BibTex RIS Kaynak Göster

Hekimin Tazminat Sorumluluğu

Yıl 2015, Cilt: 20 Sayı: 33, 19 - 61, 05.08.2016

Öz

Kişinin hayat, sağlık ve beden bütünlüğü üzerindeki hakkı, kişilik hakkına dahil olduğu için, mutlak haktır. Kural olarak kişinin rızası olmadan bunlara yapılan herhangi bir müdahale onun yararına da olsa hukuka aykırıdır ve kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Rızanın hukuka aykırılığı ortadan kaldırabilmesi için ahlaka, adaba ve kamu düzenine aykırı olmaması gerekir. Hekim tarafından yapılan müdahalenin hukuka uygunluk koşulu; tedaviye rıza gösterilmesi, müdahalenin tedavi amacıyla yapılması ve tıp bilimi kurallarına uygun olarak icra edilmesidir. düzenlemelerde de hekimin sorumluluğuna yönelik pek çok düzenleme bulunmaktadır. Hekimler, hata, ihmal ve kusurlarıyla hastaya verdikleri zararlardan Ceza Hukuku hükümlerince şahsen sorumlu oldukları gibi, aynı zamanda Borçlar Kanunu hükümlerine göre mal varlıklarından tazmin etmekle de yükümlü tutulabilirler

Kaynakça

  • AKÜNAL, Teoman: Haksız Fiillerden Doğan Zararlarda Denkleştirme Sorunu, İstanbul 1977. ARPACI, Abdulkadir: Kişiler Hukuku (Gerçek Kişiler), İstanbul 1993. AYAN, Mehmet: Borçlar Hukuku (Genel Hükümler), 9.baskı, Mimoza, Konya 2015.
  • AYAN, Mehmet: Tıbbi Müdahalelerden doğan Hukuki Sorumluluk, Kazancı, Ankara 1991.
  • AZARKAN, Necat: Arbeitnehmer Mitbestimmung in der Europäischen Aktiengesellschaft (SE), Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, Cilt: 9, No: 1, Ankara 2010, s. 1-19.
  • BAYRAKTAR, Köksal: Hekimin Tedavi Nedeniyle Cezai Sorumluluğu, İstanbul 1972.
  • DESCHANAUX / TERCİER, Sorumluluk Hukuku, Çev. Salim Özdemir, Ankara 1983.
  • DURAL, Mustafa / ÖĞÜZ, Tufan: Türk Özel Hukuku C.II Kişiler Hukuku, İst. 2006.
  • EREN, Fikret: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 2015, 18.bası, Yetkin- İstanbul.
  • FEYZİOĞLU, Necmettin Feyzi: Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, C. 1, 2. Bası 1976, C. II, İstanbul 1977.
  • GÜZELDEMİR, M. Erdal: “Hasta Bilgilendirmenin Önemi” Aydınlatılmış Onam, Editör: Faik Çelik, Konya-karaman tabip odası yayını, Konya 2006.
  • HAKERİ, Hakeri: “Hastane Yönetiminin Sorumluluğu” Sağlık Hukuku Kurultayı, Ankara 2007, s. 161-170.
  • HAKERİ, Hakan: Tıp Hukuku, Ankara 2007. HELVACI, Serap: Türk ve İsviçre Hukuklarında Kişilik Hakkını Koruyan Davalar, İstanbul 2001.
  • İNAN, Ali Naim: Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, 3.bası, Ankara 1984
  • KATOĞLU, Tuğrul: “Türk Hukukunun Bir Parçası Olarak Avrupa Konseyi İnsan Hakları Ve Biyotıp Sözleşmesi” AÜHFD Yıl 2006 http://auhf.ankara.edu.tr/dergiler/auhfd-arsiv/AUHF-2006-55- 01/AUHF-2006-55-01-Katoglu.pdf.
  • OĞUZMAN, M. Kemal / ÖZ, Turgut: Borçlar Hukuku Genel Hükümler III, 8. bası, Vedat Kitapçılık, İstanbul 2010.
  • OĞUZMAN, M. Kemal / SELİÇİ, Özer / OKTAY, Saibe: Kişiler Hukuku, (Gerçek ve Tüzel Kişiler) 7. baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul 2002.
  • REİSOĞLU, Safa: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Beta, 22. bası, İstanbul 2011.
  • REİSOĞLU, Safa: “Hekimlerin Hukuki Sorumluluğu” Sorumluluk Hukukundaki Yeni Gelişmeler V. Sempozyumu, İstanbul 1983.
  • SAYMEN, Ferit Hakkı / ELBİR, H. Kemal: Borçlar Hukuku Umumi Hükümler, İstanbul 1958, CI/I.
  • TANDOĞAN, Haluk: Türk Mesuliyet Hukuku, Ankara 1961.
  • TEKİNAY, Selahattin Sulhi: Borçlar Hukuku, , 5. bası, C. I-II, İstanbul 1985.
  • TEKİNAY, Selahattin Sulhi: Ölüm Sebebiyle Destekten Yoksun Kalma Tazminatı, İstanbul 1963.
  • TEKİNAY, Selahattin Sulhi / AKMAN, Sermet / BURCUOĞLU, Haluk / ALTOP, Atilla: Borçlar Hukuku, 1988 6. bası.
  • TİFTİK, Mustafa: Akit Dışı sorumlulukta Maddi Tazminatın Kapsamı, Ankara 1994.
  • TİFTİK, Mustafa: “Medeni Kanunumuzun 3444 Sayılı Kanunla Değişik M.24 F.II Hükmü Karşısında Haksız Fiillerden Doğan Tazminatta Bir İndirim Sebebi Olarak Zarar Görenin Rızası”, DÜHFD 1993 S. 6.
  • TUNÇOMAĞ, Kenan: Türk Borçlar Hukuku, C. I, İstanbul 1976. WERNER, E. Ott: Voraussetzungen der Zivilrechtlichen Haftung des Arztes, Zürich 1978.
  • YAVUZ, Cevdet: Türk Medeni Hukuku ve Türk Borçlar Hukuku Mevzuatı, Beta, İstanbul 2014
  • YAVUZ İPEKYÜZ, Filiz: Türk Hukukunda Hekimlik Sözleşmesi, İstanbul 2006.
  • ZEVKLİLER, Aydın: Tedavi Amaçlı Müdahalelerle Kişilik Hakkına Saldırının Sonuçları, DÜHFD, YIL:1983, S. 1, Diyarbakı

The Compensation Liability of Physician

Yıl 2015, Cilt: 20 Sayı: 33, 19 - 61, 05.08.2016

Öz

A person's rights to life, health and phsical integrity, because it is included in the personal rights, are absolute rights. As a rule, without the person's consent, any interference with them is unlawful even though it is an useful and it is defined attack on personal rights. In order to eliminate illegality, the consent must not be contrary to morals, manners and public order. The eligibility conditions for legal intervention by the physician are consented to treatment, interfered in treatment, and performed in accordance with the rules of medical science. As well as the medical intervention of physician to patient is improved the patient, it can sometimes produce opposite results. For example, the disease may worsen, other organs can be damaged, patient can die on the wrong theatment. In this case the patient or living heirs will able to assert which claims, against whom and based on what legal procedure for the compensate for this damage? Our legislation has no specific provision governing the legal liability of physician. But this situation does not mean that the physician has no legal responsibility. As well as some provisions of the general legislation like Turkish Penal Code and the Code of Obligations, there are many regulations regarding the responsibility of the physician in the special legislation governing health care. As physicians are personally responsible the Criminal Law provisions for the damage of medical mistake, negligence and fault to the patient, also they may be liable to compensate with their assets according to the Code of Obligations.

Kaynakça

  • AKÜNAL, Teoman: Haksız Fiillerden Doğan Zararlarda Denkleştirme Sorunu, İstanbul 1977. ARPACI, Abdulkadir: Kişiler Hukuku (Gerçek Kişiler), İstanbul 1993. AYAN, Mehmet: Borçlar Hukuku (Genel Hükümler), 9.baskı, Mimoza, Konya 2015.
  • AYAN, Mehmet: Tıbbi Müdahalelerden doğan Hukuki Sorumluluk, Kazancı, Ankara 1991.
  • AZARKAN, Necat: Arbeitnehmer Mitbestimmung in der Europäischen Aktiengesellschaft (SE), Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, Cilt: 9, No: 1, Ankara 2010, s. 1-19.
  • BAYRAKTAR, Köksal: Hekimin Tedavi Nedeniyle Cezai Sorumluluğu, İstanbul 1972.
  • DESCHANAUX / TERCİER, Sorumluluk Hukuku, Çev. Salim Özdemir, Ankara 1983.
  • DURAL, Mustafa / ÖĞÜZ, Tufan: Türk Özel Hukuku C.II Kişiler Hukuku, İst. 2006.
  • EREN, Fikret: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 2015, 18.bası, Yetkin- İstanbul.
  • FEYZİOĞLU, Necmettin Feyzi: Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, C. 1, 2. Bası 1976, C. II, İstanbul 1977.
  • GÜZELDEMİR, M. Erdal: “Hasta Bilgilendirmenin Önemi” Aydınlatılmış Onam, Editör: Faik Çelik, Konya-karaman tabip odası yayını, Konya 2006.
  • HAKERİ, Hakeri: “Hastane Yönetiminin Sorumluluğu” Sağlık Hukuku Kurultayı, Ankara 2007, s. 161-170.
  • HAKERİ, Hakan: Tıp Hukuku, Ankara 2007. HELVACI, Serap: Türk ve İsviçre Hukuklarında Kişilik Hakkını Koruyan Davalar, İstanbul 2001.
  • İNAN, Ali Naim: Borçlar Hukuku, Genel Hükümler, 3.bası, Ankara 1984
  • KATOĞLU, Tuğrul: “Türk Hukukunun Bir Parçası Olarak Avrupa Konseyi İnsan Hakları Ve Biyotıp Sözleşmesi” AÜHFD Yıl 2006 http://auhf.ankara.edu.tr/dergiler/auhfd-arsiv/AUHF-2006-55- 01/AUHF-2006-55-01-Katoglu.pdf.
  • OĞUZMAN, M. Kemal / ÖZ, Turgut: Borçlar Hukuku Genel Hükümler III, 8. bası, Vedat Kitapçılık, İstanbul 2010.
  • OĞUZMAN, M. Kemal / SELİÇİ, Özer / OKTAY, Saibe: Kişiler Hukuku, (Gerçek ve Tüzel Kişiler) 7. baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul 2002.
  • REİSOĞLU, Safa: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Beta, 22. bası, İstanbul 2011.
  • REİSOĞLU, Safa: “Hekimlerin Hukuki Sorumluluğu” Sorumluluk Hukukundaki Yeni Gelişmeler V. Sempozyumu, İstanbul 1983.
  • SAYMEN, Ferit Hakkı / ELBİR, H. Kemal: Borçlar Hukuku Umumi Hükümler, İstanbul 1958, CI/I.
  • TANDOĞAN, Haluk: Türk Mesuliyet Hukuku, Ankara 1961.
  • TEKİNAY, Selahattin Sulhi: Borçlar Hukuku, , 5. bası, C. I-II, İstanbul 1985.
  • TEKİNAY, Selahattin Sulhi: Ölüm Sebebiyle Destekten Yoksun Kalma Tazminatı, İstanbul 1963.
  • TEKİNAY, Selahattin Sulhi / AKMAN, Sermet / BURCUOĞLU, Haluk / ALTOP, Atilla: Borçlar Hukuku, 1988 6. bası.
  • TİFTİK, Mustafa: Akit Dışı sorumlulukta Maddi Tazminatın Kapsamı, Ankara 1994.
  • TİFTİK, Mustafa: “Medeni Kanunumuzun 3444 Sayılı Kanunla Değişik M.24 F.II Hükmü Karşısında Haksız Fiillerden Doğan Tazminatta Bir İndirim Sebebi Olarak Zarar Görenin Rızası”, DÜHFD 1993 S. 6.
  • TUNÇOMAĞ, Kenan: Türk Borçlar Hukuku, C. I, İstanbul 1976. WERNER, E. Ott: Voraussetzungen der Zivilrechtlichen Haftung des Arztes, Zürich 1978.
  • YAVUZ, Cevdet: Türk Medeni Hukuku ve Türk Borçlar Hukuku Mevzuatı, Beta, İstanbul 2014
  • YAVUZ İPEKYÜZ, Filiz: Türk Hukukunda Hekimlik Sözleşmesi, İstanbul 2006.
  • ZEVKLİLER, Aydın: Tedavi Amaçlı Müdahalelerle Kişilik Hakkına Saldırının Sonuçları, DÜHFD, YIL:1983, S. 1, Diyarbakı
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Hukuk
Diğer ID JA66UR29MJ
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Filiz Yavuz İpekyüz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 5 Ağustos 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 20 Sayı: 33

Kaynak Göster

APA İpekyüz, F. Y. (2016). Hekimin Tazminat Sorumluluğu. Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 20(33), 19-61.
AMA İpekyüz FY. Hekimin Tazminat Sorumluluğu. DÜHFD. Ocak 2016;20(33):19-61.
Chicago İpekyüz, Filiz Yavuz. “Hekimin Tazminat Sorumluluğu”. Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 20, sy. 33 (Ocak 2016): 19-61.
EndNote İpekyüz FY (01 Ocak 2016) Hekimin Tazminat Sorumluluğu. Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 20 33 19–61.
IEEE F. Y. İpekyüz, “Hekimin Tazminat Sorumluluğu”, DÜHFD, c. 20, sy. 33, ss. 19–61, 2016.
ISNAD İpekyüz, Filiz Yavuz. “Hekimin Tazminat Sorumluluğu”. Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 20/33 (Ocak 2016), 19-61.
JAMA İpekyüz FY. Hekimin Tazminat Sorumluluğu. DÜHFD. 2016;20:19–61.
MLA İpekyüz, Filiz Yavuz. “Hekimin Tazminat Sorumluluğu”. Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 20, sy. 33, 2016, ss. 19-61.
Vancouver İpekyüz FY. Hekimin Tazminat Sorumluluğu. DÜHFD. 2016;20(33):19-61.