Investigation of Accident Rates with the General Knowledge Level of Kitchen Workers in Düzce Province

Yıl 2019, , 849 - 860, 31.01.2019

Mete Han Üner , Hamza Savaş Ayberk

https://doi.org/10.29130/dubited.502022

Cited By: 3

Öz

Vocational education is known as an area that not only deals with how to do work, but also includes working
safety. Research in the field of vocational education shows that the fatalistic view of occupational accidents
decreases as the level of education increases. In addition to this, occupational safety trainings for the sector,
regardless of vocational education, are also very important for the prevention of accidents. In this context, the
aim of the study is to evaluate the rate of accidents in the field of work safety of kitchen workers. In the study, a
scale is developed to assess the accident rate of kitchen workers in Düzce province. The data obtained are
analyzed statistically and “T test analysis” and “one-way analysis of variance” is applied to the variables. According to the analyzes, it is observed that the rate of accidents of the kitchen workers based on demographic
information is high and at the end of the study, suggestions for reducing these ratios are presented.

Anahtar Kelimeler

Kitchen workers, Work safety, Kitchen accidents

Düzce İlindeki Mutfak Çalışanlarının Genel Bilgileri ile Kaza Geçirme Oranlarının İncelenmesi

Öz

Mesleki eğitim yalnızca işin nasıl yapılacağı ile ilgilenmeyen, aynı zamanda çalışma güvenliğini de kapsayan bir
alan olarak bilinmektedir. Mesleki eğitim alanında yapılan araştırmalar, eğitim seviyesi arttıkça iş kazalarına
karşı kaderci bakış açısının azaldığını göstermektedir. Bunun yanı sıra mesleki eğitimden bağımsız olarak
sektöre yönelik iş güvenliği eğitimleri de kazaların önlenmesi açısından büyük önem arz etmektedir. Bu
kapsamda çalışmanın amacı mutfak çalışanlarının iş güvenliği alanındaki kaza geçirme oranlarını
değerlendirmektir. Araştırmada, Düzce ilindeki mutfak çalışanlarının kaza geçirme oranlarını değerlendirmeye
yönelik bir ölçek geliştirilmiştir. Elde edilen veriler istatistiki olarak ortaya konulmuş, değişkenler üzerine ‘’t
testi’’ ve ‘’tek yönlü varyans analizi’’ uygulanmıştır. Analizler doğrultusunda, demografik bilgileri temel alınan
mutfak çalışanlarının kaza geçirme oranlarının yüksek olduğu gözlemlenmiştir ve çalışmanın sonunda, bu
oranların düşürülmesine yönelik çözüm önerileri sunulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Mutfak çalışanları, İş güvenliği, Mutfak kazaları, Mutfak kazaları

Kaynakça

• [1] S. Köse, S. Bilici, ‘’Mutfak ve yemekhane çalışanlarında iş sağlığı ve güvenliği risklerinin değerlendirilmesi,’’ Beslenme ve Diyet Dergisi, c. 44, s. 3, ss. 239-247, 2016.
• [2] S. Bulduk, N. Yabancı, Gümüş, H, Kurum Mutfağı, İstanbul, Türkiye: YA-PA yayıncılık, 2002.
• [3] T., K. Merdol, ‘’ Toplu Beslenme Servisi Yapılan Kurumlarda Oluşabilecek Kazalar ve Alınması Gerekli Önlemler, ’’ Toplu Beslenme Servisi (TBS) Yapılan Kurumlar İçin Sağlıklı Beslenme Rehberi, İstanbul, Türkiye: Okan Üniversitesi yayınları, 2014 böl. 13, ss. 343-360.
• [4] Biçer, Ş., ‘’Kırmızı Et Üretiminde Faaliyet Gösteren Bir İşletmede Risk Değerlendirilmesi,’’ Yüksek Lisans Tezi, Ankara, Türkiye, 2016.
• [5] Ü. Sormaz, B. M. Demirçivi, M. Yerlitaş, ‘’Dışarıya yemek hizmeti veren (catering) işletmelerde çalışanların iş güvenliği bilgilerinin değerlendirilmesi,’’ Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, c. 6 s. 2, ss. 61-76, 2014.
• [6] H. A. Çakır, ‘’OHSAS 18001 İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemi Kapsamında OtelMutfaklarının Ergonomik Açıdan İncelenmesi: Bir Uygulama, ‘’ Yüksek Lisans Tezi, Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, İzmir, Türkiye, 2015. [7] S. Akar, A. Şahingöz, Şık, Konaklama ve Beslenme İşletmelerinde İş Sağlığı ve Güvenliği, Ankara, Türkiye: Detay yayıncılık, 2015.
• [8] M. Leberge, E. Maceachen, B. Calvet, ‘’Why are occupational health and safety training approaches not effective? Understanding young worker learning processes using an ergonomic lens,’’Journal of Safety Science: c. 68, pp. 250-257. 2014.
• [9] Anonim, (4 Aralık2018). [Online]. Erişim:http://megep.meb.gov.tr/mte_program_modul/moduller_pdf/%C4%B0%C5%9F%20G%C3%BCvenli%C4%9Fi%20ve%20%C4%B0%C5%9F%C3%A7i%20Sa%C4%9Fl%C4%B1%C4%9F%C4%B1.pdf
• [10] K. Horozoğlu, ‘’İş Kazalarının İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Analizi, ‘’ Karabük Üniversitesi,’’ Sosyal Bilimler Dergisi, c. 7, s. 1, ss. 265-281, 2017.
• [11] M. A. Demircioğlu, H. A. Kaplan, Sorularla İş Sağlığı ve Güvenliği Hukuku, İstanbul: Beta yayıncılık, 2016.
• [12] N. Çekal, ‘’Yiyecek İçecek İşletmelerinde Mutfak Tasarımında Dikkat Edilmesi Gereken Faktörler,’’ Sosyal Bilimler Dergisi, c. 8, s. 1, ss., 62-66, 2013.
• [13] K. Özel, M. Cömert, ‘’Otel İşletmeleri Mutfak Çalışanlarının Mutfak Planlaması İle İlgili BilgiDüzeylerinin Belirlenmesi,’’ Journal of Tourisim and Gastronomy Studies, c. 3, s. 2, ss. 48-55, 2010.
• [14] H. Şahin, S. Erkal, ‘’Konaklama İşletmelerinde Çalışan Mutfak Personelinin İş Kazası Geçirme Durumlarının ve Kaza Nedenlerinin Belirlenmesi,’’ Sağlık ve Toplum Dergisi, c. 2, s. 20, ss. 40-48, 2010.
• [15] Y. Yağmurluklu, ‘’Otel İşletmelerinde İş Sağlığı ve Güvenliğinin Değerlendirilmesi,’’ Yüksek Lisans Tezi, T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Ankara, Türkiye: 2016.
• [16] H. Şahin, S. Erkal, ‘’Kurum Mutfaklarında Meydana Gelen İş Kazaları ve Önleme Yolları,’’ Sağlık ve Toplum Dergisi, c. 17 s. 4, 2007.
• [17] S. Bulduk, E. Ö. Bulduk, Gıda ve Personel Hijyeni, Ankara, Türkiye: Detay yayıncılık, 2014, böl. 1, ss. 5-7.
• [18] V. Kalınkara, F. Arpacı, M. D. Doğan, ‘’Mutfak Ergonomisi: Farklı Yaş Grubundaki Kadınların Mutfaklarına İlişkin Değerlendirmeleri,’’ 19. Ulusal Ergonomi Kongresi, Balıkesir, Türkiye, 2013, ss. 275-286.
• [19] A. Sökmen, Yiyecek İçecek Hizmetleri Yönetimi ve İşletmeciliği, 5. Baskı, Ankara, Türkiye: Detay yayıncılık, 2010. ss. 84-86.
• [20] E. Denk, A. Koşan, ‘’Otel Mutfak Çalışanları Mesleki Eğitim Seviyeleri ve Kariyer Hedeflerinin Ölçülmesi: Kış Koridoru Analizi, ‘’ Yorum-Yönetim-Yöntem Dergisi, c. 5, s. 1, ss. 55-83. 2017.