Öz
In this study, the errors of pronouns which are made by the Turks studying Frenchin elementary and advanced levels in Kızılay Branch of Ankara University TÖMERare analyzed through error analysis approach and the reasons are investigated. Therelated data were gathered by looking into grammar and writing sections of thesubjects’ final exams. Detected errors of pronouns are divided into six subgroupsaccording to the kinds of errors; errors of demonstrative and interrogative pronouns, use of incorrect pronouns, use of incorrect reflexive pronouns, using pronouns instead of possessive adjectives, errors of relative pronouns and errors ofindefinite pronouns. It has become clear through this study that errors regardingthe wrong use of pronouns are the most common type of errors of pronouns. It wasfound with a thorough observation that the reasons for errors vary according to thetypes of errors. The leading causes are that the subjects do not know the exact definition of the word replaced by a pronoun and do not recognize the suffix addedto the verb
Anahtar Kelimeler
Learning of French error analysis interference interlanguage difficulties of learning French.
Kaynakça
- Alan, S. (2005). Fransızca Öğrenen Türklerin Yaptıkları Biçimbilimsel ve Sözdizimsel Yanlışların Çözümlenmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Astolfi, J.-P. (2004). L’Erreur, Un Outil pour Enseigner, Collection Pratiques et Enjeux Pédagogiques, ESF Editeur, Issy-les-Moulineaux, S: 22-23.
- Bayraktaroğlu, S. (1979). “Yabancı Dil Öğrenim Güçlükleriyle İlgili Araştırma Yöntemleri”, İzlem, Sayı: 3, Kış. S: 2-13.
- Besse, H., Porquier, R. (1984). Grammaire et Didactique des Langues, LAL, Crédif-Hatier, Paris.
- Corder, S. P., ve AILEN J.P.B. (1974). “Error Analysis” The Edinburg Course in Applied Linguistics, Oxford University Presse, London.
- Corder, S. P. (1981). Error Analysis and Interlanguage, Oxford University Presse, Oxford.
- Castellotti, V., De Carlo, M. (1995). La Formation des Enseignants de Langue, CLE International, Paris.
- Dubois, J., Lagane, R. (1995). La Nouvelle Grammaire du Français, Larousse, Paris
- Gaonac’h, D. (1987). Théorie d’Apprentissage et Acquisition d’une Langue Etrangère, Hatier, Paris.
- Lanchec, J.-Y., (1976). Psycholinguistique et Pédagogie des Langues, Presses universitaires de France.
- M.E.B. (2009). Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni Öğrenme-Öğretme-Değerlendirme
- M.E.B. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları, Ankara, S: 161.
- Senemoğlu, O. (1990). “Dilbilim Kuramları ve Yabancı Dil Öğretimi” DİLBİLİM IV. İstanbul Üniversitesi , Edebiyat Fakültesi, Yabancı Diller Eğitim Bölümü Dergisi, İstanbul, S: 193-222.
- Vardar, B. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü, MULTULİNGUAL, İstanbul, S: 12-13.
Öz
Bu çalışmada, Ankara Üniversitesi Türkçe ve Yabancı Dil Uygulama ve AraştırmaMerkezi TÖMER’in Kızılay Şubesinde Temel ve Yüksek düzeyde Fransızca öğrenenTürklerin yaptıkları adıl yanlışları, yanlış çözümleme yöntemiyle çözümlenmiş veyanlış nedenleri araştırılmıştır. Veriler, kursiyerlerin dilbilgisi ve yazılı anlatımfinal sınavı kağıtları incelenerek elde edilmiştir. Saptanan adıl yanlışları, yanlıştürlerine göre işaret ve soru adılı yanlışları, yanlış adıl kullanımı, yanlış dönüşlüadıl kullanımı, adıl yerine iyelik sıfatı kullanımı, ilgi adılı yanlışları ve belgisiz adılyanlışları olmak üzere altı gruba ayrılmıştır. Adıl yanlışları içinde en sık rastlananyanlış türünün, yanlış adıl kullanımına ilişkin yanlışlar olduğu saptanmıştır.Yanlışlar tek tek incelendiğinde yanlış nedenlerinin yanlış türlerine göre değiştiğigörülmüştür. Bu nedenlerin başında, yerine adıl kullanılacak sözcüğün tanımlığınınbilinmemesi ve eylemin aldığı ilgecin bilinmemesi gelmektedir
Anahtar Kelimeler
Fransızca öğretimi yanlış çözümlemesi olumsuz aktarım aradil Fransızca öğrenim güçlükleri
Kaynakça
- Alan, S. (2005). Fransızca Öğrenen Türklerin Yaptıkları Biçimbilimsel ve Sözdizimsel Yanlışların Çözümlenmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Astolfi, J.-P. (2004). L’Erreur, Un Outil pour Enseigner, Collection Pratiques et Enjeux Pédagogiques, ESF Editeur, Issy-les-Moulineaux, S: 22-23.
- Bayraktaroğlu, S. (1979). “Yabancı Dil Öğrenim Güçlükleriyle İlgili Araştırma Yöntemleri”, İzlem, Sayı: 3, Kış. S: 2-13.
- Besse, H., Porquier, R. (1984). Grammaire et Didactique des Langues, LAL, Crédif-Hatier, Paris.
- Corder, S. P., ve AILEN J.P.B. (1974). “Error Analysis” The Edinburg Course in Applied Linguistics, Oxford University Presse, London.
- Corder, S. P. (1981). Error Analysis and Interlanguage, Oxford University Presse, Oxford.
- Castellotti, V., De Carlo, M. (1995). La Formation des Enseignants de Langue, CLE International, Paris.
- Dubois, J., Lagane, R. (1995). La Nouvelle Grammaire du Français, Larousse, Paris
- Gaonac’h, D. (1987). Théorie d’Apprentissage et Acquisition d’une Langue Etrangère, Hatier, Paris.
- Lanchec, J.-Y., (1976). Psycholinguistique et Pédagogie des Langues, Presses universitaires de France.
- M.E.B. (2009). Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni Öğrenme-Öğretme-Değerlendirme
- M.E.B. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı Yayınları, Ankara, S: 161.
- Senemoğlu, O. (1990). “Dilbilim Kuramları ve Yabancı Dil Öğretimi” DİLBİLİM IV. İstanbul Üniversitesi , Edebiyat Fakültesi, Yabancı Diller Eğitim Bölümü Dergisi, İstanbul, S: 193-222.
- Vardar, B. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü, MULTULİNGUAL, İstanbul, S: 12-13.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Dilbilim |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Ocak 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 159 |