What Kind of Religious Education in Early Childhood

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 7, 32 - 59, 28.06.2024

Fethi Turan

https://doi.org/10.69515/dinveinsan.1457530

Öz

Early childhood is a critical period that shapes the child's future life. The child, who interacts with his environment, naturally encounters religious symbols and experiences during this period. As a characteristic of the child's developmental period, he is also interested and curious about issues related to religion. It is accepted that a child has a tendency to believe by nature. This tendency is largely shaped by formal or informal education. The purpose of this research, designed with a qualitative research design, is to examine the issue of religious education in early childhood. The sense of religion, which is understood to exist with the child's creation, is open to development. The child first learns knowledge and practice about religion from his immediate environment. Over time, he develops his knowledge and skills in formal education institutions. The religious education to be given to the child must be appropriate to the child's developmental characteristics in terms of content and method, and must be given by experts in the field, focusing on the child's interests and needs.

Anahtar Kelimeler

Early childhood, religion, religious education

Erken Çocukluk Döneminde Nasıl Bir Din Eğitimi

Öz

Erken çocukluk dönemi kritik yıllar olarak çocuğun gelecek hayatını şekillendirir. Çevresi ile etkileşim halinde olan çocuk bu dönemde doğal olarak dini sembol ve yaşantılar ile de karşılaşır. Çocuk gelişim döneminin özelliği olarak din ile ilgili konulara da ilgi duyar, merak eder. Çocuğun yaratılışı ile birlikte inanmaya karşı bir eğilimi olduğu kabul edilir. Bu eğilim ise büyük oranda formel veya informel eğitim ile şekillenir. Nitel araştırma deseninde tasarlanan bu araştırmanın amacı erken çocukluk döneminde din eğitimi konusunu incelemektir. Çocuğun yaratılışı ile var olduğu kabul edilen din duygusu gelişmeye açıktır. Çocuk din hakkındaki bilgi ve pratiği öncelikle yakın çevresinden öğrenir, zamanla örgün eğitim kurumlarında bilgi ve becerilerini geliştirir. Çocuğa verilecek din eğitiminin içerik ve yöntem bakımından çocuğun gelişim özelliklerine uygun olması, çocuğun ilgi ve ihtiyacının merkeze alınarak, uzmanı kişiler tarafından verilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Erken çocukluk dönemi, din, din eğitimi

Kaynakça

• Aksoy, M. (2008). Sosyal bilimlerde kültür kavramı ve Amiran Kurtkan Bilgiseven’in kültür kavramı hakkındaki eleştirisi. Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, sayı: 176, 68-74.
• Alakuş, A. O. (2004). Kültür kavramı tanımlamalarına ilişkin bir analiz. Milli Eğitim Dergisi, sayı: Güz, 164.
• Altaş, N. (2004). Öğrenci velilerinin ilköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi derslerine karşı tutum düzeylerinin dini tutum düzeyleriyle ilişkisi, AÜİFD, 14(1).
• Aral, N., & Baran, G. (2011). Çocuk gelişimi (Yenilenmiş pdf). YA-PA Yayın A.Ş.
• Atak, H. (2017). Piaget ve Vygotsky’nin kuramlarında çocukların toplumsallaşma süreci. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry. 9 (2):163-176.
• Ay, M. E. (2011). Çocuklarımıza Allah’ı nasıl anlatalım. Timaş Yayınları.