8’i feokromositoma, %3,6 ’sı primer aldosteronizm, %0,7’si adrenokortikal karsinom (AKK) idi. Ortalama takip süresi 3,5±2,3 (1-14) yıl idi. Feokromositoma ve AKK vakaları diğer adrenal adenomlara göre anlamlı büyüktü (sırası ile 48±16,04, 71,5±16,23 ve ortalama 25,8±12,9 mm p<0,001). OKS’li hastaların toplam adenom boyutu NFAİ’lere göre daha büyüktü (sırası ile 37,3 mm-22,8 mm p<0.001). Adenom boyutu ile 1 mg deksametazon supresyon testi (DST) arasında anlamlı pozitif korelasyon vardı (p=0,001 r=0,21). OKS’li hastalarda NFAİ’lere göre DM veya IFG/IGT varlığı anlamlı yüksekti ( sırası ile %56,8 ve %35,5 p=0,027). NFAİ ve OKS’li hastaların, BMI, AKŞ, HbA1c, LDL kolesterol, TG kolesterol, sistolik ve diastolik TA ortalaması tanıda ve son vizitte benzerdi. Takipte adenom boyutunda anlamlı büyüme saptanmıştır (p=0,001). NFAİ’ler takipte tekrarlanan hormonal aktivite değerlendirmesinde nonfonksiyone kalmıştır.
Sonuç: Aİ’nin boyutu ne kadar büyük ise OKS olma olasılığı o kadar yüksektir. OKS’de DM, IFG/IGT riski yüksektir. OKS’nin klinik takibinde konvansiyonel klinik yaklaşım ve tedavi ile kardiyovasküler risk parametreleri NFAİ’ler gibi seyredebilir.

Anahtar Kelimeler

Adrenal insidentaloma, nonfonksiyone adrenal adenom

Kaynakça

1. Fassnacht M, Arlt W, Bancos I, et al. Management of adrenal incidentalomas: European society of endocrinology clinical practice guideline in collaboration with the European network for the study of adrenal tumors. Eur J Endocrinol. 2016; 175: 1-36. PMID: 27390021.
2. S.A. Paschou, A. Vryonidou, D.G. Goulis. Adrenal incidentalomas: a guide to assessment, treatment and follow-up. Maturitas. 2016; 92: 79–85. PMID: 27621243.
3. Di Dalmazi G, Pasquali R, Beuschlein F, Reincke M. Subclinical hypercortisolism: a state, a syndrome, or a disease? Eur J Endocrinol. 2015; 173: 61-71. PMID: 26282599.
4. ChiodiniI.Clinical review: diagnosis and treatment of subclinical hypercortisolism. J Clin Endocrinol Metab. 2011; 96: 1223–36. PMID: 21367932.
5. Chiodini I, Vainicher CE, Morelli V, et al. Mechanisms in endocrinology: endogenous subclinical hypercortisolism and bone: a clinical review. Eur J Endocrinol. 2016; 175: 265–82. PMID: 27412441.
6. Rossi R, Tauchmanova L, Luciano A, et al. Subclinical Cushing’ssyndrome in patientswith adrenal incidentaloma: clinical and biochemical features. JCEM 2000; 85: 1440–8. PMID: 10770179.
7. Terzolo M, Pia A, Ali A, et al. Adrenal incidentaloma: a newcause of the metabolic syndrome? JCEM 2002; 87: 998–1003. PMID: 11889151.
8. Debono M, Bradburn M, Bull M, et al. Cortisol as a marker for increased mortality in patients with incidental adrenocortical adenomas. JCEM 2014; 99: 4462–70. PMID: 25238207.
9. Zeiger MA, Thompson GB, Duh Q-Y, et al. American Association of Clinical Endocrinologists and American Association of Endocrine Surgeons (AACE/AAES) Medical Guidelines for the Management of Adrenal Incidentalomas: executive summary of recommendations. Endocr Pract. 2009; 15: 450–3. PMID: 19632968.
10. Nieman LK, Biller BM, Findling JW, et al.The diagnosis of Cushing’s syndrome: an Endocrine Society Clinical Practice Guideline. J Clin Endocrinol Metab. 2008; 93: 1526‐40. PMID: 18334580.
11. Morelli V, Scillitani A, Arosio M, Chiodini I. Follow-up of patientswith adrenal incidentaloma, in ordance with the Europeansociety of endocrinology guidelines: Couldwe be safe? J Endocrinol Invest. 2017; 40: 331-3. PMID: 27744612.
12. Koschker AC, Fassnacht M, Hahner S, Weismann D, Allolio B. Adrenocortical carcinoma–improving patient care by establishing new structures. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 2006 ; 114: 45-51. Review. PMID: 16570232.
13. Bülow B, Jansson S, Juhlin C, et al. Adrenal incidentaloma - follow-up resultsfrom a Swedish prospective study. Eur J Endocrinol. 2006; 154: 419-23. PMID: 16498055.
14. Kim J, Bae KH, Choi YK, et al. Clinical characteristics for 348 patients with adrenal incidentaloma. Endocrinol Metab (Seoul) 2013; 28: 20-5.PMID: 24396646.
15. Russell RP, Masi AT, Richter ED. Adrenal cortical adenomas and hypertension A clinical pathologic analysis of 690 cases with matched controls and a review of the literature. Medicine (Baltimore) 1972; 51: 211–25.PMID: 5021770.
16. Grumbach MM, Biller BM, Braunstein GD, et al. Management of theclinically in apparent adrenal mass ("incidentaloma"). Ann Intern Med. 2003; 138: 424–29. PMID: 12614096.
17. Olsen H, Nordenström E, Bergenfelz A, et al. Subclinical hypercortisolism and CT appearance in adrenal incidentalomas: a multicenter study from Southern Sweden. Endocrine 2012; 42: 164–73.PMID: 22350586.
18. Vassilatou E, Vryonidou A, Ioannidis D, et al. Bilateral adrenal incidentalomasdifferfromunilateral adrenal incidentalomas in subclinical cortisol hypersecretion but not in potential clinical implications. Eur J Endocrinol Eur Fed Endocr Soc. 2014; 171: 37–45. PMID: 24743396.
19. Satman I, Omer B, Tutuncu Y, et al. TURDEP-II Study Group. Twelve-yearrends in the prevalence and risk factors of diabetes and prediabetes in Turkish adults. Eur J Epidemiol 2013; 28: 169-80. PMID: 23407904.
20. Di Dalmazi G, Vicennati V, Garelli S, et al. Cardiovascular events and mortality in patients with adrenal incidentalomas that are eithernon-secretingor associated within termediate phenotype or subclinical Cushing’s syndrome: a 15-year retrospective study. Lancet Diabetes & Endocrinology. 2014; 2: 396–405. PMID: 24795253.
21. Morelli V, Reimondo G, Giordano R, et al. Long-termfollow-up in adrenal incidentalomas: anItalianmulticenterstudy. JCEM 2014; 99: 827–34. PMID: 24423350.
22. Sbardella E, Minnetti M, D'Aluisio D, et al. Cardiovascular features of possible autonomous cortisol secretion in patients with adrenal incidentalomas. Eur J Endocrinol. 2018; 178: 501-11. PMID: 29510982.
23. Patrova J, Kjellman M, Wahrenberg H, Falhammar H. Increased mortality in patients with adrenal incidentalomas and autonomous cortisol secretion: a 13-year retrospective study from one center. Endocrine. 2017; 58: 267-75. PMID: 28887710.
24. Giordano R, Marinazzo E, Berardelli R, et al. Long-term morphological, hormonal, and clinical follow-up in a single unit on 118 patients with adrenal incidentalomas. Eur J Endocrinol 2010; 162: 779–85. PMID: 20103607.

Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Konular	Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm	Araştırma Makalesi
Yazarlar	Nazlı Gülsoy Kırnap Bu kişi benim Sanem Öztekin Bu kişi benim Neslihan Başçıl Tütüncü Bu kişi benim
Yayımlanma Tarihi	17 Mart 2020
Gönderilme Tarihi	2 Ağustos 2019
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2020 Cilt: 47 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA	Kırnap, N. G., Öztekin, S., & Tütüncü, N. B. (2020). Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort. Dicle Tıp Dergisi, 47(1), 154-161. https://doi.org/10.5798/dicletip.706119
AMA	Kırnap NG, Öztekin S, Tütüncü NB. Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort. diclemedj. Mart 2020;47(1):154-161. doi:10.5798/dicletip.706119
Chicago	Kırnap, Nazlı Gülsoy, Sanem Öztekin, ve Neslihan Başçıl Tütüncü. “Adrenal İnsidentaloma Ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort”. Dicle Tıp Dergisi 47, sy. 1 (Mart 2020): 154-61. https://doi.org/10.5798/dicletip.706119.
EndNote	Kırnap NG, Öztekin S, Tütüncü NB (01 Mart 2020) Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort. Dicle Tıp Dergisi 47 1 154–161.
IEEE	N. G. Kırnap, S. Öztekin, ve N. B. Tütüncü, “Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort”, diclemedj, c. 47, sy. 1, ss. 154–161, 2020, doi: 10.5798/dicletip.706119.
ISNAD	Kırnap, Nazlı Gülsoy vd. “Adrenal İnsidentaloma Ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort”. Dicle Tıp Dergisi 47/1 (Mart 2020), 154-161. https://doi.org/10.5798/dicletip.706119.
JAMA	Kırnap NG, Öztekin S, Tütüncü NB. Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort. diclemedj. 2020;47:154–161.
MLA	Kırnap, Nazlı Gülsoy vd. “Adrenal İnsidentaloma Ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort”. Dicle Tıp Dergisi, c. 47, sy. 1, 2020, ss. 154-61, doi:10.5798/dicletip.706119.
Vancouver	Kırnap NG, Öztekin S, Tütüncü NB. Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort. diclemedj. 2020;47(1):154-61.

Makale Dosyaları

Tam Metin