TÜRKÇEYİ YABANCI DİL OLARAK ÖĞRENENLER İÇİN KONUŞMA ÖZ YETERLİK ÖLÇEĞİ: GEÇERLİLİK VE GÜVENİRLİLİK ÇALIŞMASI

Yıl 2013, Sayı: 36, - , 01.06.2013

M.eyyüp Sallabaş

Öz

In this study, a speaking self efficacy scale is aimed to be developed to determine self efficacy of foreigners learning Turkish regarding their speaking skills. The validity and reliability of the scale was realized with the data collected from 86 foreign students attending Gazi University TÖMER C Level Courses for Turkish in Ankara. In the analysis of data, discriminant validity of each item found in the item pool was examined. Two way ttest results in independent groups show that items have the required discriminant validity (for each item p<,01. The second step of data analysis included exploratory and confirmatory factor analysis, which produced a scale with 19 items under two factor structures. These two factors account for % 68,22 of variance and it is seen that factor loadings change between ,664 and ,894. RMSEA and IFI values are taken as reference in confirmatory factor analysis. The values obtained from the analysis show that the scale has a good compliance and it can be applied to learners that learn Turkish as foreign language. [χ2(147, N=86) = 224.52, p<.000, RMSEA= 0.079, S-RMR= 0.049, GFI= 0.78, AGFI= 0.72, CFI= 0.98, NNFI= 0.98, IFI=0.98]. The results obtained show that the model is confirmed by the data

Anahtar Kelimeler

Turkish education as a foreign language, language education, self-efficacy, speaking education

TÜRKÇEYİ YABANCI DİL OLARAK ÖĞRENENLER İÇİN KONUŞMA ÖZ YETERLİK ÖLÇEĞİ: GEÇERLİLİK VE GÜVENİRLİLİK ÇALIŞMASI

Öz

Bu araştırmada Türkçe öğrenen yabancıların konuşma becerilerine yönelik öz yeterliliklerini belirlemek için bir konuşma öz yeterlilik ölçeği geliştirmek amaçlanmıştır. Türkiye Türkçesini Ankara’daki Gazi Üniversitesi TÖMER’de öğrenen ve C kurunda bulunan 86 yabancı öğrenciden toplanan verilerle ölçeğin geçerlilik ve güvenirlilik analizleri yapılmıştır. Öncelikle verilerin analizinde, madde havuzunda yer alan her bir maddenin ayırt ediciliği incelenmiştir. Bağımsız gruplarda iki yönlü t-testi sonuçları (her bir madde için p<,01) maddelerin gereken ayırt etme gücüne sahip olduğunu göstermiştir. Veri analizinin ikinci basamağında açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda iki faktörden ve 19 maddeden oluşan bir ölçek elde edilmiştir. Bu iki faktör varyansın % 68,22’sini açıklamaktadır. Maddelerin faktör yüklerinin, 664 ila, 894 arasında değiştiği görülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizinde RMSEA ve IFI değerleri referans alınmıştır. Analizden elde edilen değerler ölçeğin iyi bir uyum gösterdiğini ve Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlere uygulanabilir olduğunu göstermiştir [χ2(147, N=86) = 224.52, p<.000, RMSEA= 0.079, S-RMR= 0.049, GFI= 0.78, AGFI= 0.72, CFI= 0.98, NNFI= 0.98, IFI=0.98]. Elde edilen bu sonuçlar modelin veri tarafından doğrulandığını göstermiştir

Anahtar Kelimeler

Yabancılara Türkçe öğretimi, dil eğitimi, öz yeterlilik, konuşma eğitimi

Kaynakça

• ACAR, T. (2012) “Öz Yeterlilik (Self-Efficacy) Kavramı Üzerine”. http://www.parantezegitim.net/Bilgi_Bank/Oz_yeterlik_T.Acar_.pdf
• AKBULUT, E. (2006). “Müzik Öğretmeni Adaylarının Mesleklerine İlişkin Öz Yeterlik İnançları”. Yüzüncü Yıl
• Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 34-44. AKENGİN, H., ŞAHİN, C. T., KAYA, B., BENGİÇ, G. ve SARGIN, S. (2010). “Sosyal Bilgiler Öğretmen
• Adaylarının Bazı Genel Coğrafya Konuları ve Bunların Öğretimi İle İlgili Öz-Yeterlik Algıları”. Marmara Coğrafya Dergisi. 21, Ocak, 78 – 97. AYLAR, F. ve AKSİN, A. (2011). “Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Öz-Yeterlilik İnanç Düzeyleri ve Problem
• Çözme Becerileri Üzerine Bir Araştırma (Amasya Örneği)”. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 12, Sayı 3, Ağustos 2011, Sayfa 299-313.
• AZAR, A. (2010). “Ortaöğretim Fen Bilimleri ve Matematik Öğretmeni Adaylarının Öz Yeterlilik İnançları”. ZKÜ
• Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (12), 235–252. BANDURA, A. (1977). “Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change”. Psychological Review. 84 (2), 191-215.
• BANDURA, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman and Company.
• BANDURA, A. ve LOCKE, E. A. (2003). “Negative Self-Efficacy and Goal Effects Revisited”. Journal of Applied Psychology. 88 (1), 87–99.
• BANDURA, A., BARBARANELLİ, C., CAPRARA, G. V. ve PASTORELLİ, C. (2001). “Self-Efficacy Beliefs as
• Shapers of Children’s Aspirations and Career Trajectories”. Child Development, January/February, 72 ( 1), 187–206. BANDURA,A. (2005). “Guide For Constructing Self-Efficacy Scales”. Self-Efficacy Beliefs of Adolescents.
• Information Age Publishing BOZDOĞAN, A. E., ve Öztürk, Ç. (2008). “Coğrafya İle İlişkili Fen Konularının Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlilik
• İnanç Ölçeğinin Geliştirilmesi”. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED). 2 (2), Aralık, 66-81. BÜYÜKİKİZ, K. (2011). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Yazma Becerileri ile Öz Yeterlilik Algıları
• Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara. ÇETİN, B. (2007). Yeni İlköğretim Programı (2005) Uygulamalarının İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin
• Çalışma Alışkanlıkları ile Öz-Yeterliliklerine Etkisi ve Öğrencilerin Program Hakkındaki Görüşleri. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. ÇETİN, B. (2009). “Yeni İlköğretim Programı (2005) Uygulamalarının İlköğretim 4. ve 5.Sınıf Öğrencilerinin Öz
• Yeterliliklerine Etkisi”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1(25),130-141. ÇETİN, F. ve BASIM, H. N. (2010). “İzlenim Yönetimi Taktiklerinde Öz Yeterlilik Algısının Rolü”. Erciyes
• Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 35, Ocak-Temmuz 2010 ss.255-269.
• EKİCİ, G. (2009). “Biyoloji Öz-Yeterlik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması”. Kastamonu Eğitim Dergisi. 17 (1), Ocak, 111-124.
• KARASAR, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• ÖZERKAN, E. (2007). Öğretmenlerin Öz-Yeterlik Algıları ile Öğrencilerin Sosyal Bilgiler Benlik Kavramları
• Arasındaki İlişki, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Edirne, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. STEFFEN, A. M., McKİBBİN, C., ZEİSS, A. M., THOMPSON, D. G. ve BANDURA, A. (2002). “The Revised
• Scale for Caregiving Self-Efficacy: Reliability and Validity Studies”. Journal of Gerontology:Psychological Sciences. 57 (1), 74–86.