Giriş: Çalışmanın amacı, Lefkoşa örneklemi ile KKTC’de konuşma bozukluğu olan ve olmayan çocukların ebeveyn ve öğretmenlerinin konuşma bozukluklarına yönelik tutum ve bilgilerini belirleyebilmektir. Yöntem: Toplam 191 katılımcıdan 34’ü konuşma bozukluğu olan çocukların ebeveyni, 57’si konuşma bozukluğu olmayan çocukların ebeveyni, 64’ü konuşma bozukluğu olan öğrencisi bulunan öğretmen, 36’sı konuşma bozukluğu olan öğrencisi bulunmayan öğretmenden oluşmaktadır. Çalışma betimsel bir araştırma olup veri toplama aracı olarak Toğram ve Maviş’in (2009) çalışmasında yer alan “Dil ve Konuşma Bozukluklarına Yönelik Tutum ve Bilgi Anketi” kullanılmıştır. Anket ile ebeveyn ve öğretmenlerden oluşan katılımcı grupların, konuşma bozukluğu olan çocukların akademik/sosyal başarısına yönelik tutumları ve konuşma bozukluklarının nedenleri ve terapisine yönelik düşünceleri betimlenmiştir. Toplanan veriler her grubun konuya ilişkin bilgisini ortaya koymak için karşılaştırılmıştır. Sonuç ve tartışma: Araştırmanın sonucunda konuşma bozukluğu olan ve olmayan gruplardaki ebeveyn ve öğretmenlerin konuşma bozukluğu olan çocuğun akademik/sosyal başarısı ve terapi gereksinimleri hakkındaki tutumlarının anlamlı olarak farklılaşmadığı bulunmuştur. Ayrıca, dil ve konuşma bozukluklarının nedenleri ve terapi eksikliklerine yönelik bilgilerinde grupların öncelikli sıralamalarının da farklılaşmadığı görülmüştür.
Introduction: Parents' participation in monitoring their children's health and development is important. Understanding parental opinions is crucial in determining parental roles and attitudes and for early identification of problems/disorders in children (Hall ve Elliman, 2003). Knowing the attitudes of parents and teachers towards speech and language intervention programs improves the effectiveness of the program, increases its productivity, shortens the process and ensures cooperation (Çelebi, 2005). In order to parent/teacher involvement to be effective and continuous, parent/teachers’ attitudes towards speech and language disorders must be identified. Turkey and many other countries have carried out studies to determine the attitudes of parents and teachers regarding speech therapy, however, no such study was undertaken in the TRNC. The aim of this study was, to assess attitudes and knowledge of parents and teachers of children with and without speech disorder in Nicosia, TRNC. Method: The total number of participants was 191; 34 parents of children with a speech disorder, 57 parents of children without a speech disorder, 64 teachers who had at least one student with
Diğer ID | JA59AM62UD |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |
DKYAD Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.