Jön Türklerin Balkan Politikası (1908-–1913)

Yıl 2008, Sayı: 24, 99 - 127, 01.06.2008

Mehmet Hacısalihoğlu

Öz

Jön Türk hareketinin etkili olduğu bölgeler arasında Rumeli ilk sırada yer alır. Bu nedenledir ki Jön Türk İhtilali Rumeli topraklarında başlamıştır. 1908’den itibaren Osmanlı Devleti’nde yönetimi ele geçiren İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin ağırlık merkezi ve dayanağı 1912/13 Balkan Savaşlarına kadar Rumeli olmuştur. Bununla birlikte Makedonya Sorunu ve İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin bu sorunu çözmeye yönelik politikaları veya politik “deneyleri” cemiyetin politik gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır. Makedonya’da başlangıçta uygulanan hoşgörü ve pazarlıklarla birliği sağlama politikası başarısız olunca, Makedonya’daki örgütleri kanun yoluyla merkezin kontrolü altına almak yoluna gidilmiş, bu da başarısız olunca silah toplamak gibi askeri yöntemlere başvurulmuştur. Ancak bu yöntem de başarısız olmuş ve Balkan Savaşları sonucunda Rumeli toprakları kaybedilmiştir. Gerek Makedonya’daki bu deneyimler, gerekse Rumeli’nin kaybının yarattığı büyük sarsıntı İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin 1913’ten sonraki radikalleşmesinde önemli rol oynamıştır. Ayrıca cemiyetin liderlerinin çoğunlukla Rumeli kökenli olduğunu da göz önünde bulundurmak gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Jön Türkler, İttihat ve Terakki Cemiyeti, Makedonya Sorunu, Makedonya Komiteleri, İç Makedonya Devrimci Örgütü.

The Young Turks’ Balkan Policy (1908-1913)

Öz

The Young Turk movement had the most serious impact
on Rumelia where actually the Young Turk revolution
itself started. The Committee of Union and Progress
(CUP) which came to power after the revolution of
1908 had also its centre in Rumelia until the Balkan
Wars of 1912/13. Furthermore, the Macedonian Question
and the CUP’s political attempts to resolve that question
played an important role in the development of
the Committee’s political thinking. After the failure of
its policy of creating a “union” among different ethnic
groups in the Balkans by making compromises and negotiations
with armed committees and political organisations,
the CUP tried to achieve this goal by implementing
restrictive laws such as disarming the population
in Macedonia and Albania. Not only these attempts
failed but also the Ottoman Empire lost its Balkan territories
in consequence of the Balkan Wars. Both of these
experiences in Macedonia and the trauma caused by
the loss of Rumelia played a very important role in the
radicalisation of the CUP after 1913. Finally it is important
to remember that most of the leading members of
the CUP were from Rumelia.

Anahtar Kelimeler

The Young Turks, the Committee of Union and Progress, Macedonia, The Macedonian Question, Macedonian Committees