Aristoteles’in
en temel kavramlarından biri olan “doğa”, oluşun (genesis, hareket) kaynağı
olduğundan fizikle birlikte biyolojiyi de kapsar. Zira doğa, oluşun zemini;
oluş da madde-form bileşiminin potansiyelden aktüele gerçekleşme sürecidir. Günümüzde
“biyoloji” başlığı altında doğa bilimlerinin özel bir alt disiplinini oluşturan
canlılık (yaşam) bilimi, Aristoteles’in bilimler tasnifinde “fizik” biliminin altına
düşer. Fizik, konu ettiği hareketin ilkesini kendinde taşıyan varlıkları “dört
neden” kuramına ve “potansiyel-aktüel” doktrinine göre açıklar. Varlıkların
oluş süreçlerini tahlil etmek için kullanılan dört neden kuramı da çoğunlukla “hilomorfik
madde-form” açıklamasına indirgenir. Madde-form ekseni varlıkları statik,
potansiyel-aktüel ekseni ise dinamik açıdan –oluş içinde olmaları bakımından–
ele alır. Dört neden kuramı, hilomorfik madde-form açıklaması ve potansiyel-aktüel
doktrini, bütünlüklü ve uyumlu bir şekilde fiziksel ve biyolojik doğa
açıklamalarına da kaynaklık eder. Aristoteles’in doğası “kendinde” ve “kendiliğinden”
harekete dayanan teleolojik bir fizik temeli üzerine kuruludur. Teleolojik
doğada her varlık kendi gayesine yönelerek hareket eder. Bu makalede Aristoteles biyolojisinin ve fiziğinin
aynı doğal ilkelere dayandığı iddia edilmektedir; zira Aristoteles, canlıları
fizikte kullandığı açıklama modelleri olan dört neden kuramı, hilomorfizm
ve potansiyel-aktüel doktrini dahilinde incelemektedir.
Bu bakımdan, biyolojinin Aristoteles’in sınıflandırmasında fiziğin alanına
dahil edildiği, dolayısıyla onun biyolojiyi fizik temeli üzerine kurduğu görülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 23 Sayı: 44 |