Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

EVIDENCE OF THE ETERNITY OF HELL IN THE VERSES AND HADITHS

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 19, 20.04.2018

Öz

An article of the Islamic faith is
belief in the hereafter, hell, and heaven. The verses and hadith reveal that
the Day of Judgment will come under God’s command. Once resurrected, the dead
will be brought to crowd, their deeds reckoned. The believers then will end in
paradise and the disbelievers in hell – paradise being the site of reward and
hell the place of punishment. As these stations are not temporary but
permanent, the disbelievers will remain in hell forever. Furthermore, the
verses indicate that any apology from disbelievers will be in vain and their
torment will not go away. There is no escape or exit from hell and thus, though
impossible, they will continue wishing to decease or vanish. The hell-bound
believers on account of committing cardinal sins are exceptions, however,
because they will be punished and then will depart from hell to paradise.

Kaynakça

  • Ahmed b. Hanbel (ö. 241/855), el-Müsned, tahkik: Şuayb el-Arnavut ve Adil Mürşid, Müessese-tü'r-Risâle, Beyrut, 2001. Ateş, Süleyman Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri, Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul 1989. Buharî, Muhammed ibn İsmail (ö. 256/869), el-Câmi’us-Sahîh, tahkik: Muhammed Züheyr b. Nasır, Dâru Tavkı'n-Necat, Dımaşk 1422. Ebu Dâvûd, Süleyman ibn el-Eş’âs (275/888), es-Sünen, tahkik: Muhammed Muhiddîn Abdü'l-Hamîd, el-Mektebetü'l-Arabyye, Beyrut, ty. İbn Kesîr (ö. 774/1372), Ebu'l-Fida İsmail b. Ömer, Tefsîru'l-Kur'âni'l-Azîm, (thk. Sami b. Mu-hammed), Dâru Tayyibe, 1999. Komisyon, Kur’ân Yolu Türkçe Meal ve Tefsiri, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2007. Kurtubî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmed (ö. 671/1272), el-Câmi’ li ahkâmi’l-Kur’ân (thk. Ahmed el-Berdunî ve İbrahim Itfeyyış, Dâru’l-Kütübi’l- Mısrıyye, Kâhire 1964. Müslim b. el-Haccâc, Ebû’l-Huseyin el-Kuşeyrî (ö. 261/874), el-Câmiu’s-Sahih, (thk. Muham-med Fuad Abdülbaki), Dâru İhyâü't-Türâsî'l-Arabiyyi, Beyrut ty. Nesâî, Ebu Abdurrahman, Ahmed b. Şuayb (ö. 279/892), es-Sünen, (thk. Abdülfettah Ebu Ğudde), Mektebetü'l-Matbûatü'l-İslamiyye, Haleb 1986. Taberî, Abdullah b. Cerîr (ö. 310/825), Câmi’u’l-beyan an te’vîli âyi’l-Kur’ân, (thk. Ahmed Mu-hammed Şakir), Müessesetü’r-Risale, Dımaşk 2000. Tirmizî, Ebu İsa Muhammed ibn İsa, (ö. 279/892), es-Sünen, (thk. Ahmed Muhammed Şakir), Mektebetü’l-Halebî, Mısır 1975. Topaloğlu, Bekir, “Cehennem”, DİA, VII, 231-232. TDV Yayınları, İstanbul, 1993. Yavuz, Yusuf Şevki, “Azap”, DİA, IV, 305-309. TDV Yayınları, İstanbul, 1991.

Cehennemin Sonsuzluğunun Ayet ve Hadislerdeki Delilleri

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 19, 20.04.2018

Öz

Ahiret
hayatının, cennet ve cehennemin varlığını kabul etmek, iman esaslarından biridir.
Ayet ve hadislerde verilen bilgilere göre Allah’ın emri ile bir gün kıyamet
kopacak, ölen insanlar dirilecek, mahşer yerinde toplanacak ve hesaba çekilecekler,
neticede müminler cennete kâfirler cehenneme gideceklerdir. Elan mevcut olan
cehennem kâfirler, cennet ise muttaki müminler için hazırlanmıştır. Cehennem
cezalandırma, cennet ise ödüllendirme yeridir. Cennet de cehennem de dünya gibi
sonlu değil, sonsuzdur. Kâfirler cehennemde ebedî kalırlar. Ayetlerin beyanına
göre k
âfirlerin
cehennemde mazeretleri kabul edilmez, azapları hafifletilmez, oradan çıkamaz,
kaçamaz, ölmek ve yok olmak isterler, ancak bu da mümkün olmaz, Allah onları
affetmez ve cehennemde sürekli kalırlar. İmanla
ölen ancak büyük günahları sebebiyle cehenneme
atılan müminler, cezalarını çektikten sonra cehennemden çıkartılıp cennete
girerler.

Kaynakça

  • Ahmed b. Hanbel (ö. 241/855), el-Müsned, tahkik: Şuayb el-Arnavut ve Adil Mürşid, Müessese-tü'r-Risâle, Beyrut, 2001. Ateş, Süleyman Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri, Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul 1989. Buharî, Muhammed ibn İsmail (ö. 256/869), el-Câmi’us-Sahîh, tahkik: Muhammed Züheyr b. Nasır, Dâru Tavkı'n-Necat, Dımaşk 1422. Ebu Dâvûd, Süleyman ibn el-Eş’âs (275/888), es-Sünen, tahkik: Muhammed Muhiddîn Abdü'l-Hamîd, el-Mektebetü'l-Arabyye, Beyrut, ty. İbn Kesîr (ö. 774/1372), Ebu'l-Fida İsmail b. Ömer, Tefsîru'l-Kur'âni'l-Azîm, (thk. Sami b. Mu-hammed), Dâru Tayyibe, 1999. Komisyon, Kur’ân Yolu Türkçe Meal ve Tefsiri, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2007. Kurtubî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmed (ö. 671/1272), el-Câmi’ li ahkâmi’l-Kur’ân (thk. Ahmed el-Berdunî ve İbrahim Itfeyyış, Dâru’l-Kütübi’l- Mısrıyye, Kâhire 1964. Müslim b. el-Haccâc, Ebû’l-Huseyin el-Kuşeyrî (ö. 261/874), el-Câmiu’s-Sahih, (thk. Muham-med Fuad Abdülbaki), Dâru İhyâü't-Türâsî'l-Arabiyyi, Beyrut ty. Nesâî, Ebu Abdurrahman, Ahmed b. Şuayb (ö. 279/892), es-Sünen, (thk. Abdülfettah Ebu Ğudde), Mektebetü'l-Matbûatü'l-İslamiyye, Haleb 1986. Taberî, Abdullah b. Cerîr (ö. 310/825), Câmi’u’l-beyan an te’vîli âyi’l-Kur’ân, (thk. Ahmed Mu-hammed Şakir), Müessesetü’r-Risale, Dımaşk 2000. Tirmizî, Ebu İsa Muhammed ibn İsa, (ö. 279/892), es-Sünen, (thk. Ahmed Muhammed Şakir), Mektebetü’l-Halebî, Mısır 1975. Topaloğlu, Bekir, “Cehennem”, DİA, VII, 231-232. TDV Yayınları, İstanbul, 1993. Yavuz, Yusuf Şevki, “Azap”, DİA, IV, 305-309. TDV Yayınları, İstanbul, 1991.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

İsmail Karagöz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 20 Nisan 2018
Gönderilme Tarihi 20 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

ISNAD Karagöz, İsmail. “Cehennemin Sonsuzluğunun Ayet Ve Hadislerdeki Delilleri”. Düzce Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 2/1 (Nisan 2018), 1-19.


Düzce İlahiyat Dergisi, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.