Öz
In this study, the concepts of "mainstream
media" and "alternative media" were defined with the outlines
and tried to be mentioned with different aspects. After the causes of the
emergence of the alternative media have been specified, the study focuses on
the history of alternative media and its main types and functions. The study
tried to explain why there is a need for an alternative media. Mainstream media
deviates from its basic values such as professional principles and ethical
values for commercial interests and political concerns. The ethical values and
limitations of the alternative media are also the subjects of this descriptive
study.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Atılgan, S. (1999). Basın işletmeciliği. İstanbul: Beta Basım Yayın.
- Aydoğan, A. ve Başaran F.(2012). “Yeni Medyayı Alternatif Medya Bağlamında Anlamak”. Alternatif Medya Alternatif Gazetecilik (ss.213-216). Konya: Literatürk.
- Aydoğan, T. (2012). “Ücretsiz Günlük Gazeteler ve Medya Piyasası”. Atatürk İletişim Dergisi,3
- Cangöz, İ. (2005). “Yurttaş Gazeteciliği ve Yerel Basın”. Gazetecilik ve Habercilik (ss. 107-124). İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
- Ceyhan, Ç. (2008). Anaakım Medyaya Karşı Alternatif Medya: Alternatif Gazeteler Olarak Ahali ve Mülksüzler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Duran, R. (2005). “Yurttaş Gazeteciliği”. Gazetecilik ve Habercilik. (ss. 91-106). İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
- Kaya, A. R. (2016). İktidar Yumağı Medya Sermaye Devlet. Ankara: İmge Kitabevi.
- Kejanlıoğlu, D. B. (2003). “Medya-toplum İlişkisi ve Küreselleşmenin Yerel Medyaya Sunduğu Olanaklar”. S. Alankuş (Ed.). Medya ve Toplum. (ss. 75-94) İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
- Mora, N. (2008). Medya Çalışmaları Medya Pedagojisi ve Küresel İletişim. Altkitap Yayınevi.
- Navaro, İ. (2004). “ABD’de Alternatif Medya”. Kamusal Alan (ss.677-687). İstanbul: Hil Yayınları.
- Özer, Ö. (2012). “Alternatif Medya Alternatif Gazetecilik ve Joseph Pulitzer”. Alternatif Medya Alternatif Gazetecilik (ss. 9-22). Konya: Literatürk.
- Öztürk, L. (2002). “Dijital Uçurumun Küresel Boyutları”. Ekonomi İşletme Uluslararası İlişkiler ve Siyaset Bilimi Dergisi, 1(2): 129-139.
- Taylan, A. (2012). Alternatif Medya ve Bianet Örneği: Türkiye’de Alternatif Medyaya Dair Etnografik Çalışma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Uzun, R. (2007). İletişim Etiği Sorunlar ve Sorumluluklar. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Basımevi.
- Yılmaz, H. (2005). “Alternatif Yayıncılık Açısından Yerel Basın”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 22(1): 103-107.
Öz
Bu
çalışmada ana hatları ile “ana akım” ve “alternatif medya” kavramları
tanımlanmış ve farklı yönleri belirtilmeye çalışılmıştır. Alternatif medyanın
ortaya çıkma nedenleri belirtildikten sonra tarihçesi üzerinde durulmuş, belli
başlı türleri ve işlevleri belirtilmiştir. Alternatif bir medyaya ihtiyacın
nasıl oluştuğu açıklanmaya çalışılmıştır. Ticari çıkarlar, siyasi kaygılar gibi
nedenlerle kendi temel özelliklerinden, meslek ilkelerinden ve etik değerlerden
uzaklaşan ana akım medyaya “alternatif” olarak gelişen alternatif medya
mecralarının etik değerlere bağlılığını ve kısıtlılıklarını da değerlendiren
betimleyici bir çalışma yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Atılgan, S. (1999). Basın işletmeciliği. İstanbul: Beta Basım Yayın.
- Aydoğan, A. ve Başaran F.(2012). “Yeni Medyayı Alternatif Medya Bağlamında Anlamak”. Alternatif Medya Alternatif Gazetecilik (ss.213-216). Konya: Literatürk.
- Aydoğan, T. (2012). “Ücretsiz Günlük Gazeteler ve Medya Piyasası”. Atatürk İletişim Dergisi,3
- Cangöz, İ. (2005). “Yurttaş Gazeteciliği ve Yerel Basın”. Gazetecilik ve Habercilik (ss. 107-124). İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
- Ceyhan, Ç. (2008). Anaakım Medyaya Karşı Alternatif Medya: Alternatif Gazeteler Olarak Ahali ve Mülksüzler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Duran, R. (2005). “Yurttaş Gazeteciliği”. Gazetecilik ve Habercilik. (ss. 91-106). İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
- Kaya, A. R. (2016). İktidar Yumağı Medya Sermaye Devlet. Ankara: İmge Kitabevi.
- Kejanlıoğlu, D. B. (2003). “Medya-toplum İlişkisi ve Küreselleşmenin Yerel Medyaya Sunduğu Olanaklar”. S. Alankuş (Ed.). Medya ve Toplum. (ss. 75-94) İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
- Mora, N. (2008). Medya Çalışmaları Medya Pedagojisi ve Küresel İletişim. Altkitap Yayınevi.
- Navaro, İ. (2004). “ABD’de Alternatif Medya”. Kamusal Alan (ss.677-687). İstanbul: Hil Yayınları.
- Özer, Ö. (2012). “Alternatif Medya Alternatif Gazetecilik ve Joseph Pulitzer”. Alternatif Medya Alternatif Gazetecilik (ss. 9-22). Konya: Literatürk.
- Öztürk, L. (2002). “Dijital Uçurumun Küresel Boyutları”. Ekonomi İşletme Uluslararası İlişkiler ve Siyaset Bilimi Dergisi, 1(2): 129-139.
- Taylan, A. (2012). Alternatif Medya ve Bianet Örneği: Türkiye’de Alternatif Medyaya Dair Etnografik Çalışma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Uzun, R. (2007). İletişim Etiği Sorunlar ve Sorumluluklar. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Basımevi.
- Yılmaz, H. (2005). “Alternatif Yayıncılık Açısından Yerel Basın”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 22(1): 103-107.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Mayıs 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |
