ÖĞRETİMDE PLANLAMA VE DEĞERLENDİRME DERSİNE YÖNELİK BİR TUTUM ÖLÇEĞİ GELİŞTİRME

Yıl 2006, Sayı: 16, - , 20.06.2015

Erol Karaca

Öz

The purpose of this study was to develop a likert type scale in order to measure teacher candidates’ attitudes towards the instructional planning and evaluation course. Participants were 362 fourth grade students who had been attending Programs in Primary School Education, Social Studies, Mathematics Teacher Training, German Language Teaching, Pre-School Education, French Language Teaching, Educational Technology and Computing and English Language Teaching at the Anadolu University Education Faculty. In the development phase of the scale, 67 items were convened and item-total and test retest correlation coefficients were calculated. Cronbach alpha for the whole scale was found to be .98. As a result of the above analysis, factor analysis were carried out for 66 items, which were significant, in order to verify the construct validity of the scale and as a consequence of this analysis a scale with three factors and 44 items was selected. The findings of research reveal that the scale is valid and reliable

Anahtar Kelimeler

Planning, Evaluation, Attitude, Scale, Factor Analysis

ÖĞRETİMDE PLANLAMA VE DEĞERLENDİRME DERSİNE YÖNELİK BİR TUTUM ÖLÇEĞİ GELİŞTİRME

Öz

Bu çalışma öğretmen adaylarının “Öğretimde Planlama ve Değerlendirme” dersine yönelik tutumlarını ölçmede kullanılacak likert tipi bir ölçme aracı geliştirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği, Matematik Öğretmenliği, Almanca Öğretmenliği, Okulöncesi Öğretmenliği, Fransızca Öğretmenliği, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Öğretmenliği ve İngilizce Öğretmenliği Programlarına devam eden 362 dördüncü sınıf öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Ölçeğin geliştirilmesi sırasında 67 madde oluşturulmuş, bu maddeler için madde toplam, test-tekrar test korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Tüm ölçeğin güvenirlik katsayısı Cronbach α=.98 olarak bulunmuştur.Bu analizler sonucunda manidar olduğu görülen 66 maddeye ölçeğin yapı geçerliğini saptamak için faktör analizi yapılmıştır. Bu analiz sonucunda da 44 maddeden oluşan üç faktörlü ölçek elde edilmiştir. Araştırma bulguları, ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir

Anahtar Kelimeler

Planlama, Değerlendirme, Tutum, Ölçek, Faktör Analizi

Kaynakça

• Akyıldız, H. (1991). “Etkili Öğretim Açısından Öğretmen Niteliğinin Önemi”,
• Eğitimde Arayışlar 1. Sempozyumu (13-14 Nisan 1991). İstanbul: Eğitimde
• Nitelik Geliştirme, Özel Kültür Okulları Eğitim Araştırma Geliştirme Merkezi Yayınları.
• Atan, M., Özgür, E. ve Güler, H. (2003). “Türkiye’deki İllerin Gelişmişlik Düzeylerinin Çok Değişkenli İstatistiksel Analizler ve Etkinlik Analizi İle Karşılaştırmalı Sınıflandırılması”, 3. İstatistik Kongresi, 16-20 Nisan 2003, Belek, Antalya
• Balcı, A. (1997). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler (Gözden geçirilmiş ve ilave edilmiş 2. baskı). Ankara: 72 TDFO Bilgisayar-Yayıncılık.
• Baykul, Y. (1999). “İlköğretimde Ölçme ve Değerlendirme”. Retrieved December 15, 2002, Web: http://iogm.meb.gov.tr/gmudgiris.htm.
• Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Baykul, Y. (2003). “Matematik Öğretimi ve Bazı Sorunlar”. Retrieved November 13, 2004, Web: http://www.matder.org.tr/bilim/movbs.asp?ID=4.
• Bilgin, N. (1985). Sosyal Psikolojide Yöntem ve Pratik Çalışmalar. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Bloom, B. S. (1979). Human Characteristics and School Learning. Çev.: D. Ali
• Özçelik, Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 1979.
• Bursalıoğlu, Z. (1981). Eğitim Yöneticisinin Yeterlikleri (İkinci Baskı). Ankara: Atatürk’ün 100. Doğum Yılına Armağan, A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları No:93.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Veri Analizi El Kitabı (1. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Demirel, Ö. (1993). Eğitim Terimleri Sözlüğü. Ankara: USEM Yayınları, 10. Doğan, H. (1997). Eğitimde Program ve Öğretim Tasarımı. Ankara.
• Erden, M. (1995). “Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Sertifikası Derslerine
• Yönelik Tutumları”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11:99- 104.
• Fidan, N. (1982). Öğrenme ve Öğretme: Kuramlar-İlkeler-Yöntemler. Ankara: Tekışık Matbaası.
• Gorsuch, R. L. (1974). Factor Analysis. Philadelphia: Saunders.
• Kağıtcıbaşı, Ç. (1983). İnsan ve İnsanlar. İstanbul: Beta Basım/Yayım.
• Küçükahmet, L. (1998). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Gazi Yayınevi.
• Küçükahmet, L. (Eds.). (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giriş (2. baskı). İstanbul: Alkım Yayınevi.
• Lee, H. B. ve Comrey, A. L. (1979). “Distortions in a commonly used factor analytic procedure”, Multivariate Behavioral Research, 14, 301-321.
• National Research Council. (1996). National Science Education Standards. Washington DC: National Academy Pres.
• Morgan, C. T. (1989). Psikolojiye Giriş (9. Baskı). Çev. Sirel Karakaş, Ankara:
• Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları, No:1.
• Oğuzkan, F. (1974). Eğitim Terimleri Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
• Özçelik, D. A. (1992). Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Senemoğlu, N (1997). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Burdur: Ertem Matbaacılık.
• Scherer, R. F., ve diğerleri (1988). “Dimensionality of Coping: Facor Stability
• Using the Ways of Coping Questionnaire”, Psychological Reports, 62, 763-770.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Tavşancıl, E. ve Keser, H. (2002). “İnternet Kullanımına Yönelik Likert Tipi Bir Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi”, Eğitim Bilimleri Dergisi 1, 1, 79- 100.
• Tezbaşaran, A. A. (1996). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk
• Psikologlar Derneği Yayınları.
• Turgut, M. F. (1977). Tutumların Ölçülmesi, Eğitimde Ölçme Teknikleri Ders Notu. Ankara: No:7.
• Turgut, M. F. (1978). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Nüve Matbaası.
• Turgut, M. F. (1988). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları (Altıncı Baskı). Ankara: Saydam Matbaacılık.
• University of New Castle upon Tyne. (2005). Statistics support: How to Perform and interpret factor analysis using SPSS. Retrieved on 14 December 2005 at URL:http://www.ncl.ac.uk/ucs/statistics/common/specialisttopics/factor _analysis/factoranalysis.html.
• Ülgen, G. (1997). Eğitim Psikolojisi (3. Baskı). İstanbul: Alkım Yayınevi.
• Ülkü, S. ve Koç, N. (1978). “Faktör Analizi Yetenekleri Sınıflama (Ayırtetme)”, A.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi 10, 1-2, 25-34.
• Varış, F. (1988). Program Geliştirme Teori ve Teknikleri (Dördünca Baskı). Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No:157.
• YÖK (1999). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminde Standartlar ve Akreditasyon. Ankara: YÖK / Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi, Öğretmen Eğitimi Dizisi.
• YÖK (1998). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara.