Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Reading Russia's Leader Vladamir Putin from the Political Psychology Window

Yıl 2020, Sayı: 65, 245 - 264, 24.07.2020

Öz

Politic psychology is a scientific field which studies on how the individuals acquire the ideas about the political issues and how these ideas affects the political attitudes, while the psychological factors, that determines the relations among the group leaders, the masses and the nations has been evaluated. Acquaring a new point of wiev to the developments which have been occured in the globalizing world, it has become one of the newest field of study of the international relations. Not only by the entrance of the psychologist but also of the political scientist to the field of study, it has a became spreading popular term. As the reaction to the political life, the issue of leadership has taken place among the studies of the political psychology. By the psychology and characteristic of a leader, as one of the best example about how a leader who draw a portrait and how he has created an effect in his own country and in the international relations, Vladimir Putin has been evaluated in terms of politic psychology in this essay.

Kaynakça

  • Ajans Haber. (2018, Ağustos 7). https://www.stratejikortak.com/2017/06/kendi-anilariyla-putinin-kremlin-yolculugu.html.
  • Akhundova, J. (2015). Rusya’nın yumuşak güç politikaları mevzuat, kurumlar, politikalar. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Ateş, H., & Bektaş, M. (2017). Liderlerin ve liderlik kurumunun hükümet sistemlerine etkisi: Türkiye’deki başkanlık sistemi tartışmaları çerçevesinde Erdoğan, Obama, Putin ve de Gaulle’ün liderlik tarzlarının karşılaştırmalı incelemesi. https://www.researchgate.net/publication/316717384_LIDERLERIN_VE_LIDERLIK_ KURUMUNUN_HUKUMET_SISTEMLERINE_ETKISI_Turkiye'deki_Baskanlik_Siste mi_Tartismalari_Cercevesinde_Erdogan_Obama_Putin_ve_de_Gaulle'un_Liderlik_Tarzl arinin_Karsilastirmali_Incelemesi adresinden erişildi.
  • Atlı, A. (2016). Gorbaçov’dan Putin’e Rus ekonomisi. http://www.sarkekspresi.com/?p=1410 adresinden erişildi
  • Aydınkaya, İ. Y. (2005). Yabancı yatırımlar ve özelleştirme sürecinin Rusya ekonomisine etkileri. İ. K. Ülger (Ed.), Putin’in ülkesi: Yeni yüzyıl eşiğinde Rusya Federasyonu analizi içinde (ss. 205-225). Ankara: Seçkin Yayıncılık
  • Aykanat, Z., & Gül, H. (2012) Karizmatik liderlik ve örgüt kültürü ilişkisi üzerine bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 17-36.
  • Aykanat, Z., & Yıldız, T. (2016). Karizmatik liderlik ve örgütsel yenilikçilik ilişkisi üzerine bir araştırma. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 11(2), 198-228.
  • Aykanat, Z. (2010). Karizmatik liderlik ve örgüt kültürü üzerine bir uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • Bağce, H. E. (2010). Rousseau’da toplum sözleşmesi, siyasal meşruiyet ve katılımcı demokrasi.
  • http://www.emrebagce.com/yayinlar/Rousseauda-toplum-sozlesmesi-siyasal-mesruiyet- ve-katilimci-demokrasi.pdf adresinden erişildi.
  • Baunov, A. (2018). A hi-tech Russian doll: Putin’s fourt-term reboot, carnegie Moscow center. https://carnegie.ru/commentary/75751 adresinden erişildi.
  • Bezci, B. (2006). Hegel’in felsefesinde etik, politik olan ve özgürlük. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2), 235-251.
  • Bezci, B. (2005). Kant ve Hegel’in felsefesinde etik anlayışı. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 5(9), 48-61.
  • Bilge, R. (2016). Putin dönemi Rusya’sına genel bir bakış. http://sahipkiran.org/2016/05/14/putin-donemi-rusyasi adresinden erişildi.
  • Cankara, P. Ö., & Cankara, Y. (2007). Vladimir Putin döneminde Rus dış politikasında yapılan değişiklikler. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 193-212.
  • Cicioğlu, F. (t.y.). Çatışma ve işbirliği zemininde Putin dönemi Avrupa Birliği-Rusya ilişkileri. http://www.arastirmax.com/en/system/files/dergiler/91826/makaleler/12/12/arastrmx_91826_12_pp_33-48.pdf, adresinden erişildi.
  • Ersaydı, Ç. S. B. (2012). İnterdisipliner bir bilim olarak politik psikoloji ve kullanımları. 21. Yüzyıl Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 38-62.
  • Çelenk, R. (t.y.). Politik psikoloji. https://ruveydacelenk.com/ilgi-alanlarim/politik-psikoloji/ adresinden erişildi.
  • Çetin N. G., & Beceren, E. (2007). Lider kişilik: Gandhi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 110-132.
  • Çetin, H., & Görüşük, L. (2015). Siyaset psikolojisi. Ankara: Orion Kitapevi
  • Demir, C., Yılmaz, M. K., & Çevirgen, A. (2010). Liderlik yaklaşımları ve liderlik tarzlarına ilişkin bir araştırma. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(1), 129-152.
  • Dikmen, B. (2012). Liderlik kuramları ve dönüştürücü liderlik kuramının çalışanların örgütsel bağlılık algıları üzerindeki etkisine yönelik uygulamalı bir çalışma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Erdoğan, İ. (2007). Karl Marx insan, toplum ve iletişim. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 25, 199-228.
  • Erzen, M. Ü., & Yalın, B. E. (2011). Siyasal kültürün temel paradigmaları üzerine: Kültürden, siyasal toplumsallaşma, örgütlenme ve katılma süreçlerine yansıyanlar. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 41, 49-61.
  • Fromm, E. (2004). Marx’ın insan anlayışı (K. H. Ökten, Çev.). İstanbul: Arıtan Yayınevi.
  • Gevorkyan, N., Timakova, N., & Kolesnikov, E. (2017). Kendi anlatımıyla Putin. (F. Ünlütürk, Çev.). Ankara: Astana Yayınları.
  • Galindo, E. (2007). Applied psychology in international relations. Res-Publica, 5(6), 159-178.
  • Göze, A. (2011). Siyasal düşünceler ve yönetimler. İstanbul: Beta Yayınları
  • Güldü, Ö. (2011). Sağ kanat yetkeciliği ölçeği: Uyarlama çalışması. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 27-51.
  • Gümüş, Dirilen, Ö. (2015). Siyasi liderlik. Ö. Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi (C.1) içinde (ss. 173-200). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Heywood, A. (2013). Siyaset. (B.Bekir Özipek vd., Çev.). Ankara: Adres Yayınları
  • Hughton, D. P. (2009). Political pyscology. New York: Routladge Press
  • İslambay, D., & Ulu, B. C. (2016). Milliyetçiliğin politik psikolojisi. Ö. Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi (C.2) içinde (ss. 293-320). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Iyengar, S. (2009, Ağustos). Laboratory experiments in political science. Conference on Experimentation in Political Science, Northwestern University, https://pcl.stanford.edu/research/2010/iyengar-experiments.pdf adresinden erişildi.
  • Kamalov, İ. (2004). Putin’in Rusyası KGB’den devlet başkanlığına. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Kamalov, İ.(2008). Putin dönemi Rus dış politikası Moskova’nın rövanşı. İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
  • Karabağ, M. (2008). Rus federal sistemi etnik problemi çözmeye yeterli mi? http://www.bilgesam.org/incele/1086/-rus-federal-sistemi-etnik-problemi-cozmeye-yeterli-mi-/#.WlXvFrxl_IU adresinden erişildi.
  • Kendi anılarıyla Putin’in Kremlin yolculuğu. (2017, Haziran 15). Erişim adresi: https://www.stratejikortak.com/2017/06/kendi-anilariyla-putinin-kremlin-yolculugu.html,
  • Kodaman, T., & Gonca, İ. B. (2015). Putin döneminde Rusya’nın orta asya politikası (2000’den günümüze). İ. K. Ülger (Ed.), Putin’in ülkesi: Yeni yüzyıl eşiğinde Rusya Federasyonu analizi içinde (ss. 411-426). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • McGuire, W. (2004). The poly-psy relationship three phases of a long affair. In J. Jost & J. Sidainius (Eds.), Political pyscology (pp. 22-39). New York: Pyscology Press.
  • Mikail, E. H. (2008). KGB albaylığından devlet başkanlığına Putin dönemi Rusya. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
  • Musaoğlu, N. (2015). Putin iktidarı döneminde Rus dış politikasının normatif temelleri: Egemen demokrasi söylemi. Karadeniz Araştırmaları Balkan, Kafkas, Doğu Avrupa ve Anadolu İncelemeleri Dergisi, 45, 13-41. Oligark kime denir? (2012, Eylül 9). Erişim adresi: https://www.sabah.com.tr/ekonomi/2012/09/12/oligark-kime-denir.
  • Onay, Y. (2002). Rusya ve değişim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Örmeci, O. (t.y.). Dokuz maddede 2016 yılı Rusya ulusal güvenlik strateji belgesi. http://politikaakademisi.org/2016/01/03/9-maddede-2016-yili-rusya-ulusal-guvenlik-strateji-belgesi/adresinden erişildi.
  • Özer, M. S. (2012). Gorbaçov’dan Putin’e Rus ekonomisi. http://www.21yyte.org/tr/arastirma/rusya-slavarastirmalarimerkezi/2012/05/25/6616/nashiler-putinin-siyasal-askerleri adresinden erişildi.
  • Özler, H. (2014). Siyaset psikolojisi. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Özgül, B. (2015). Türkiye nasıl bir siyasi liderlik istiyor? Toplum ve Demokrasi Dergisi, 9(19-20), 149-176.
  • Peker, M., & Booth, R. W. (2016). Biyoloji, biliş ve siyaset psikolojisi. Ö. Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi içinde (ss. 1-50). Ankara, Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Peterson, L. (2001). Başkan Putin ve icraatları “Rusya’da eskiye dönüş” olarak kabul edilebilir mi?. Avrasya Dosyası, 6(4), 16-23.
  • Political pyschology. Erişim adresi: https://galindes.wordpress.com/politicalpsychology/
  • Putin’den yeni dış politika konseptine onay. (2016, Aralık 1). Erişim adresi: https://tr.sputniknews.com/rusya/201612011026094935-putinden-rusyanin-yeni-dis- politika konseptine-onay/
  • Polat, F., & İkiz, Ö. (2015). Çatışma ve uzlaşma bağlamında siyasetin psikolojisi. Çanakkale: Paradigma Akademi
  • Rudolph, T. J. (2002). Defining political pyscology. In J. H. Kuklinski (Ed.), Thinking about political pyscology (pp. 23-51). UK: Cambridge University Press.
  • Ruslar Putin’i seviyolar. (2014, Nisan 21). Erişim adresi: https://tr.sputniknews.com/turkish.ruvr.ru/2014_04_21/Ruslar-Putini-seviyorlar/
  • Rusya’da seçimin galibi Putin oldu. (2018, Mart 18). Erişim adresi: http://www.hurriyet.com.tr/dunya/son-dakika-rusyada-secimin-galibi-putin-oldu-40776643
  • Sarıbay, S., Olcaysoy, A. I., & Yılmaz, O. (2015). İdeolojik yönelimler ve psikolojik değişkenler. Ö. Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi içinde (ss. 1-46). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Seiffert, W. (2004). Vladimir V. Putin. İstanbul: Gendaş Kültür Yayınları.
  • Senemoğlu, O. (2016). Machiavelli’den Hobbes’a rönesans dönemi siyaset teorisinde insan doğası ve toplum anlayışı. İNSAN & İNSAN Bilim Kültür Sanat ve Düşünce Dergisi, 3(9), 77-100.
  • Somersan, S. Irkların olmadığı bir dünyada ırkçılık. (2018, Ağustos 4). Erişim adresi: http://secbir.org/images/haber/2011/01/17-semra-somersan.pdf
  • Tellal, E. (2010). Zümrüdüanka: Rusya Federasyonu’nun dış politikası. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 65(3), 189-235.
  • Turgutluoğlu, K. (2006). Rusya Federasyonu’nda Yeltsin ve Putin dönemlerinde izlenen dış politikaların NATO ile ilişkiler düzleminde karşılaştırması.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
  • Vladimir Putin biyografisi. Erişim adresi: http://www.biyografi.info/kisi/vladimir-putin
  • Walter, J., & Hart, P. (2009). Political psychology. In R.A.W. Rhodes (Ed.), The Australian study of politics (pp. 356-369). UK: Palgrave Mac Millan Books.
  • Yalçın, Ö. (2016). Siyasal toplumsallaşma. Ö. Dirilen Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi (C.2) içinde (ss. 321-372). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
  • Yalçıner, S. (2007). Putin dönemi Rusya Federasyonu-NATO ilişkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(2), 339-358.
  • Yıldırım, E. (2018). Soğuk savaş sonrası SSCB’nin toparlanma sürecindeki deneyimlerinin günümüz rusya dış politikasına yansıması ve etkileri. https://www.academia.edu/24239536/So%C4%9Fuk_Sava%C5%9F_Sonras%C4%B1_SSCBninToparlanma_S%C3%BCrecindeki_Deneyimlerinin_G%C3%BCn%C3%BCm%C3%BCz_Rusya_D%C4%B1%C5%9F_Politikas%C4%B1na_Yans%C4%B1mas%C4%B1_ve_Etkileri adresinden erişildi.

Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak

Yıl 2020, Sayı: 65, 245 - 264, 24.07.2020

Öz

Politik psikoloji; insanların, grupların, liderlerin, kitlelerin ve ulusların birbirleriyle olan ilişkilerini belirleyen psikolojik faktörler değerlendirilirken, bireylerin siyasi konular hakkındaki düşünceleri nasıl kazandığı ve bu düşüncelerin siyasi tutumları nasıl etkilediği üzerine çalışan bilimsel bir alandır. Küreselleşen dünyada meydana gelen gelişmelere yeni bir bakış açısı kazandırarak uluslararası ilişkilerin en yeni çalışma konularından biri haline gelmiştir. Sadece psikologların değil, siyaset bilimcilerin de çalışma alanı içerisine girmesiyle 1970’li yılların başından itibaren popülerliği artan bir kavram olmuştur. İnsan psikolojinin siyasi hayata bir yansıması olarak “liderlik” konusu, politik psikoloji çalışmaları arasında geniş bir yer edinmiştir. Bir liderin sahip olduğu kişiliği ve psikolojisiyle gerek kendi ülkesinde gerekse uluslararası ilişkilerde nasıl bir etki yarattığına ve nasıl bir liderlik portresi çizdiğine dair en iyi örneklerinden biri de kuşkusuz Vladimir Putin’dir. İşte bu çalışma güçlü bir siyasi lider olarak Vladimir Putin’in siyaset anlayışını politik psikoloji açısından değerlendirmeyi amaçlamaktadır.

Kaynakça

  • Ajans Haber. (2018, Ağustos 7). https://www.stratejikortak.com/2017/06/kendi-anilariyla-putinin-kremlin-yolculugu.html.
  • Akhundova, J. (2015). Rusya’nın yumuşak güç politikaları mevzuat, kurumlar, politikalar. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Ateş, H., & Bektaş, M. (2017). Liderlerin ve liderlik kurumunun hükümet sistemlerine etkisi: Türkiye’deki başkanlık sistemi tartışmaları çerçevesinde Erdoğan, Obama, Putin ve de Gaulle’ün liderlik tarzlarının karşılaştırmalı incelemesi. https://www.researchgate.net/publication/316717384_LIDERLERIN_VE_LIDERLIK_ KURUMUNUN_HUKUMET_SISTEMLERINE_ETKISI_Turkiye'deki_Baskanlik_Siste mi_Tartismalari_Cercevesinde_Erdogan_Obama_Putin_ve_de_Gaulle'un_Liderlik_Tarzl arinin_Karsilastirmali_Incelemesi adresinden erişildi.
  • Atlı, A. (2016). Gorbaçov’dan Putin’e Rus ekonomisi. http://www.sarkekspresi.com/?p=1410 adresinden erişildi
  • Aydınkaya, İ. Y. (2005). Yabancı yatırımlar ve özelleştirme sürecinin Rusya ekonomisine etkileri. İ. K. Ülger (Ed.), Putin’in ülkesi: Yeni yüzyıl eşiğinde Rusya Federasyonu analizi içinde (ss. 205-225). Ankara: Seçkin Yayıncılık
  • Aykanat, Z., & Gül, H. (2012) Karizmatik liderlik ve örgüt kültürü ilişkisi üzerine bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 17-36.
  • Aykanat, Z., & Yıldız, T. (2016). Karizmatik liderlik ve örgütsel yenilikçilik ilişkisi üzerine bir araştırma. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 11(2), 198-228.
  • Aykanat, Z. (2010). Karizmatik liderlik ve örgüt kültürü üzerine bir uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • Bağce, H. E. (2010). Rousseau’da toplum sözleşmesi, siyasal meşruiyet ve katılımcı demokrasi.
  • http://www.emrebagce.com/yayinlar/Rousseauda-toplum-sozlesmesi-siyasal-mesruiyet- ve-katilimci-demokrasi.pdf adresinden erişildi.
  • Baunov, A. (2018). A hi-tech Russian doll: Putin’s fourt-term reboot, carnegie Moscow center. https://carnegie.ru/commentary/75751 adresinden erişildi.
  • Bezci, B. (2006). Hegel’in felsefesinde etik, politik olan ve özgürlük. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2), 235-251.
  • Bezci, B. (2005). Kant ve Hegel’in felsefesinde etik anlayışı. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 5(9), 48-61.
  • Bilge, R. (2016). Putin dönemi Rusya’sına genel bir bakış. http://sahipkiran.org/2016/05/14/putin-donemi-rusyasi adresinden erişildi.
  • Cankara, P. Ö., & Cankara, Y. (2007). Vladimir Putin döneminde Rus dış politikasında yapılan değişiklikler. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 193-212.
  • Cicioğlu, F. (t.y.). Çatışma ve işbirliği zemininde Putin dönemi Avrupa Birliği-Rusya ilişkileri. http://www.arastirmax.com/en/system/files/dergiler/91826/makaleler/12/12/arastrmx_91826_12_pp_33-48.pdf, adresinden erişildi.
  • Ersaydı, Ç. S. B. (2012). İnterdisipliner bir bilim olarak politik psikoloji ve kullanımları. 21. Yüzyıl Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 38-62.
  • Çelenk, R. (t.y.). Politik psikoloji. https://ruveydacelenk.com/ilgi-alanlarim/politik-psikoloji/ adresinden erişildi.
  • Çetin N. G., & Beceren, E. (2007). Lider kişilik: Gandhi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 110-132.
  • Çetin, H., & Görüşük, L. (2015). Siyaset psikolojisi. Ankara: Orion Kitapevi
  • Demir, C., Yılmaz, M. K., & Çevirgen, A. (2010). Liderlik yaklaşımları ve liderlik tarzlarına ilişkin bir araştırma. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(1), 129-152.
  • Dikmen, B. (2012). Liderlik kuramları ve dönüştürücü liderlik kuramının çalışanların örgütsel bağlılık algıları üzerindeki etkisine yönelik uygulamalı bir çalışma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Erdoğan, İ. (2007). Karl Marx insan, toplum ve iletişim. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 25, 199-228.
  • Erzen, M. Ü., & Yalın, B. E. (2011). Siyasal kültürün temel paradigmaları üzerine: Kültürden, siyasal toplumsallaşma, örgütlenme ve katılma süreçlerine yansıyanlar. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 41, 49-61.
  • Fromm, E. (2004). Marx’ın insan anlayışı (K. H. Ökten, Çev.). İstanbul: Arıtan Yayınevi.
  • Gevorkyan, N., Timakova, N., & Kolesnikov, E. (2017). Kendi anlatımıyla Putin. (F. Ünlütürk, Çev.). Ankara: Astana Yayınları.
  • Galindo, E. (2007). Applied psychology in international relations. Res-Publica, 5(6), 159-178.
  • Göze, A. (2011). Siyasal düşünceler ve yönetimler. İstanbul: Beta Yayınları
  • Güldü, Ö. (2011). Sağ kanat yetkeciliği ölçeği: Uyarlama çalışması. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 27-51.
  • Gümüş, Dirilen, Ö. (2015). Siyasi liderlik. Ö. Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi (C.1) içinde (ss. 173-200). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Heywood, A. (2013). Siyaset. (B.Bekir Özipek vd., Çev.). Ankara: Adres Yayınları
  • Hughton, D. P. (2009). Political pyscology. New York: Routladge Press
  • İslambay, D., & Ulu, B. C. (2016). Milliyetçiliğin politik psikolojisi. Ö. Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi (C.2) içinde (ss. 293-320). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Iyengar, S. (2009, Ağustos). Laboratory experiments in political science. Conference on Experimentation in Political Science, Northwestern University, https://pcl.stanford.edu/research/2010/iyengar-experiments.pdf adresinden erişildi.
  • Kamalov, İ. (2004). Putin’in Rusyası KGB’den devlet başkanlığına. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Kamalov, İ.(2008). Putin dönemi Rus dış politikası Moskova’nın rövanşı. İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
  • Karabağ, M. (2008). Rus federal sistemi etnik problemi çözmeye yeterli mi? http://www.bilgesam.org/incele/1086/-rus-federal-sistemi-etnik-problemi-cozmeye-yeterli-mi-/#.WlXvFrxl_IU adresinden erişildi.
  • Kendi anılarıyla Putin’in Kremlin yolculuğu. (2017, Haziran 15). Erişim adresi: https://www.stratejikortak.com/2017/06/kendi-anilariyla-putinin-kremlin-yolculugu.html,
  • Kodaman, T., & Gonca, İ. B. (2015). Putin döneminde Rusya’nın orta asya politikası (2000’den günümüze). İ. K. Ülger (Ed.), Putin’in ülkesi: Yeni yüzyıl eşiğinde Rusya Federasyonu analizi içinde (ss. 411-426). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • McGuire, W. (2004). The poly-psy relationship three phases of a long affair. In J. Jost & J. Sidainius (Eds.), Political pyscology (pp. 22-39). New York: Pyscology Press.
  • Mikail, E. H. (2008). KGB albaylığından devlet başkanlığına Putin dönemi Rusya. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
  • Musaoğlu, N. (2015). Putin iktidarı döneminde Rus dış politikasının normatif temelleri: Egemen demokrasi söylemi. Karadeniz Araştırmaları Balkan, Kafkas, Doğu Avrupa ve Anadolu İncelemeleri Dergisi, 45, 13-41. Oligark kime denir? (2012, Eylül 9). Erişim adresi: https://www.sabah.com.tr/ekonomi/2012/09/12/oligark-kime-denir.
  • Onay, Y. (2002). Rusya ve değişim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Örmeci, O. (t.y.). Dokuz maddede 2016 yılı Rusya ulusal güvenlik strateji belgesi. http://politikaakademisi.org/2016/01/03/9-maddede-2016-yili-rusya-ulusal-guvenlik-strateji-belgesi/adresinden erişildi.
  • Özer, M. S. (2012). Gorbaçov’dan Putin’e Rus ekonomisi. http://www.21yyte.org/tr/arastirma/rusya-slavarastirmalarimerkezi/2012/05/25/6616/nashiler-putinin-siyasal-askerleri adresinden erişildi.
  • Özler, H. (2014). Siyaset psikolojisi. Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Özgül, B. (2015). Türkiye nasıl bir siyasi liderlik istiyor? Toplum ve Demokrasi Dergisi, 9(19-20), 149-176.
  • Peker, M., & Booth, R. W. (2016). Biyoloji, biliş ve siyaset psikolojisi. Ö. Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi içinde (ss. 1-50). Ankara, Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Peterson, L. (2001). Başkan Putin ve icraatları “Rusya’da eskiye dönüş” olarak kabul edilebilir mi?. Avrasya Dosyası, 6(4), 16-23.
  • Political pyschology. Erişim adresi: https://galindes.wordpress.com/politicalpsychology/
  • Putin’den yeni dış politika konseptine onay. (2016, Aralık 1). Erişim adresi: https://tr.sputniknews.com/rusya/201612011026094935-putinden-rusyanin-yeni-dis- politika konseptine-onay/
  • Polat, F., & İkiz, Ö. (2015). Çatışma ve uzlaşma bağlamında siyasetin psikolojisi. Çanakkale: Paradigma Akademi
  • Rudolph, T. J. (2002). Defining political pyscology. In J. H. Kuklinski (Ed.), Thinking about political pyscology (pp. 23-51). UK: Cambridge University Press.
  • Ruslar Putin’i seviyolar. (2014, Nisan 21). Erişim adresi: https://tr.sputniknews.com/turkish.ruvr.ru/2014_04_21/Ruslar-Putini-seviyorlar/
  • Rusya’da seçimin galibi Putin oldu. (2018, Mart 18). Erişim adresi: http://www.hurriyet.com.tr/dunya/son-dakika-rusyada-secimin-galibi-putin-oldu-40776643
  • Sarıbay, S., Olcaysoy, A. I., & Yılmaz, O. (2015). İdeolojik yönelimler ve psikolojik değişkenler. Ö. Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi içinde (ss. 1-46). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Seiffert, W. (2004). Vladimir V. Putin. İstanbul: Gendaş Kültür Yayınları.
  • Senemoğlu, O. (2016). Machiavelli’den Hobbes’a rönesans dönemi siyaset teorisinde insan doğası ve toplum anlayışı. İNSAN & İNSAN Bilim Kültür Sanat ve Düşünce Dergisi, 3(9), 77-100.
  • Somersan, S. Irkların olmadığı bir dünyada ırkçılık. (2018, Ağustos 4). Erişim adresi: http://secbir.org/images/haber/2011/01/17-semra-somersan.pdf
  • Tellal, E. (2010). Zümrüdüanka: Rusya Federasyonu’nun dış politikası. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 65(3), 189-235.
  • Turgutluoğlu, K. (2006). Rusya Federasyonu’nda Yeltsin ve Putin dönemlerinde izlenen dış politikaların NATO ile ilişkiler düzleminde karşılaştırması.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
  • Vladimir Putin biyografisi. Erişim adresi: http://www.biyografi.info/kisi/vladimir-putin
  • Walter, J., & Hart, P. (2009). Political psychology. In R.A.W. Rhodes (Ed.), The Australian study of politics (pp. 356-369). UK: Palgrave Mac Millan Books.
  • Yalçın, Ö. (2016). Siyasal toplumsallaşma. Ö. Dirilen Gümüş (Ed.), Siyaset psikolojisi (C.2) içinde (ss. 321-372). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
  • Yalçıner, S. (2007). Putin dönemi Rusya Federasyonu-NATO ilişkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(2), 339-358.
  • Yıldırım, E. (2018). Soğuk savaş sonrası SSCB’nin toparlanma sürecindeki deneyimlerinin günümüz rusya dış politikasına yansıması ve etkileri. https://www.academia.edu/24239536/So%C4%9Fuk_Sava%C5%9F_Sonras%C4%B1_SSCBninToparlanma_S%C3%BCrecindeki_Deneyimlerinin_G%C3%BCn%C3%BCm%C3%BCz_Rusya_D%C4%B1%C5%9F_Politikas%C4%B1na_Yans%C4%B1mas%C4%B1_ve_Etkileri adresinden erişildi.
Toplam 66 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Cantürk Caner 0000-0002-4991-102X

Bakko Mehmet Bozaslan 0000-0002-5789-9876

Merve Serbest Bu kişi benim 0000-0002-3116-3449

Yayımlanma Tarihi 24 Temmuz 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 65

Kaynak Göster

APA Caner, C., Bozaslan, B. M., & Serbest, M. (2020). Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(65), 245-264.
AMA Caner C, Bozaslan BM, Serbest M. Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Temmuz 2020;(65):245-264.
Chicago Caner, Cantürk, Bakko Mehmet Bozaslan, ve Merve Serbest. “Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 65 (Temmuz 2020): 245-64.
EndNote Caner C, Bozaslan BM, Serbest M (01 Temmuz 2020) Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 65 245–264.
IEEE C. Caner, B. M. Bozaslan, ve M. Serbest, “Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 65, ss. 245–264, Temmuz 2020.
ISNAD Caner, Cantürk vd. “Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 65 (Temmuz 2020), 245-264.
JAMA Caner C, Bozaslan BM, Serbest M. Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2020;:245–264.
MLA Caner, Cantürk vd. “Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 65, 2020, ss. 245-64.
Vancouver Caner C, Bozaslan BM, Serbest M. Rusya Lideri Vladamir Putin’i Politik Psikoloji Penceresinden Okumak. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2020(65):245-64.

Dergimiz EBSCOhost, ULAKBİM/Sosyal Bilimler Veri Tabanında, SOBİAD ve Türk Eğitim İndeksi'nde yer alan uluslararası hakemli bir dergidir.