Dünyamızı her gün daha fazla kirletip yaşanabilir olmaktan çıkartıyoruz. Bilinçli ya da bilinçsiz yapılan insan faaliyetleri sonucunda bindiğimiz dalı kesen bir toplum haline dönüşmüş durumdayız. Özellikle ülkemizde Ekolojik Ayak İzi değerlerimiz WWF analizlerinde çok yüksek çıkmaktadır. Gelecek nesillere daha yaşanabilir bir dünya bırakmak istiyorsak biran önce önlem almamız gerekmektedir. Ancak ekolojik okuryazar olan bir nesil yetiştirebilirsek gelecekte çocuklarımızın, torunlarımızın yaşayabileceği bir dünya bırakmış olacağız. Ekolojik okuryazarlığın beraberinde getirdiği yavaş şehir, endüstriyel simbiyoz ve yeşil ev modellerinin toplumsal alanlarda da yaygınlaşması için gerekli çalışmalar yapılmalıdır. Bu çalışmaları eğitim faaliyetleri içerisinde ele almak daha etkili olacaktır.
Frosch R. and Gallopoulos N. (1989). “Strategies for Manufacturing, Scientific American” 261; (September), 144–15
Forsch, R. A. (1992). “Industrial ecology: A philosophical introduction”. Proc. Nati. Acad. Sci. USA, Vol. 89, pp. 800-803
Garner, A. and Keoleian, G. A. (1995). “Industrial Ecology: An Introduction. In Pollution Prevention and Industrial Ecology”, National Pollution Prevention Center For
Higher Education
PAAVOLA, J. (2001). “Towards Sustainable Consumption: Economics And Ethical Concerns For The Environment In Consumer Choices”, Revıew Of Social Economy,
Vol. 59, No. 2.
Seyfang, G. (2004). “Consuming Values and Contested Cultures: A Critical Analysis of the UK Strategy for Sustainable Consumption and Production”, Review of Social
Economy, Vol.62, No.3.
Seyfang, G. (2005). “Shopping for Sustainability: Can Sustainable Consumption Promote Ecological Citizenship?”, Environmental Politics, Vol.14, No.2.
Seyfang, G. (2006). “Ecological Citizenship and Sustainable Consumption: Examining Local Organic Food Network”, Journal of Rural Studies, No.22.
Dolan, P. (2002). “The Sustainability of Sustainable Consumption”, Journal of Macromarketing, Vol.22, No.2.
Mortensen, L. F. (2006). “Sustainable Household Consumption in Europe?”, Consumer Policy Review, Vol.16, No.4.
Atılgan, A., Coşan, A., Saltuk, B., Erkan, M., 2007. Antalya Yöresindeki Seralarda Kimyasal ve Organik Gübre Kullanım Düzeyleri ve Olası Çevre Etkileri. Ekoloji, 15-62,
37-47.
Roorda van Eysinga, N.L., (1984). “Nitrate and glasshouse vegetables”. Fertilizer Research 5: 149-156.
Turabi, M.S., (2007). “Bitki Koruma Ürünlerinin Ruhsatlandırılması. Tarım İlaçları Kongre ve Sergisi”, TMMOB Ziraat Müh. Odası ve Kimya Müh. Odası, Bildiriler Kitabı.
Durmuşoğlu, E., Tiryaki, O. ve Canhilal, R. (2010). “Türkiye’de Pestisit Kullanımı, Kalıntı ve Dayanıklılık Sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği 7. Teknik Kongresi”,
11-15 Ocak 2010, Ankara. Bildiriler Kitabı 2, 589- 607.
Özbebek Tunç, A., Akdemir Ömür, G., Düren, A. Z. (2012). “Çevresel Farkındalık. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi” No:47. ss.227-246.
Öztok D., Tapan D., (2012) “Türkiye’nin Ekolojik Ayak İzi Raporu”. http://awsassets.wwftr.panda.org/downloads/ turkiyenin_ekolojik_ayak_izi_raporu.pdf (21.01.2019)
Özsoy C. E. , (2015). “Düşük Karbon Ekonomı̇si ve Türkiye’nin Karbon Ayak İzi”. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi. Cilt:4 Yıl:4, Sayı:9. 198 – 215 http://
dergipark.gov.tr/download/article-file/84839 (21.01.2019)
Every day we pollute our world more and more from being livable. We have become a society that is damaging to us as a result of conscious or unconscious human activities. Especially in our country, our ecological footprint values are very high in WWF Analyses. If we want to leave a more habitable world for future generations, we need to take immediate measures. But if we can raise a generation of ecological literate, we will leave a world where our children and grandchildren can live in the future. Studies should be carried out to spread the slow city, industrial symbiosis and green house models brought with ecological literacy in social areas. It will be more effective to discuss these studies within the training activities.
Frosch R. and Gallopoulos N. (1989). “Strategies for Manufacturing, Scientific American” 261; (September), 144–15
Forsch, R. A. (1992). “Industrial ecology: A philosophical introduction”. Proc. Nati. Acad. Sci. USA, Vol. 89, pp. 800-803
Garner, A. and Keoleian, G. A. (1995). “Industrial Ecology: An Introduction. In Pollution Prevention and Industrial Ecology”, National Pollution Prevention Center For
Higher Education
PAAVOLA, J. (2001). “Towards Sustainable Consumption: Economics And Ethical Concerns For The Environment In Consumer Choices”, Revıew Of Social Economy,
Vol. 59, No. 2.
Seyfang, G. (2004). “Consuming Values and Contested Cultures: A Critical Analysis of the UK Strategy for Sustainable Consumption and Production”, Review of Social
Economy, Vol.62, No.3.
Seyfang, G. (2005). “Shopping for Sustainability: Can Sustainable Consumption Promote Ecological Citizenship?”, Environmental Politics, Vol.14, No.2.
Seyfang, G. (2006). “Ecological Citizenship and Sustainable Consumption: Examining Local Organic Food Network”, Journal of Rural Studies, No.22.
Dolan, P. (2002). “The Sustainability of Sustainable Consumption”, Journal of Macromarketing, Vol.22, No.2.
Mortensen, L. F. (2006). “Sustainable Household Consumption in Europe?”, Consumer Policy Review, Vol.16, No.4.
Atılgan, A., Coşan, A., Saltuk, B., Erkan, M., 2007. Antalya Yöresindeki Seralarda Kimyasal ve Organik Gübre Kullanım Düzeyleri ve Olası Çevre Etkileri. Ekoloji, 15-62,
37-47.
Roorda van Eysinga, N.L., (1984). “Nitrate and glasshouse vegetables”. Fertilizer Research 5: 149-156.
Turabi, M.S., (2007). “Bitki Koruma Ürünlerinin Ruhsatlandırılması. Tarım İlaçları Kongre ve Sergisi”, TMMOB Ziraat Müh. Odası ve Kimya Müh. Odası, Bildiriler Kitabı.
Durmuşoğlu, E., Tiryaki, O. ve Canhilal, R. (2010). “Türkiye’de Pestisit Kullanımı, Kalıntı ve Dayanıklılık Sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği 7. Teknik Kongresi”,
11-15 Ocak 2010, Ankara. Bildiriler Kitabı 2, 589- 607.
Özbebek Tunç, A., Akdemir Ömür, G., Düren, A. Z. (2012). “Çevresel Farkındalık. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi” No:47. ss.227-246.
Öztok D., Tapan D., (2012) “Türkiye’nin Ekolojik Ayak İzi Raporu”. http://awsassets.wwftr.panda.org/downloads/ turkiyenin_ekolojik_ayak_izi_raporu.pdf (21.01.2019)
Özsoy C. E. , (2015). “Düşük Karbon Ekonomı̇si ve Türkiye’nin Karbon Ayak İzi”. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi. Cilt:4 Yıl:4, Sayı:9. 198 – 215 http://
dergipark.gov.tr/download/article-file/84839 (21.01.2019)
Çakır Arıca, Ş., & Kağar, C. (2018). GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK. Doğanın Sesi(2), 31-42.
AMA
Çakır Arıca Ş, Kağar C. GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK. Doğanın Sesi. Aralık 2018;(2):31-42.
Chicago
Çakır Arıca, Şükran, ve Cem Kağar. “GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK”. Doğanın Sesi, sy. 2 (Aralık 2018): 31-42.
EndNote
Çakır Arıca Ş, Kağar C (01 Aralık 2018) GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK. Doğanın Sesi 2 31–42.
IEEE
Ş. Çakır Arıca ve C. Kağar, “GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK”, Doğanın Sesi, sy. 2, ss. 31–42, Aralık 2018.
ISNAD
Çakır Arıca, Şükran - Kağar, Cem. “GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK”. Doğanın Sesi 2 (Aralık 2018), 31-42.
JAMA
Çakır Arıca Ş, Kağar C. GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK. Doğanın Sesi. 2018;:31–42.
MLA
Çakır Arıca, Şükran ve Cem Kağar. “GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK”. Doğanın Sesi, sy. 2, 2018, ss. 31-42.
Vancouver
Çakır Arıca Ş, Kağar C. GELECEK NESİLLERE YAŞANABİLİR BİR DÜNYA BIRAKMANIN ANAHTARI: EKOLOJİK OKURYAZARLIK. Doğanın Sesi. 2018(2):31-42.