In these days, social disciplines and particularly social anthropology with their center on communities and community lives have been seeking practices and social forms in flow. Rather than interpreting social unities as they are in concrete and definite formations, with the inspiration of Weberian paradigm, this approach values them as a contextual process of becoming and flowing. In this article, I will focus on social anthropological version of this growing approach which is James’s theory of choreography of social life and argue that Malinowski’s detailed account of mourning ceremony in his ethnographic work has roots in itself for it. James’s conceptualisation of social form consists of dynamic ritualisation rather than institutional and systemic community formations and mentions performance, theatre, drama, and most significantly choreography as a reminder of rediscovery of the arguments of anthropology of art. To me, social choreography is particularly important since it is argued that intentional and unintentional becomings of daily lives can be sought by means of it. Malinowski’s narration of mourning ceremony is, in this article, interpreted as a form of social choreography. Initially, however, there is a short account in the article for unfamiliar readers that locates social anthropology in context
Social forms in flow ritualisation choreography Malinowski mourning ceremony
Günümüzde başta sosyal antropoloji olmak üzere merkezinde toplulukların ve topluluk yaşamlarının yer aldığı sosyal disiplinler giderek artan bir eğilimle praksislerin ve akış halindeki toplumsal formların değerini keşfediyor. Bu eğilim toplumsal birlikleri katı bir ‘olma’ gerçekliği yerine Weberci bir paradigma içerisinde bağlamsal ‘oluş-akış’ çerçevesine yerleştiriyor. Bu makalede sosyal antropoloji içerisinde bu eğilimin yetkin bir örneğini sunan James’in toplumsal yaşamın koreografisi kuramını ele alacağım ve Malinowski’nin etnografik çalışmasında ayrıntılı şekilde betimlediği yas töreninde bir tür disiplinel önceden haber verici mahiyette bu kuramın izlerinin bulunduğunu ileri süreceğim. James’in öne sürdüğü toplumsal form kavramı, kurumsal ya da sistemsel birlik olma biçimlerinden farklı olarak hareketli bir törensellik barındırıyor ve bu minvalde sanatın sanat antropolojisi içerisinde bir kez daha yeniden keşfedilmesini akla getirir biçimde performanstan, tiyatrodan, dramdan ve en önemlisi koreografiden bahsediyor. Sonuncusu yani koreografi özellikle değerli çünkü bu kavram etrafında toplumsal yaşamın niyet edilen ve edilmeyen gündelikliliğinin de anlaşılabileceği ve araştırılabileceği iddia ediliyor. Haliyle bu iddia yazılı veya sözlü dili aşan bedensel bir alışkanlığa ve belleğe yaslanarak yeni teorinin gündelik hayat ve akışa dönük eğilimlerinin tamamını barındırıyor. Malinowski’nin yas töreni anlatısı, bu makalede böylesi bir eylemsel birliğin içerisinde yorumlanıyor. Bu doğrultuda ilk kısımda aşina olmayan okuyucu için sosyal antropolojiyi konunun bağlamına oturtan kısa bir çerçeve de sunuluyor
Akışkan toplumsal birlikler törensellik koreografi Malinowski yas töreni
Diğer ID | JA92JU79ZR |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 12 |