BibTex RIS Kaynak Göster

Dweller of Purgatory: Th e Portrait of Artist Between Identity and Non-Identity

Yıl 2014, Sayı: 6, 165 - 178, 01.12.2014

Öz

Present essay compares and contrasts Hegel’s and Adorno’s thought in a critically dialectical manner and develops the approach of Adorno’s conceiving of the art work as a form of “becoming” within the context of “truth-content (Unwahrheit)”. In this way, by first refering back to basic texts in the history of thinking concerning the creative act such as Timaeus, tries to decipher its modern expressions in the works of art by grounding identity and non-identity on the concept of ‘limit’ -which dialectically excludes them in * Doç. Dr., İstanbul Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü, e-posta: ohush@yahoo.com.their inherence within- by means of interpreting its counterpart in the Ancient Greek under the name hupokrites which is given to actor

Kaynakça

  • Adorno, Th eodor W. (2002). Aesthetic Th eory, trans. & ed. by Robert Hullot-Kentor, Continuum.
  • Adorno, Th eodor W. (1973). Negative Dialectics, trans. by E. B. Ashton, Routledge: London and New York.
  • Beckett, Samuel (2003). Trilogy: Molloy, Malone Dies, Th e Unnamable, Calder Publications, London: Montreuil New York.
  • Cahn, Michael (1984). “Subversive Mimesis: Th eodore W. Adorno and the Modern Impasse of Critique,” Mimesis in Contemporary Th eory: An Interdisciplinary Approach, Vol. I., ed. Mihai Spariosu, Philadelphia: John Benjamin’s Publishing Company.
  • Chaplin, Charles (1964). “My Autobiography”, Simon & Schuster.
  • Hegel, G. F. W. (1969). Hegel’s Science of Logic, trans. A. V. Miller, Atlantic Highlands.
  • Plato (1900-1907). Platonis Opera, 5 vols., ed. John Burnet, Oxford: Clarendon Press.
  • Plato (1969). Th e Collected Dialogues of Plato, eds. E. Hamilton & H Cairns, Princeton University Press.

Araf ’ta Barınan: “Özdeşlik” ve “Değil-Özdeşlik” Arasında Sanatçının Hupokrıtes Olarak Portresi

Yıl 2014, Sayı: 6, 165 - 178, 01.12.2014

Öz

Makale, Hegel ve Adorno düşüncesini diyalektik yönden eleştirel olarak karşılaştırarak, özellikle Adorno’nun sanat yapıtını “hakikat esası (Unwahrheit)” bağlamında bir “oluşum” olarak gören yaklaşımını geliştirir. Böylece çalışma, Timaios gibi temel metinler üzerinden yaratıcılık fiilini ele almaya çalışarak bunun modern sanatsal ifadelerini, özdeşlik ve değil-özdeşilik kavramlarını diyalektik bağlamda içerecek şekilde dışta bırakan ‘sınır’ kavramında temellendirecek biçimde Eski Yunan’da oyuncuya verilen hupokrites ismi üzerinden yorumlar

Kaynakça

  • Adorno, Th eodor W. (2002). Aesthetic Th eory, trans. & ed. by Robert Hullot-Kentor, Continuum.
  • Adorno, Th eodor W. (1973). Negative Dialectics, trans. by E. B. Ashton, Routledge: London and New York.
  • Beckett, Samuel (2003). Trilogy: Molloy, Malone Dies, Th e Unnamable, Calder Publications, London: Montreuil New York.
  • Cahn, Michael (1984). “Subversive Mimesis: Th eodore W. Adorno and the Modern Impasse of Critique,” Mimesis in Contemporary Th eory: An Interdisciplinary Approach, Vol. I., ed. Mihai Spariosu, Philadelphia: John Benjamin’s Publishing Company.
  • Chaplin, Charles (1964). “My Autobiography”, Simon & Schuster.
  • Hegel, G. F. W. (1969). Hegel’s Science of Logic, trans. A. V. Miller, Atlantic Highlands.
  • Plato (1900-1907). Platonis Opera, 5 vols., ed. John Burnet, Oxford: Clarendon Press.
  • Plato (1969). Th e Collected Dialogues of Plato, eds. E. Hamilton & H Cairns, Princeton University Press.
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA97RG65UY
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Oğuz Haşlakoğlu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2014
Gönderilme Tarihi 1 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Sayı: 6

Kaynak Göster

APA Haşlakoğlu, O. (2014). Araf ’ta Barınan: “Özdeşlik” ve “Değil-Özdeşlik” Arasında Sanatçının Hupokrıtes Olarak Portresi. Dört Öge(6), 165-178.