ANALOGUE TO DIGITAL BROADCASTING MIGRATION AND PUBLISHİNG

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 14, 26.05.2019

Fatih Söğüt

https://doi.org/10.33464/dorduncukuvvet.495581

Cited By: 1

Öz

The developments in information technologies have affected television as much as other mass media. With the innovations in television broadcasting, analogue broadcasting techniques have been replaced by digital broadcasting techniques that give the audience great freedom with its interaction features. In this context, the subject of this study is the digitalization process of television broadcasts. In this study, it is aimed to explain the reflections of the transformation in television broadcasting on the audience by using the literature review. In addition, concepts related to digital television broadcasting such as terrestrial digital television broadcasting, digital cable broadcasting, digital satellite broadcasting, web tv and IPTV are explained. As a result of the research, it has been seen that digital television technologies have introduced us to new audience / consumer population. It has been seen that this new audience has an active and producer position using the interaction characteristic of digital technology.

Anahtar Kelimeler

Television, Digital Technology, Broadcasting, Satellite Broadcasting, IP TV

TÜRKİYE’DE ANALOG YAYINCILIKTAN SAYISAL YAYINCILIĞA GEÇİŞ VE İZLEYİCİYE OLAN ETKİLERİ

Öz

Teknolojide yaşanılan
ilerlemeler sonucu Manuel Castells’in enformasyon toplumu adını verdiği
internetin ve bilgisayar teknolojilerinin hayatın her alanına girdiği bir
dönemi yaşmaktayız. Bu dönem enformasyonun ve bilginin hızla yayıldığı ve
paylaşıldığı bir dönemdir. Enformasyonun hızla yayılması iletişimi de hızlandırmış
Manuel Castells'in de belirttiği gibi toplum, daha akışkan, dinamik bir yapıya
yani ağ toplumuna dönüşmüştür.

Bu dönüşümde halen önemli
bir iletişim teknolojisi olarak görülen televizyonda etkilenmiş ve analog
yayıncılık olarak adlandırılan teknikler gelişen teknolojiyle birlikte yerini
sayısal yayın tekniklerine bırakmaya başlamıştır. Bu çalışmanın amacı da
özellikle ülkemizde ve dünyada televizyon yayınlarının yaşadığı teknolojik
dönüşümü açıklamaktır. Bu çalışmanın kuramsal dayanağını iletişim araştırmalarında
yaygın olarak kullanılan kullanımlar ve doyumlar yaklaşımı oluşturmaktadır.
Sayısal televizyon teknolojilerinin daha çok izleyici odaklı olması ve
izleyicinin ihtiyaçlarına yönelik doyumları karşılama iddiasında olması
nedeniyle kullanımlar ve doyumlar yaklaşımı tercih edilmiştir. Çalışmada
literatür taraması ile birlikte kuramsal temel oluşturulup televizyon
yayıncılığında yaşanan dönüşüm bütün yönleriyle açıklanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Televizyon, Sayısal Teknoloji, Yayıncılık, Uydu Yayıncılığı, IP TV

Kaynakça

• Atabek, Ü. (2001). İletişim ve Teknoloji. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Bartlett, E. R. (1999). Cable Television Handbook. New York: McGraw-Hill Compainies.
• Başaran, F. ve Geray, H. (2005). İletişim Ağlarının Ekonomisi. Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Berger, A. (1995). Essentials of Mass Communication Theory. Londra: Sage Publications.
• Büyükbaykal, C. (2013). Günümüzde Türkiye’deki Televizyon Yayıncılığının Genel Görünümü. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 3(10), 23-33.
• Castells, M. (2013). Ağ toplumunun yükselişi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi yayınları.
• Dağdeviren, E. (1990). Uydu İle İletişim. İstanbul: Dünya Yayınları.
• Dolanbay, C. ve Ünal, V. (2008). Birey eksenli interaktif yayıncılık. İstanbul: Türkiye Bilişim Derneği Yayınları.
• Erdoğan, İ. ve Korkmaz, A. (2002). Öteki Kuram: Kitle İletişimine Yaklaşımların Tarihsel ve Eleştirel Bir Değerlendirmesi. Ankara: Erk Yayıncılık.
• Folkerts, J. ve Stephen, L. (2004). The Media In Your Life. Boston: Pearson Inc.Freches,
• J. (1990). Kablolu TV (Çev: M.S. Şekeroğlu). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Kandemir, C. (2013). IPTV Yayıncılığının Sorunları ve Geleceği. İstanbul: Derin yayınları.
• Karaoğlu, M. (2011). Dünya’da ve Türkiye’de Sayısal ve Karasal TV Yayıncılığı. Yayımlanmamış RTÜK Uzmanlık Tezi. Ankara.
• Katz, E., Blumler, J. G. ve Gurevitch, M. (1974). Uses and Gratifications Research. Public Opinion Quarterly, 37, (4), 509-523.
• Kırık, M.A. (2010). Etkileşimli Televizyon. İstanbul: Yeni Medya Yayınları.
• Kırık, M.A. ve Karakuş, K. M. (2013). Sosyal Medya ve İnternet Teknolojisi ile Yöndeşen Televizyon Yayıncılığı: Sosyal TV. AJIT-e: Online Academic Journal of Information Technology. DOI: 10.5824/1309‐1581.2013.2.003.x
• Lewis, J. (2005). İzlerkitle. Erol Mutlu (Ed.) Kitle İletişim Kuramları içinde (ss. 344-358). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Lull, J. (2001). Medya İletişim Kültür. (Çev. Nazife Güngör). Ankara: Vadi Yayınevi.
• Morgül, A. (2002). Dijital Televizyon Uydu ve Karasal Yayın Sistemleri. İstanbul: Uydu Dünyası Eğitim Yayınları.
• Richharia, M. (1999). Satellite Communication System Design Principles. New York: McGraw-Hill Compainies.
• Richharia, M. ve Westbrook, L. D. (2011). Satellite Systems for Personal Applications: Concepts and Technology. New York: Wiley Publishing.
• Rigel, N. (1991). Elektronik Rönesans. İstanbul: Der Yayınları.
• Rosengren, K. E. (1974). Uses and Gratifications: A Paradigm. (Ed.) J. G. Blumler ve E. Katz. Outlined. The Uses of Mass Communication: Current Perspectives on Gratifications Research içinde (ss. 269-186). Londra: Sage Publications.
• Rubin, A. M. (2002). The Uses-and- Gratifications Perspective of Media Effects. (Ed.) Jennings Bryant. Media Effects: Advances in Theory and Research içinde (ss. 525-548). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Şeker, S. (1993). İletişim Sistemlerinin Planlanması. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Matbaası.
• Şeker, T. (2008). Teknoloji ve Televizyon. Konya: Literatürk yayınları.
• Tekinalp, Ş. ve Uzun, R. (2004). İletişim Araştırmaları ve Kuramları. İstanbul: Derin Yayınları.
• Törenli, N. (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim Ortamı. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Vivian, J. (2003). The Media of Mass Communication. Boston: Pearson Inc.
• Yumlu, K. (1994). Kitle İletişim Kuram ve Araştırmaları. İzmir: Nam Basım.