Şahnâme, eskilerin, öncekilerin, ilklerin tarihi; tarih noktasından bakıl-dığında zaman sürecinde İran’ın serüveni; zamanın, İran topraklarındaki izleridir. Şahnâme, İranlıların Araplara yenilmelerinden dört yüz yıl sonra IV./X. yüzyılda kaleme alındı. İranlıların yeni oluşan şartlarda, Bağdat ha-lifelik yönetimi karşısında siyasî ve kültürel yazgılarını belirleme ve yeni-den yapılanma çalışmalarını sürdürdükleri günlerde, İran hanedanları bir süredir kurulmuş, dilleri Farsça din ve devlet dili olarak kabul edilmiş, kültürel altyapısının temelleri atılmıştı. Firdevsî işte böyle bir ortamda ne-redeyse bütün ömrünü vererek “İran ulusal tarihi”ni dizelerine aktardı.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dilbilim |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Temmuz 2017 |
Gönderilme Tarihi | 27 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 7 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License