Cezai şart, borçlunun alacaklıya karşı mevcut borcu hiç yada gereği gibi ödememesi halinde söz konusu
olan
bir hukuki müessese olup 6098 sayılı Türk
Borçlar Kanunu 158 ve 161. maddelerinde düzenlenmiştir. Cezai şart, borcun ifa edilmemesi yada sözleşmeye uygun şekilde ifa
edilmemesi halinde talep edilebileceğinden asıl edime ve geciktirici şarta bağlı edim olarak nitelendirilebilir. Cezai şart, genellikle para borçlarında söz konusu
olsa
da ekonomik değer taşıyan bir edim içinde cezai şart kararlaştırılması mümkündür. Cezai şartın talep edilebilmesi için alacaklının zarara uğramasına gerek olmadığı gibi borçlunun kusurunun da bulunması gerekmez.
Bu
nedenlerle alacaklının zarar ve kusuru ispat külfeti bulunmaz. İfaya eklenen cezai şart TBK m.158/2 gereğince,
borcun belirlenen yer ve zamanda yerine getirilmemesi halinde talep edilebilse de
anılan madde emredici hüküm niteliğinde olmadığından
borcun gereği gibi ifa edilmediği başka hallerde de ifaya eklenen cezai şart
kararlaştırılabilir. Hem
ifanın hem de cezai şartın birlikte talep edilebileceği sözleşmede açıkça kararlaştırılmış olmasa da sözleşmedeki ifade, halin icabına göre tarafların iradelerinin
ifaya eklenen cezai şart kararlaştırılma yönünde olduğu sonucuna varılabilir. TBK m.158/2 ye göre, alacaklının feragati ve ihtirazi kayıtta bulunmaksızın asıl borcu kabulü ifaya eklenen cezai şartı talep hakkını düşürmektedir. Alacaklı açıkça kararlaştırılan cezai şarttan
vazgeçmişse yada ifanın bitmediğinin hatırlatılması anlamına gelen ihtirazi kayıtta bulunmadan ifayı kabul etmişse daha
sonra hem ifayı hem de cezai şartı talep edemeyecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 4 |