Tez Özeti
BibTex RIS Kaynak Göster

The Methodology of Abu Bakr Ibn Al-Arabı’s Tawıl

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 7, 121 - 136, 28.06.2024
https://doi.org/10.69515/dinveinsan.1447579

Öz

As we move away from the period of revelation, various difficulties have been encountered in understanding the Qur'an. Despite many challenges arising from temporal distance and changing conditions, rendering the Qur'anic text functional has been made possible through exegetical activities, particularly Tawil. . While Tawil offers an avenue for interpreting the text, it also presents itself as a central concern. The Quran's sacred nature has positioned it as a primary reference point for scholars identifying themselves within the Islamic tradition, seeking legitimacy for their research.
This article examines the fundamental challenges encountered in the interpretation of the Qur'an and their solutions within the context of Abu Bakr Ibn al-Arabi's (d. 468/1076) methodology of Tawil. It delves into the notion that the methodology he proposed sheds light on the underlying problems inherent in the subject of Tawil.

Kaynakça

  • el-Gazzâlî (2008). el-müstasfâ min ‘ılmi’l-usûl . Cilt III. I-IV cilt. Medine: Şirketü’l-Medîneti’l-Münevvera li’t-tâbi‘.
  • Gemuhluoğlu, Z. (2010). Teoloji olarak yorum. İz Yayıncılık.
  • İbnü’l-Arabî (ts.). Ahkâmü’l-Kur’ân. Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • İbnü’l-Arabî (ts.). el-Avâsım mine'l-kavâsım. Mektebetü Dari't-Türâs.
  • İbnü’l-Arabî (1999). el-Mahsûl fî usûli'l-fıkh.:Daru'l Bayarık.
  • İbnü’l-Arabî (2007). el-Mesâlik fi şerhi Muvattâ-i Mâlik. Darü'l-Garbi'l-İslâmî.

Ebû Bekir İbnü’l Arabî’nin Te’vil Metodolojisi

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 7, 121 - 136, 28.06.2024
https://doi.org/10.69515/dinveinsan.1447579

Öz

Nuzül döneminden uzaklaştıkça Kur'an'ın anlaşılmasıyla ilgili çeşitli zorluklarla karşılaşılmıştır. Zamansal mesafe ve değişen koşullarla birlikte ortaya çıkan birçok soruna rağmen, Kur'an metnine işlevsellik kazandırılması te'vil faaliyetleri sayesinde mümkün olmuştur. Te'vil, metni yorumlayarak nassın rehberliğine başvurma olanağı sunarken, aynı zamanda merkezi bir sorun olarak da ortaya çıkmıştır. “İlâhî kelâm” olarak telakki edilmesi, Kur’ân’ın meşruiyet arayışları için başvurulan temel bir referans noktası haline gelmesinin önünü açmıştır.
Bu makalede Kur'an'ın yorumlanmasında karşılaşılan temel sorunlar ve bunların çözümü Ebû Bekir İbnü'l-Arabî'nin (ö. 468/1076) te'vil metodolojisi özelinde ele alınmıştır. Onun önerdiği metodoloji özelinde te’vil konusunun temelde hangi problemin uzantısı niteliğinde olduğuna yönelik tespitlerde bulunulmuştur.

Etik Beyan

Bu makale Prof. Dr. Abdülhamit Birışık danışmanlığında tarafımızca hazırlanan“Ebû Bekir ibnü'l-Arabî'nin Kur'ân, Tefsir ve Te'vil Anlayışı” başlıklı yüksek lisans tezine dayanmaktadır.

Kaynakça

  • el-Gazzâlî (2008). el-müstasfâ min ‘ılmi’l-usûl . Cilt III. I-IV cilt. Medine: Şirketü’l-Medîneti’l-Münevvera li’t-tâbi‘.
  • Gemuhluoğlu, Z. (2010). Teoloji olarak yorum. İz Yayıncılık.
  • İbnü’l-Arabî (ts.). Ahkâmü’l-Kur’ân. Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
  • İbnü’l-Arabî (ts.). el-Avâsım mine'l-kavâsım. Mektebetü Dari't-Türâs.
  • İbnü’l-Arabî (1999). el-Mahsûl fî usûli'l-fıkh.:Daru'l Bayarık.
  • İbnü’l-Arabî (2007). el-Mesâlik fi şerhi Muvattâ-i Mâlik. Darü'l-Garbi'l-İslâmî.
Toplam 6 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Tefsir
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ümit Döngel 0000-0002-5030-7671

Yayımlanma Tarihi 28 Haziran 2024
Gönderilme Tarihi 7 Mart 2024
Kabul Tarihi 16 Mayıs 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 7

Kaynak Göster

APA Döngel, Ü. (2024). Ebû Bekir İbnü’l Arabî’nin Te’vil Metodolojisi. Din Ve İnsan Dergisi, 4(7), 121-136. https://doi.org/10.69515/dinveinsan.1447579

Din ve İnsan Dergisi

ISSN: 2980-1117

Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İlahiyat Fakültesi bünyesinde 2021 yılından beri faaliyet gösteren uluslararası, bilimsel ve hakemli dergi.
Yılda iki sayı olarak (Haziran-Aralık) yayımlanır.

İletişim: erdem.ozturk@hbv.edu.tr & okan.uzunoz@hbv.edu.tr & dinveinsan@hbv.edu.tr

Din ve İnsan Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.