Investigating the Speech and Language Therapist Candidates and Clients' Views and Satisfaction of Tele-Therapy Service: Anadolu University Sample

Yıl 2023, , 1 - 29, 30.04.2023

İlknur Maviş , Semra Selvi Balo , Merve Nur Sarıyer , Seda Esersin , Elif Meryem Ünsal , Beyza Nur Dükar , Sacide Ebrar Enginar , Merve Karabatak-sundet , Eren Balo , Elçin Tadıhan Özkan

https://doi.org/10.58563/dkyad-2023.61.1

Öz

Purpose: The aim of this study was to determine the views and satisfaction of the final year students of the Department of Speech and Language Therapy (SLT candidates) at Anadolu University regarding the tele-practice service they provide within the scope of clinical practice courses and the clients who receive tele-practice from the aforementioned students of SLT.

Method: Sixty-eight SLT candidates between the ages of 21-48 who provided tele-therapy services for developmental language disorders, speech sound disorders, fluency disorders and voice disorders, and 65 clients [with parents/caregivers if they are children] or their relatives between the ages of 5-54 who received tele-practice services of these disorders. Data on the demographic information of the participants and their views on tele-practice services were obtained through online questionnaire forms.

Results: According to the findings of the study, 75% of the SLT candidates and 95.4% of the clients were satisfied with the tele-practice service, 89.2% of the clients reported that they would recommend tele-practice to others and 78.5% of them reported that they would prefer tele-practice again if they were given a possibility. It was determined that 64.7% of the SLT candidates and 72.3% of the clients found the materials used in tele-practice sufficient, and the opinions of the SLT candidates and clients about each other were positive. As a result of Chi-square analysis, it was concluded that SLT candidates and clients had different opinions on the following items: if the client age is important in therapy, if the assessment made in tele-practice is sufficient for diagnosis and therapy program preparation, that online therapies are sufficient, if there are any difficulties in using technology, and if clients will benefit more from face-to-face therapy. In this context, it was determined that SLT candidates tended to have more pessimistic attitudes toward these issues than clients.

Conclusion: As a result of the study, it was observed that SLT candidates and clients were satisfied with the tele practice service. Especially during the pandemic period, it was found that tele-practice service stood out in terms of health safety, saving time, and providing ease of access to therapy; however, it might present problems such as technological issues, length of material preparation time, lack of contact with the client, and difficulty in keeping child clients in front of the screen. Although unfavorable situations were reported, it is possible to say that the views of both SLT candidates and clients towards tele-practice services were positive especially in health conditions that might cause face-to-face therapy impossible, such as a pandemic. In addition, based on the current research findings, it could be foreseen that tele-therapy will have an important role in SLT services after the pandemic outbreak and may become widespread in the future.

Anahtar Kelimeler

Tele-therapy, speech and language therapy, client-therapist satisfaction

Dil ve Konuşma Terapisti Adaylarının ve Danışanların Tele-Terapi Hizmetine Yönelik Görüş ve Memnuniyetlerinin İncelenmesi: Anadolu Üniversitesi Örneklemi

Öz

Amaç: Bu araştırmanın amacı, Anadolu Üniversitesi, Dil ve Konuşma Terapisi Bölümü son sınıf öğrencilerinin (DKT) klinik uygulama dersleri kapsamında sundukları tele-terapi hizmetine ve tele-terapilerden hizmeti alan danışanların da aldıkları uygulamaya yönelik görüş ve memnuniyetlerinin belirlenmesidir.

Yöntem: Araştırmaya gelişimsel dil bozuklukları, konuşma sesi bozuklukları, akıcılık bozuklukları ve ses bozukluklarına yönelik tele-terapi hizmeti sağlayan 21-48 yaş aralığındaki 68 DKT adayı ve tele-terapi hizmeti alan 5-54 yaş aralığındaki 65 danışanların kendisi veya danışan yakını katılmıştır. Katılımcıların demografik bilgilerine ve tele-terapi hizmetlerine ilişkin görüşlerine yönelik veriler çevrimiçi anket formları aracılığıyla toplanmıştır.

Bulgular: DKT adaylarının %75’inin ve danışanların %95.4’ünün tele-terapi hizmetinden memnun kaldıklarını, danışanların %89.2’sinin tele-terapiyi başka kişilere tavsiye edeceklerini ve %78.5’inin ise tekrar tele-terapi alabileceklerini bildirdikleri görülmüştür. DKT adaylarının %64.7’sinin ve danışanların %72.3’ünün tele-terapide kullanılan materyalleri yeterli buldukları, DKT adaylarının ve danışanların birbirlerine ilişkin görüşlerinin ise olumlu yönde olduğu belirlenmiştir. Ki-kare analizi sonucunda, tele-terapide danışan yaşının önemli olduğuna, tele-terapide yapılan değerlendirmenin tanılama ve terapi programı hazırlamada yeterli olduğuna, çevrimiçi ortamdaki terapilerin yeterli olduğuna, teknoloji kullanma konusunda zorluk yaşanmadığına ve danışanların yüz yüze terapiden daha çok fayda sağlayacağına ilişkin maddelerde DKT adayları ve danışanların farklı görüşte oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Bu bağlamda, DKT adaylarının belirtilen konularda danışanlara oranla daha çok olumsuz tutum içerisinde oldukları belirlenmiştir.

Sonuç: DKT adaylarının ve danışanların tele-terapi hizmetinden memnun kaldıkları görülmüştür. Özellikle pandemi döneminde; tele-terapi hizmetinin sağlık açısından güvenli oluşu, zaman tasarrufu, terapiye erişim kolaylığı sağlaması açısından öne çıktığı ancak teknolojik aksaklıklar, materyal hazırlama süresinin uzunluğu, danışanla temasın olmaması ve çocuk danışanları ekran başında tutmakta zorlanma gibi konularda sorunlara neden olabildiği tespit edilmiştir. Olumsuz durumlar bildirilmiş olmasına rağmen pandemi gibi yüz yüze terapiyi imkânsız kılabilecek koşullarda hem DKT adaylarının hem de danışanların tele-terapi hizmetlerine yönelik görüşlerinin olumlu olduğunu söylemek mümkündür. Ayrıca, mevcut araştırma bulgularından yola çıkarak tele-terapinin pandemi sonrasında da DKT hizmetlerinde önemli bir yere sahip olacağı ve ilerleyen zamanlarda yaygınlaşabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Tele-terapi, dil ve konuşma terapisi, danışan-terapist memnuniyeti.

Kaynakça

• ASHA- American Speech-Language-Hearing Association. Telepractice (Practice Portal), 2020. https://www.asha.org/siteassets/surveys/2021-slp-hc-survey-practice-issues.pdf adresinden alınmıştır.. Erişim tarihi: 30.07.2022.
• ASHA-American Speech-Language-Hearing Association. Telepractice (Practice Portal), 2020.https://www.asha.org/Practice-Portal/Professional-Issues/Telepractice/ adresinden alınmıştır. Erişim tarihi 08.03.2021.
• DKTD-Dil ve Konuşma Terapistleri Derneği (2020). Dil ve Konuşma Terapisinde Tele-Terapi Uygulama Kılavuzu. Nisan 2020. https://www.dktd.org/tr/dktd-tele-terapi-kilavuzu-a (Erişim Tarihi 08.03.2021).
• Cangi, E. (2015). Kronik kekemelikte tele-terapinin etikliğinin kontrollü incelenmesi (Yayın No. 406866) [Yayımlanmış Doktora Tezi]. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Chaudhary, T., Kanodia, A., Verma, H., Singh, A. C., Mishra, K. A. ve Sikka, K. (2021). A pilot study comparing teletherapy with the conventional face-to-face therapy for speech-language disorders. Indian Journal of Otolaryngol Head Neck Surgery. https://doi.org/10.1007/s12070-021-02647-0
• Darkins, A & Cary, M. (2000). Telemedicine and telehealth: Principles, policies, performance and pitfalls. New York, NY: Springer Publishing Company, Inc.
• Dunkley, C., Pattie, L., Wilson, L.ve McAllister, L. (2010). A comparison of rural speech-language pathologists’ and residents’ access to and attitudes towards the use of technology for speech-language pathology service delivery. International Journal of Speech-Language Pathology. 12(4),333-43.10.3109/17549500903456607
• Ekiz, T., Ilıman, E.ve Dönmez, E. (2020). Bireylerin sağlık anksiyitesi düzeyleri ile COVID salgını control algısının karşılaştırılması. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 6(1), 139-154.
• Fairweather, G. C., Lincoln, M. A., ve Ramsden, R. (2016). Speech-language pathology teletherapy in rural and remote educational settings: Decreasing service inequities. International Journal of Speech-Language Pathology, 18(6), 592–602. 10.3109/17549507.2016.1143973
• Fridler, N., Rosen, K., Herzberg, O., Lev, A., Kaplan, D., Hildesheimer, M. ve Shani, M. (2012). Tele-rehabilitation therapy vs. face-to-face therapy for aphasic patients. In eTELEMED 2012: The Fourth International Conference on eHealth, Telemedicine, and Social Medicine (pp. 18-23). Valencia: IARIA.
• Garbe, A., Ogurlu, U., Logan, N. ve Cook, P. (2020). COVID-19 and remote learning: Experiences of parents with children during the pandemic. American Journal of Qualitative Research, 4(3), 45–65.
• Grogan-Johnson, S., Schmidt, A. M., Schenker, J., Alvares, R., Rowan, L. E. ve Taylor, J. (2013). A comparison of speech sound intervention delivered by teletherapy and side-by-side service delivery models. Communication Disorders Quarterly, 34(4), 210–220. 10.1177/1525740113484965.
• Hill A, Theodoros D, Russell T, Ward E ve Wootton, R. (2009). The effects of aphasia severity on the ability to assess language disorders via telerehabilitation. Aphasiology, 23, 627–642.
• Hill, A. & Miller, L., (2012). Survey of the clinical use of telehealth in speech-language pathology across Australia. Journal of Clinical Practice in Speech-Language Pathology, 14, 110–117.
• Isaki E, & Fangman Farrell, C. (2015). Provision of speech-language pathology telepractice services using apple iPads. Telemedicine Journal of e-health Off Journal of American Telemedicine Association. U.S 21:538–49.
• Işık, A., & Güler, İ. (2010). Tele-tıpta mobil uygulama çalışması ve mobil ietişim teknolojilerinin analizi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 3(1). Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/gazibtd/issue/6618/87900.
• Jahromi, M., E., & Ahmadian, L. (2018). Evaluating satisfaction of patients with stutter regarding the tele-speech therapy method and infrastructure. International Journal of Medical İnformatics, 115, 128-133. 10.1016/j.ijmedinf.2018.03.004.
• Mashima, P. A. ve Doarn, C. R. (2008). Overview of telehealth activities in speech-language pathology. Telemedicine and e-Health, 14(10), 1101-1117.
• Morgan, D. G., Kosteniuk, J., Stewart, N., O'connell, M. E., Karunanayake, C. ve Beever, R. (2014). The telehealth satisfaction scale: reliability, validity, and satisfaction with telehealth in a rural memory clinic population. Telemedicine and e-Health, 20(11), 997-1003.
• Sicotte, C., Lehoux, P., Fortier-Blanc, J ve Leblanc, Y. (2003). Feasibility and outcome evaluation of a telemedicine application in speech-language pathology. Journal of Telemedicine And Telecare, 9(5), 253–258. https://doi.org/10.1258/135763303769211256.
• Taylor, O.D., Arfield, R. N., Smith, C.A.ve Dodrill, P. (2014). A review of the efficacy and effectiveness of using telehealth for paediatric speech and language assessment. Journal of Telemedicine and Telecare, 20(7), 405-412. http://dx.doi.org/10.1177/1357633X14552388
• Tucker, J. K. (2012). Perspectives of speech-language pathologists on the use of teletherapy in schools: Quantitative survey results. International Journal of Telerehabilitation, 4(2), 61–72.
• Ward, E., Crombie, J., Trickey, M., Hill, A., Theodoros, D. ve Russell, T. Assessment of communication and swallowing post-laryngectomy: a telerehabilitation trial. Journal of Telemedicine and Telecare, 2009;15(5), 232–237.