Gelenek ve görenekler kültürün temel yapı taşlarındandır. Düğünler ise gelenek ve göreneklerin en kadim görünümlerinden biridir. Müzik, yöresel oyunlar, kıyafetler, takılar, yemekler gibi sözlü ve görsel kültürel unsurların kuşaktan kuşağa aktarılmasında çok önemli rolü olan düğünler, birçok sosyal ve ekonomik unsurları ile toplumsal yaşamda “biz” duygusunun oluşumunda da belirleyici olmuştur. Anadolu ve Trakya’da muazzam kültürel zenginliği ile her bölgeye göre çeşitlilik gösteren düğünlerin dış mekânlarda, günlere yayılan ortak bir çaba ve kolektif bir mutluluk ile gerçekleştirilmesi onların ortak paydasını oluşturmaktaydı. Buna karşın son 70 yılda düğünler önemli bir değişim ve dönüşüm geçirmiş, dış mekânlardan kapalı mekânlara kaymış, kolektif gerçekliğinden her gün biraz daha uzaklaşmış ve bunun sonucunda da yukarıda belirtilen işlevlerini yavaş yavaş kaybetmiştir. Günümüz kent yaşamında az da olsa hala dış mekânlarda gerçekleştirilen düğünler ve bu düğünlerin nişan, kına, evden kız çıkarma gibi unsurları, artık kültürün taşıyıcısı olması vasfı ile değil; gürültüden adam öldürmeye birçok sonucu ile toplumsal barış ve düzeni bozan vasfı ile anılır olmuştur.
Bu çalışma, gelenek göreneklerin bu kadar önemli bir ögesi konumunda olan düğünlerin bu toplumsal ve kültürel işlevini yitirmesinde, dış mekânlarda gerçekleştirilmesi durumunda toplumsal barış ve düzeni bozan bir olguya dönüşmesinde mevcut uluslararası insan hakları konseptinin ve bu çerçevede şekillenen ulusal hukukun önemli bir etken olduğu tezi üzerine inşa olmuştur. Makalede, bu tez uluslararası insan hakları hukuku ve ulusal hukuk çerçevesinde nedenleriyle ortaya konulmuştur.
Çalışmada öncelikle, düğünlerin gelenek görenekler ve kültür ile ilişkisine kısaca değinilmiş ve ardından da bu 70 yıllık süreçte değişim ve dönüşümü özetlenmiştir. Bu bölümün ardından düğünlerin kolektif kültürel hak iken toplumsal düzeni ve barışı bozan bir unsura dönüşmesinin nedeni, uluslararası hukuk ve iç hukuk sisteminde insan hakları hukuku temelinde açıklanmaya çalışılmıştır.
Düğün gelenek ve görenek kentsel dönüşüm kolektif kültürel hak somut olmayan kültürel miras
Traditions and customs are a very important element of culture. Weddings, on the other hand, are one of the oldest ceremonies of traditions and customs. Weddings have a very important role in transferring verbal and visual cultural elements such as music, local games, clothes, jewelry, food from generation to generation, but also, they have been decisive in the formation of the feeling of “us” in social life with its many social and economic elements. Although it varied according to each region with its enormous cultural richness in Anatolia and Thrace, their common denominator was that it was carried out outdoors, with a common effort and collective happiness that spanned days. However, weddings have undergone a significant change and transformation in the last 70 years. They shifted from outdoors to indoor spaces, moved further away from their collective reality every day. Because of that, they gradually lost their functions mentioned above. In today’s urban life, weddings and the elements of these weddings such as engagement, henna, and daughter-in-law, that are still held outdoors have been known not any more with the carriers of culture but with the characteristics of disrupting social peace and order with its many consequences from noise to murder.
This study is based on the thesis that the current international human rights concept and the national law shaped within this framework are two important factors in this change and transformation of weddings. In the article, this thesis has been put forward with its reasons within the framework of international human rights law and national law.
In the study, first, the relationship of weddings with traditions and culture will be briefly mentioned, and then the change and transformation in this 70-year period will be summarized. After this section, the reason why weddings have turned from a collective cultural right into an element that disrupts the social order and peace is explained based on human rights law in the international and domestic legal systems.
Wedding ceremonie tradition and custom urban transformation collective cultural right intangible cultural heritage
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Kamu Hukuku |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 27 Sayı: 46 |