Examination of Satisfaction: Tele-therapy Application in Speech and Language Therapy

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 192 - 219, 30.08.2021

Ayşe Fatma Türkan Ayşe Nur Koçak

Öz

Purpose: Due to the COVID-19 outbreak, the usage of tele-therapy services has been increased in Turkey. There also seems to be an increase in the use of tele-therapy in speech and language pathology services. Therefore, the satisfaction levels of the clients in tele-therapy appears to be an important subject to examine. The aim of this study was to investigate the satisfaction levels in individuals who receive tele-therapy services for speech and language therapy. The data has been examined based on tele-therapy sessions the participants received and, the type of disorder they had. Method: This study is based on data from 42 participants (24 men, 18 women). The "Tele-therapy Client Satisfaction Questionnaire in Speech and Language Disorders" was prepared by the researchers and delivered to the participants through online platforms. The questionnaire consists of 26 questions and six sub-dimensions. These sub-dimensions "Therapist's Competence", "Communication Adequacy", "Accessibility and Payments", "Equipment for Tele-therapy", "Generalized Tele-therapy Satisfaction", and " Questionnaire Total Point" were analyzed. Since the data did not show normal distribution (Shapiro Wilk test; p < .05), the statistical analysis was carried out using non-parametric Mann Whitney U and Kruskal Wallis tests. The results were evaluated at a 95% confidence interval, and significance was evaluated at p < .05 level. Results: The results revealed no significant difference between the sub-dimensions and total score, except for the "Communication competence" sub-dimension, based on the variables of the type of disorder and the number of tele-therapy sessions received. In the "Communication Adequacy" sub-dimension, a statistical significance was found among the participants with fluency disorders-speech sound disorders (Mann Whitney U test; p = .044 < .05) and fluency disorders-voice disorders (Mann Whitney U test; p = .019 < .05). Conclusion: According to the variables in our study; type of disorder, the competence of the therapist, and the number of tele-therapy sessions received, there is no significant difference between the satisfaction of the tele-therapy in speech and language services. It was concluded that the participants with fluency disorders, speech sound disorders, and voice disorders gave significantly higher scores on “Communication Adequacy”. It is thought that the result obtained is due to the number of participants between the two groups. Within the scope of this study, the first data on the satisfaction of tele-therapy in Turkey was reached. It is thought that this study can be repeated by increasing the number of participants. Future studies may also examine the satisfaction levels of participants with speech and language disorders separately.

Anahtar Kelimeler

speech and language disorders, tele-therapy usage in speech and language pathology, tele-therapy, tele-health, consumer satisfaction

Dil ve Konuşma Terapisi Alanında Tele Terapi Hizmeti Alan Bireylerin Memnuniyetlerinin İncelenmesi

Öz

Amaç: COVID-19 sebebi ile ilan edilen pandemi süreciyle birlikte ülkemizde dil ve konuşma terapisi alanında tele-terapi hizmetinin kullanımında artış gözlenmiştir. Bu araştırma kapsamında vakaların bu süreç içerisinde aldıkları tele-terapi hizmetlerindeki memnuniyet düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, dil ve konuşma terapisi alanında tele-terapi hizmeti alan bireylerin, terapiye yönelik memnuniyet düzeylerinin aldıkları tele-terapi seansı sayısına ve bozukluk türlerine göre incelenmesi hedeflenmiştir. Yöntem: Bu çalışma 0-64 yaş aralığında, 42 katılımcıdan (24E, 18K) alınan veriler doğrultusunda oluşturulmuştur. Araştırmacılar tarafından hazırlanan “Dil ve Konuşma Bozukluklarında Tele-Terapi Danışan Memnuniyet Anketi” katılımcılara çevrimiçi platformlar aracılığı ile ulaştırılmıştır. Hazırlanan anket, 26 soru ve altı alt boyuttan oluşmaktadır. Bu alt boyutlar; “Terapistin Yetkinliği”, “İletişim Yeterliliği”, “Erişilebilirlik ve Ödemeler”, “Tele-terapiye Yönelik Donanım”, “Genel Tele-terapi Memnuniyeti” ve “Anket Toplam Puan” olarak düzenlenip, analizleri gerçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler, normal dağılıma uygun olmadığı (Shapiro Wilk test; p <. 05) için verilerin istatistiksel analizi Mann Whitney U ve Kruskal Wallis testleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Sonuçlar %95 güven aralığında, anlamlılık ise p < .05 düzeyinde değerlendirilmiştir. Bulgular: Analizler sonucunda bozukluk türü, alınan tele-terapi seansı sayısı değişkenlerine göre “İletişim yeterliliği” alt boyutu dışında diğer alt boyutlar ve toplam skorda anlamlı farklılık bulunmamıştır. “İletişim yeterliliği” alt boyutunda akıcılık bozuklukları-konuşma sesi bozuklukları (Mann Whitney U test; p = ,044 < ,05) ile akıcılık bozuklukları-ses bozuklukları (Mann Whitney U test; p = ,019 < ,05) olan katılımcılar arasında istatistiksel anlamlılık ortaya çıkmıştır. Sonuç: Çalışmamıza katılan bireylerin bozukluk türü, terapistin yetkinliği ve alınan tele-terapi seansı sayısı değişkenlerine göre tele-terapi memnuniyetleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır. Yalnızca akıcılık bozuklukları-konuşma sesi bozuklukları ile ses bozuklukları olan katılımcıların “İletişim yeterliliği” alt boyutunda anlamlı derecede daha yüksek puanlar verdikleri sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonucun iki grup arasındaki katılımcı sayılarından kaynaklandığı düşünülmektedir. Bu çalışma kapsamında ülkemizde tele-terapinin memnuniyetine yönelik bilgilerin ilk verilerine ulaşılmıştır. Bu çalışmanın katılımcı sayısının arttırılarak tekrar edilebileceği düşünülmektedir.
Anahtar sözcükler: dil ve konuşma bozuklukları, dil ve konuşma bozukluklarında tele-terapi hizmeti, tele-terapi, tele-sağlık, vaka memnuniyeti

Anahtar Kelimeler

dil ve konuşma bozukluklarında tele-terapi hizmeti, vaka memnuniyeti, tele terapi

Kaynakça

• Brennan, D. M., Georgeadis, A. C., Baron, C. R. ve Barker, L. M. (2004). The effect of videoconference-based telerehabilitation on story retelling performance by brain-injured subjects and its implications for remote speech-language therapy. Telemedicine Journal & e-Health, 10(2), 147-154.
• Brienza, D. M., & McCue, M. (2013). Introduction to telerehabilitation. S. Kumar ve E. R. Cohn (eds.) Telerehabilitation içinde (ss. 1-11). Springer.
• Cangi, M. E. (2015). Kronik kekemelikte tele-terapinin etkililiğinin kontrollü incelenmesi: Karma yöntem araştırması. Yayınlanmamış Doktora tezi. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Cangi, E., & Toğram, B. (2020). Stuttering therapy through telepractice in turkey: A mixed method study. Journal of Fluency Disorders, 66, 105793. https://doi.org/10.1016/j.jfludis.2020.105793
• Constantinescu, G., Theodoros, D., Russell, T., Ward, E., Wilson, S. ve Wootton, R. (2010). Assessing disordered speech and voice in Parkinson's disease: a telerehabilitation application. International Journal of Language & Communication Disorders, 45(6), 630-644.
• Crutchley, S., Campbell, M., ve Christiana, D. (2012). Implementing a school-based telepractice program. Perspectives on Telepractice, 2(1), 31-41.
• Davis, D., & Hobbs, G. (1989). Measuring outpatient satisfaction with rehabilitation services. QRB. Quality Review Bulletin, 15(6), 192-197.
• Elford, R., White, H., Bowering, R., Ghandi, A., Maddiggan, B., ve John, K. S. (2000). A randomized, controlled trial of child psychiatric assessments conducted using videoconferencing. Journal of Telemedicine and Telecare, 6(2), 73-82.
• Fairweather, G. C., Lincoln, M. A., ve Ramsden, R. (2016). Speech-language pathology teletherapy in rural and remote educational settings: Decreasing service inequities. International Journal of Speech-Language Pathology, 18(6), 592-602.
• Frattali, C. (1991). Measuring client satisfaction. Commentary: Using patient satisfaction. https://www.asha.org/SLP/healthcare/Measuring-Client-Satisfaction/ sitesinden erişilmiştir.
• Grela, B. G., & Illerbrun, D. (1998). Evaluating Rural Preschool Speech‐Language Services: consumer satisfaction. International Journal of Disability, Development and Education, 45(2), 203-216.
• Hill, A. J., Theodoros, D., Russell, T., ve Ward, E. (2009). Using telerehabilitation to assess apraxia of speech in adults. International Journal of Language & Communication Disorders, 44(5), 731-747.
• Isaki, E., & Farrell, C. F. (2015). Provision of speech-language pathology telepractice services using apple iPads. Telemedicine and e-Health, 21(7), 538-549.
• Maheu, M., Whitten, P., ve Allen, A. (2002). E-Health, Telehealth, and telemedicine: A guide to startup and success. John Wiley & Sons.
• Mainz, J. (2003). Defining and classifying clinical indicators for quality improvement. International Journal For Quality in Health Care, 15(6), 523-530.
• Mainz, J., Krog, B. R., Bjørnshave, B., ve Bartels, P. (2004). Nationwide continuous quality improvement using clinical indicators: the Danish National Indicator Project. International Journal for Quality in Health Care, 16(1), 45-50.
• Mashima, P. A., Birkmire-Peters, D. P., Syms, M. J., Holtel, M. R., Burgess, L., ve Peters, L. J. (2003). Telehealth: Voice therapy using telecommunications technology. American Journal of Speech-Language Pathology, 12(4).
• Maviş, İ., Toğram, A. A., ve Kunt, B. K. (2010). Türkiye'de bir üniversite araştırma merkezinde dil ve konuşma hizmetlerinin değerlendirilmesi: Müşteri memnuniyeti, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 10(2), 165-183.
• Palmer, R. H., & Reilly, M. C. (1979). Individual and institutional variables which may serve as indicators of quality of medical care. Medical Care, 693-717.
• Parmanto, B., Pulantara, I. W., Schutte, J. L., Saptono, A., ve McCue, M. P. (2013). An integrated telehealth system for remote administration of an adult autism assessment. Telemedicine and e-Health, 19(2), 88-94.
• Perlman, A. L., & Witthawaskul, W. (2002). Real-time remote telefluoroscopic assessment of patients with dysphagia. Dysphagia, 17(2), 162-167.
• Pershey, M. G., & Reese, S. (2003). Consumer satisfaction with speech-language pathology services in university clinics: Implications for student supervision. The Clinical Supervisor, 21(2), 185-205. Petersen, M. B. (1989). Using patient satisfaction data: An ongoing dialogue to solicit feedback. QRB. Quality Review Bulletin, 15(6), 168-171.
• Regina Molini-Avejonas, D., Rondon-Melo, S., de La Higuera Amato, C. A., ve Samelli, A. G. (2015). A systematic review of the use of telehealth in speech, language and hearing sciences. Journal of Telemedicine and Ttelecare, 21(7), 367-376.
• Schopp, L., Johnstone, B., ve Merrell, D. (2000). Telehealth and neuropsychological assessment: New opportunities for psychologists. Professional Psychology: Research and Practice, 31(2), 179.
• Steele, R. D., Baird, A., McCall, D., ve Haynes, L. (2014). Combining teletherapy and on-line language exercises in the treatment of chronic aphasia: An outcome study. International Journal of Telerehabilitation, 6(2), 3.
• Theodoros, D. G. (2008). Telerehabilitation for service delivery in speech-language pathology. Journal of Telemedicine and Telecare, 14(5), 221-224.
• Topbaş, S., Birol, N. Y., Çiftci, H. B., Polat, B., Kırımtay, B., ve Yılmaz, A. (2020). COVID-19 pandemisi sürecinde dil ve konuşma terapisi yönetimi: “Şimdi ne yapmalıyız?”. Dil Konuşma ve Yutma Araştırmaları Dergisi, 3(1), 1-30.
• Wilson, L., Onslow, M., ve Lincoln, M. (2004). Telehealth Adaptation of the lidcombe program of early stuttering intervention. American Journal of Speech-Language Pathology, 13(1), 81-92.