Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An Analysis of Syntactic Errors of Turkish Students Learning French

Yıl 2017, Cilt: 168 Sayı: 2, 43 - 64, 01.06.2017
https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000243

Öz

In this study, syntactic errors of 205 Turkish students learning French at basic and intermediate levels at Ankara University TÖMER Turkish and Foreign Languages Research and Application Center and the reasons for these errors are analyzed through error analysis technique. Data were obtained from the grammar and writing final exam papers of the students. According to the types of errors, the errors are classified into 8 fundamental groups, which were also classified into sub-groups among themselves. The most common error type was missing element. At the end of the study, Mann-White U test was used to examine whether there was a meaningful difference between error types and the quantity of errors made at Basic and advanced levels and it was noted that there were no significant difference between the two levels.

Kaynakça

  • Aksan, D. (1998). Anlambilim, Anlambilim Konuları ve Türkçenin Anlambilimi, Engin Yayınevi, Ankara.
  • Aksan, D. (1989). Her Yönüyle Dil, Cilt: 2, TDK Yayınları, Ankara.
  • Alan, S. (2005). Fransızca Öğrenen Türklerin Yaptıkları Biçimbilimsel ve Sözdizimsel Yanlışların Çözümlenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Astolfi, J. P. (2004). L’erreur, un outil pour enseigner, esf Editeur, Paris.
  • Aydın, Ö. (1996). Yabancı Dil Olarak Türkçe Dilbilgisi Öğretimi, Ankara.
  • Balcı, A. (1997). Sosyal Bilimlerde Araştırma, Yöntem, Teknik ve İlkeler, İkinci Baskı, A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını, Ankara.
  • Başkan, Ö. (1980). “Sözdizimi”, Dilbilim ve Dilbilgisi Konuşmaları I, TDK Yayınları, Ankara, , ss. 124-128.
  • Bayraktaroğlu, S. (1979). Yabancı Dil Öğrenim Güçlükleriyle İlgili Araştırma Yöntemleri, İzlem, Sayı: 3, ss. 3-13.
  • Besse, H. et Porquier, R. (1984). Grammaire et Didactique des Langues, LAL, Crédif-Hatier, Paris.
  • Brown, H. D. (1987). Principles of Language Learning and Teaching, London: Arnold.
  • Corder, S. P. (1973). Introducing Applied Linguistics, Penguin Books, London.
  • Corder, S. P. (1974). Error Analysis. In J. P. B. Allen, & S. Pit Corder (Eds.), Techniques in Applied Linguistics. London: Oxford University Press
  • Corder, S. P. (1980). Que signifient les Erreurs des Apprenants? In Langages, 14e année, no57. Apprentissage et Connaissance d’une Langue étrangère, 9-15.
  • Delen Karaağaç, N. (2012). Des Erreurs Linguistiques et des Effets de Contexte: Analyse de Differents Types d’Erreurs Commises par les Etudiants Turcs, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 23, ss. 175-184.
  • Gaonac’h, D. (1987). Théorie d’Apprentissage et Acquisition d’une Langue étrangère, Hatier, Paris.
  • Hatiboğlu, V. (1982). Türkçenin Sözdizimi, A.Ü. Dil ve Tarih-Coğrafya Fa kültesi Basımevi, 2. Baskı, Ankara.
  • Kıran, Z. (1987). Fransızca Dilbilgisi ve Çeviri Kılavuzu, Onur Yayın Dil Merkezi Yayını, Ankara.
  • Lanchec, J. Y. (1976). Psycolinguistique et Pédagogie des Langues, Presses universitaires de France.
  • Maingueneau, D. (1999). Syntaxe du Français, Hachette Yayınevi, Paris.
  • Perdue, M. C. (1980). L’analyse des Erreurs: Un Bilan pratique. In Langages, 14e année, no57. Apprentissage et Connaissance d’une Langue étrangère, 87-94.
  • Porquier, R. (1977). L’analyse des erreurs, problèmes et perspectives.- Revue E .L. A. n° 25, p.p. 23-43.
  • Richards, J. C. (1984). Error Analysis, Perspectives on Second Language Acquisition, Longman.
  • Senemoğlu, O. (1990). Dilbilim Kuramları ve Yabancı Dil Öğretimi, Dilbilim IX, İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Yabancı Diller Eğitimi Bölümü Dergisi, İstanbul, ss. 193- 222.
  • Şavlı, F., Güler, Ö. (2014). Fransızca Öğreniminde Öğrencilerin Sıkça Yaptığı Yazım Hataları, Nedenleri ve Çözüm Önerileri, International Journal of Language Academy, 2 (1), 137-150.
  • Vardar, B. (1982). Dilbilimin Temel Kavram ve İlkeleri, TDK yayını, Ankara.

Fransızca öğrenen türklerin yaptıkları sözdizimsel yanlışların çözümlenmesi

Yıl 2017, Cilt: 168 Sayı: 2, 43 - 64, 01.06.2017
https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000243

Öz

Bu çalışmada, Ankara Üniversitesi Türkçe ve Yabancı Dil Uygulama ve Araştırma Merkezi TÖMER’de Temel ve Yüksek düzeyde Fransızca öğrenen 205 Türk kursiyerin yaptığı sözdizimsel yanlışlar, yanlış çözümlemesi yöntemiyle çözümlenmiş ve yanlış nedenleri araştırılmıştır. Veriler kursiyerlerin dilbilgisi ve yazılı anlatım final sınavı kağıtları incelenerek elde edilmiştir. Saptanan sözdizimsel yanlışlar, yanlış türlerine göre sekiz ana grupta toplanmış, bu ana gruplar da kendi içlerinde ayrıca alt gruplara ayrılmıştır. Sözdizimsel yanlışlar içinde en sık rastlanan yanlış türünün eksik üye kullanımına ilişkin yanlışlar olduğu görülmüştür. Çalışmanın sonunda, temel ve yüksek düzeyde yapılan yanlış türleri ve sayıları arasında anlamlı bir fark olup olmadığının araştırılması amacıyla MannWhitney U Testi uygulanmıştır ve her iki grup arasında yapılan yanlışlar açısından anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmüştür.

Kaynakça

  • Aksan, D. (1998). Anlambilim, Anlambilim Konuları ve Türkçenin Anlambilimi, Engin Yayınevi, Ankara.
  • Aksan, D. (1989). Her Yönüyle Dil, Cilt: 2, TDK Yayınları, Ankara.
  • Alan, S. (2005). Fransızca Öğrenen Türklerin Yaptıkları Biçimbilimsel ve Sözdizimsel Yanlışların Çözümlenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Astolfi, J. P. (2004). L’erreur, un outil pour enseigner, esf Editeur, Paris.
  • Aydın, Ö. (1996). Yabancı Dil Olarak Türkçe Dilbilgisi Öğretimi, Ankara.
  • Balcı, A. (1997). Sosyal Bilimlerde Araştırma, Yöntem, Teknik ve İlkeler, İkinci Baskı, A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını, Ankara.
  • Başkan, Ö. (1980). “Sözdizimi”, Dilbilim ve Dilbilgisi Konuşmaları I, TDK Yayınları, Ankara, , ss. 124-128.
  • Bayraktaroğlu, S. (1979). Yabancı Dil Öğrenim Güçlükleriyle İlgili Araştırma Yöntemleri, İzlem, Sayı: 3, ss. 3-13.
  • Besse, H. et Porquier, R. (1984). Grammaire et Didactique des Langues, LAL, Crédif-Hatier, Paris.
  • Brown, H. D. (1987). Principles of Language Learning and Teaching, London: Arnold.
  • Corder, S. P. (1973). Introducing Applied Linguistics, Penguin Books, London.
  • Corder, S. P. (1974). Error Analysis. In J. P. B. Allen, & S. Pit Corder (Eds.), Techniques in Applied Linguistics. London: Oxford University Press
  • Corder, S. P. (1980). Que signifient les Erreurs des Apprenants? In Langages, 14e année, no57. Apprentissage et Connaissance d’une Langue étrangère, 9-15.
  • Delen Karaağaç, N. (2012). Des Erreurs Linguistiques et des Effets de Contexte: Analyse de Differents Types d’Erreurs Commises par les Etudiants Turcs, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 23, ss. 175-184.
  • Gaonac’h, D. (1987). Théorie d’Apprentissage et Acquisition d’une Langue étrangère, Hatier, Paris.
  • Hatiboğlu, V. (1982). Türkçenin Sözdizimi, A.Ü. Dil ve Tarih-Coğrafya Fa kültesi Basımevi, 2. Baskı, Ankara.
  • Kıran, Z. (1987). Fransızca Dilbilgisi ve Çeviri Kılavuzu, Onur Yayın Dil Merkezi Yayını, Ankara.
  • Lanchec, J. Y. (1976). Psycolinguistique et Pédagogie des Langues, Presses universitaires de France.
  • Maingueneau, D. (1999). Syntaxe du Français, Hachette Yayınevi, Paris.
  • Perdue, M. C. (1980). L’analyse des Erreurs: Un Bilan pratique. In Langages, 14e année, no57. Apprentissage et Connaissance d’une Langue étrangère, 87-94.
  • Porquier, R. (1977). L’analyse des erreurs, problèmes et perspectives.- Revue E .L. A. n° 25, p.p. 23-43.
  • Richards, J. C. (1984). Error Analysis, Perspectives on Second Language Acquisition, Longman.
  • Senemoğlu, O. (1990). Dilbilim Kuramları ve Yabancı Dil Öğretimi, Dilbilim IX, İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Yabancı Diller Eğitimi Bölümü Dergisi, İstanbul, ss. 193- 222.
  • Şavlı, F., Güler, Ö. (2014). Fransızca Öğreniminde Öğrencilerin Sıkça Yaptığı Yazım Hataları, Nedenleri ve Çözüm Önerileri, International Journal of Language Academy, 2 (1), 137-150.
  • Vardar, B. (1982). Dilbilimin Temel Kavram ve İlkeleri, TDK yayını, Ankara.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dilbilim
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Sebahat Alan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2017
Gönderilme Tarihi 1 Ocak 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 168 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Alan, S. (2017). Fransızca öğrenen türklerin yaptıkları sözdizimsel yanlışların çözümlenmesi. Dil Dergisi, 168(2), 43-64. https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000243