Effect of Vertical Gardens on Urban Biodiversity

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 342 - 355, 31.01.2022

Necmettin Gür , Özgür Kahraman

https://doi.org/10.29130/dubited.934578

Cited By: 1

Öz

People living who in rural areas have started to migrate intensively to urban areas to improve both their quality of life and economic conditions. With the excessive construction in urban areas, there has been a great decrease in the open-green areas in the urban texture. This decrease has negative effects on urban ecology and biodiversity. In order to increase the size of green areas in urban areas, the methods of alternative growing plants on building roofs and surfaces are being developed. One of these alternative green space solutions is vertical garden systems. Vertical garden systems can provide the opportunity to grow plants vertically by using various growing environments in public or private areas. Vertical gardens have positive contributions to the urban ecology and biodiversity such as reducing the effect of urban heat islands, providing heat and sound insulation, reducing dust and pollution in the air, and creating a living environment for other living things. This study was carried out to reveal the contributions of vertical garden systems to urban biodiversity. The urban biodiversity has been evaluated on open green space and vertical garden systems. It has been observed that urban structuring has greatly reduced urban green spaces. Vertical gardens are one of the alternative applications that can be used to increase the green areas in urban areas. Thanks to these practices, urban biodiversity can be enriched and positive contributions can be made to urban ecology.

Anahtar Kelimeler

Vertical Garden, Urban biodiversity, Urban sustainability, Thematic garden, Design plants

Dikey Bahçelerin Kentsel Biyoçeşitliliğe Etkisi

Öz

Kırsal alanlarda yaşayan insanlar, hem yaşam kalitesini hem de ekonomik şartlarını daha iyi hale getirmek için yoğun bir şekilde kentsel alanlara göç etmeye başlamışlardır. Kentsel alanlardaki aşırı yapılaşma ile kent dokusundaki açık-yeşil alanlarda büyük oranda azalma meydana gelmiştir. Bu azalma kent ekolojisi ve biyoçeşitliliği üzerine olumsuz etkiler oluşturmaktadır. Kentsel alanlardaki yeşil alan büyüklüğünü arttırmak için bina çatı ve yüzeylerinde alternatif bitki yetiştirme yöntemleri geliştirilmektedir. Bu alternatif yeşil alan çözümlerinden birisi de dikey bahçe sistemleridir. Dikey bahçe sistemleri kamusal ya da özel alanlarda çeşitli yetiştirme ortamları kullanılarak dikey düzlemde bitki yetiştirme imkânı sağlayabilmektedir. Dikey bahçeler kentsel ısı adalarının etkisini azaltma, ısı ve ses izolasyonu sağlama, havadaki toz ve kirliliği azaltma gibi kentsel ekoloji ve biyoçeşitlilik üzerine olumlu katkıları vardır. Bu çalışma dikey bahçe sistemlerinin kentsel biyoçeşitliliğe katkılarını ortaya koymak için gerçekleştirilmiştir. Kentsel biyoçeşitlilik, açık yeşil alan ve dikey bahçe sistemleri üzerine değerlendirilmiştir. Kentsel yapılaşmanın kentsel yeşil alanları büyük ölçüde azalttığı görülmüştür. Dikey bahçeler kentsel alanlardaki yeşil alanları artırmak için kullanılabilecek alternatif uygulamalardan birisidir. Bu uygulamalar sayesinde kent biyoçeşitliliği zenginleşebilecek, kent ekolojisi üzerine pozitif katkılar konulabilecektir. 

Anahtar Kelimeler

Dikey bahçe, Kentsel biyoçeşitlilik, Kentsel sürdürülebilirlik, Tematik bahçe, Bitkisel tasarım

Kaynakça

• [1] M. J. M. Davis, F. Ramirez and M.E. Pérez, “More Than Just A Green Façade: Vertical Gardens as Active Air Conditioning Units,” Procedia Engineering, s. 145, ss. 1250-1257, 2016.
• [2] E. Ekren, “Advantages And Risks Of Vertical Gardens,” Bartın Orman Fakültesi Dergisi, c. 19, s.1, ss. 51-57, 2017.
• [3] A. V. Chernova, N.A. Fedorovskaya and V.V. Pekuthov, “Problems And Perspective Of Vertical Gardening İn The Vladivostok Desing,” IOP Conference series: Materials Science and Engineering, s. 750, ss. 1-8, 2020.
• [4] S. Chaipong, “Indoor Plant Species Survival Under Different Environment in Indoor Vertical Garden,” International Journal of Geomate, c. 18, s. 68, ss. 15-20, 2020.
• [5] Z. Kaynakçı Elinç, L. G. Kaya ve H. Elinç, “Analysis of Contribution of Vertical Gardens to Urban Sustainability: The Case Study of Antalya City,” İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, c. 3, s. 7, ss. 55-59,2013.
• [6] H. S. Fowdar, B.E., Hatt, P. Breen, P. L. Cook and A. Deletic, “Designing Living Walls For Greywater Treatment,” Water research, s.110, ss. 218-232.
• [7] K. Gunawardena and K. Steemers, “Living walls in indoor environments,” Building and Environment, s. 148, ss. 478-487, 2019.
• [8] Ö. Kahraman, M. Aktaş ve N. Yurtseven, “Çatı Ve Dikey Bahçeler Bakımından Çanakkale Kent Merkezinin Değerlendirmesi,” ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, c. 6, ss. 153-159, 2018.
• [9] P. Blanc, The Vertical Garden: From Nature to Cities, New York, United States of America: WW Norton&Company, 2008, ss.192.
• [10] N. Gür ve Ö. Kahraman, “İzmir Kent Merkezi Kamusal Alanlardaki Dikey Bahçe Uygulamaları ve Potansiyel Alanlar,” 9. UBAK, Ankara, Türkiye, 2020, ss. 245-256.
• [11] S. Charoenkit and S. Yiemwattana, “Living Walls and Their Contribution to Improved Thermal Comfort and Carbon Emission Reduction: A Review,” Building and Environment, s. 105, ss. 82-92, 2016.
• [12] R. L. Hindle, “A Vertical Garden: Origins of The Vegetation-Bearing Architectonic Structure And System (1938),” Studies in the History of Gardens & Designed Landscapes, c. 32, s. 2, ss. 99-110, 2012.
• [13] R. Fernández-Cañero, L. P. Urrestarazu and K. Perini, Nature based strategies for urban and building sustainability, Oxford, The United Kingdom: Butterworth-Heinemann, 2018, Chapter 2.1: Vertical Greening Systems: Classifications, Plant Species, Substrates, ss. 45-54.
• [14] A. Çelik, E. Ender ve M. Zencirkıran, “Di̇key Bahçe ve Türki̇ye’deki̇ Uygulamaları,”, International Journal of Agricultural and Natural Sciences, c. 8, s. 1, ss. 67-70, 2015.
• [15] H. Feng and K. Hewage, “Lifecycle Assessment of Living Walls: Air Purification and Energy Performance,” Journal of Cleaner Production, s. 69, ss. 91-99, 2014.
• [16] G. Pérez, J. Coma, I. Martorell and L. F. Cabeza, “Vertical Greenery Systems (VGS) for energy saving in buildings: A review.” Renewable and Sustainable Energy Reviews, c.39, ss. 139-165, 2014.
• [17] S. Charoenkit, S. Yiemwattana and N. Rachapradit, “Plant Characteristics and The Potential for Living Walls to Reduce Temperatures and Sequester Carbon.” Energy and Buildings, s. 225, ss. 1-15, 2020.
• [18] S. Phonpho and K. Saetiew, “Selection of appropriate species of plants for indoor vertical garden,” Journal of Agricultural Technology, c. 13, s. 1, ss. 119-129, 2017.
• [19] L. Pérez-Urrestarazu, “Water consumption of felt-based outdoor living walls in warm climates.” Urban Forestry & Urban Greening, c. 59, ss. 1-10, 2021.
• [20] M. P. Kaltsidi, R. Fernández-Cañero, A. Franco-Salas and L. Pérez-Urrestarazu “Improving the performance of felt-based living wall systems in terms of irrigation management.” Urban Forestry & Urban Greening, c. 54, 2020.
• [21] S. Shewek and A. N. Magdy, “The Living Walls as an Approach for A Healthy Urban Environment,” Energy Procedia, s. 6, ss. 592-599, 2011.
• [22] Y. A. Lotfi, M. Refaat, M. El Attar and A. A. Salam, “Vertical Gardens as a Restorative Tool in Urban Spaces of New Cairo.” Ain Shams Engineering Journal, c. 11, s. 3, ss. 839-848, 2020.
• [23] N. Kırıt ve A. Sağlık, “Kentsel Peyzaj Tasarımında Dikey Bahçe Uygulamaları,” Uluslararası Hakemli Tasarım ve Mimarlık Dergisi, c. 2018, s. 13, ss. 161-179, 2018.
• [24] Anonim. Voici le TOP 10 des meilleurs idées à réaliser avec des plantes grimpantes! [Çevirimiçi]. Erişim adresi: https://www.trucsetbricolages.com/decorations/voici-le-top-10-des-meilleurs-idees-a-realiser-avec-des-plantes-grimpantes Erişim tarihi: 09.08.2021.
• [25] B. Riley, “The State of The Art of Living Walls: Lessons Learned,” Building and Environment, s. 114, ss. 219-232, 2017.
• [26] M. Manso and J. Castro-Gomez, “Green Wall Systems: A Review of Their Characteristics,” Renewable and Sustainable Energy Reviews, s. 41, ss. 863-871, 2015.
• [27] Anonim, Vertical Vegetable Aquaponics [Çevirimiçi]. Erişim adresi: https://www.plantsonwalls.com/vertical-vegetable-aquaponics/ Erişim tarihi: 09.08.2021.
• [28] İ, Kanter “Kentsel Tasarımda Dikey Bahçeler” Yüksek Lisans Tezi, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 2014.
• [29] B. Bates, “Straight up: Vertical garden lessons.”, ReNew: Technology for a Sustainable Future, s. 138, ss. 48-51, 2017.
• [30] Ö. B. Timur ve E. Karaca, Advences in Landscape Architecture, London, The United Kingdom: IntechOpen, 2013, Vertical gardens, ss. 587-620.
• [31] M. A. Örnek, “Dikey Bahçe Tasarım Sürecinde Kullanılabilecek Örnek Tabanlı Bir Tasarım Modeli Önerisi,” Yüksek Lisans Tezi, Bilişim Anabilim Dalı, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, 2011.
• [32] E. Üçok, “Dikey Bahçe ve Türkiye’deki Örnekleri Üzerine Bir Araştırma,” Yüksek Lisans Tezi, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Fen Bilimleri Enstitüsü, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta, Türkiye, 2014.
• [33] Kırıt, N. “Kentsel Tasarımda Dikey Bahçe Uygulamaları: İstanbul Avrupa Yakası Örneği” Yüksek Lisans Tezi, Peyzaj Mimarlığı Anabilim dalı, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale, Türkiye, 2018.
• [34] M. Karakoç, “Yapı Cephelerinde Dikey Bahçe Kullanımının Kent Ekolojisine Etkilerinin İncelenmesi, Florya Trafo Binası Örneği,” Yüksek Lisans Tezi, Mimarlık Anabilim Dalı, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, 2019.
• [35] Anonim, Tropicos [Çevirimiçi]. Erişim adresi: http://legacy.tropicos.org/Home.aspx Erişim tarihi: 09.08.2021.
• [36] K. Szlavecz, P. Warren and S. Pickett, Human Population, Heidelberg, Germany: Spinger, 2011, Biodiversity on the urban landscape, ss. 75-101.
• [37] N. Başaran, “İç Mekân Dikey Bahçelerinin İrdelenmesi İstanbul ve Çevresi Örneği,” Yüksek Lisans Tezi, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Fen Bilimleri Enstitüsü, Düzce Üniversitesi, Düzce, Türkiye, 2016.
• [38] N. S. Williams, J. Lundholm and J. Scott MacIvor, “Do Green Roofs Help Urban Biodiversity Conservation?” Journal of Applied Ecology, c. 51, s. 6, ss. 1643-1649, 2014.
• [39] H. Yılmaz, “Bartın Kentinin Çayır Vejetasyonu Üzerinde Gözlemler,” Ekoloji, c. 13, s. 51, ss. 26-32, 2004.
• [40] C. Selim, S. Sever Mutlu ve S. Selim, “Kentsel Alanlarda Biyolojik Çeşitliliğin Sürdürülebilirliği ve Koruma Yaklaşımları,” Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, c. 8, s. 1, ss. 38-45, 2015.
• [41] A. Uslu ve N. Shakouri, “Kentsel Peyzajda Yeşil Altyapı ve Biyolojik Çeşitliliği Destekleyecek Olanaklar,” Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, c. 6, s. 1, ss. 46-50, 2013.
• [42] A. Gül ve V. Küçük, “Kentsel Açık-Yeşil Alanlar ve Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi,” Türkiye Ormancılık Dergisi, c. 2, s. 1, 27-48, 2001.
• [43] M. F. Aronson, C. A. Lepczyk, K. L. Evans, M. A. Goddard, B. S. Lerman, J. S. MacIvor and T. Vargo, “Biodiversity in The City: Key Challenges for Urban Green Space Management,” Frontiers in Ecology and the Environment, c. 15, s. 4, ss. 189-196, 2017.
• [44] K. Uchida, R. V. Blakey, J. R. Burger, D. S. Cooper, C. A. Nieser and D. T. Blumstein, “Urban Biodiversity and The İmportance Scale,” Trends in Ecology & Evolution, ss. 123-131, 2020.
• [45] S. Karuppannan, Z. M. Baharuddin, A. Sivam and C. B. Daniels, “Urban green space and urban biodiversity: Kuala Lumpur, Malaysia.” Journal of Sustainable Development, c. 7, s. 1, ss. 1-16, 2014.
• [46] D. J. Nowak, Urban Biodiversity and Desig, New Jersey, United States of America: Wiley-Blackwell, 2010, 5. Urban Biodiversity and Climate Change, ss. 101-117.
• [47] N. S. Williams, J. Lundholm and J. Scott MacIvor, “Do Green Roofs Help Urban Biodiversity Conservation?” Journal of Applied Ecology, c. 51, s. 6, ss. 1643-1649, 2014.
• [48] M. S. Abdullahi and H. Z. Alibaba, “Facade Greening: A Way to Attain Sustainable Built Environment.” International Journal of Environmental Monitoring and Analysis, c. 4, s. 1, ss. 12-20, 2016.
• [49] E. Ekren, “Dikey Bahçe Tasarım ve Uygulama İlkelerinin Dünya ve Türkiye Doğrultusunda İncelenmesi,” Yüksek Lisans Tezi, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş, Türkiye, 2016.
• [50] E. Eroğlu ve C. Acar, “Trabzon ve Yakın Çevresi Bazı Yayla Alanlarındaki Alpin Bitkiler ve Peyzaj Mimarlığı Çalışmalarında Kullanım Potansiyelleri” Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi, c. 5, s. 1, ss. 42-59, 2009.