Kalem Sûresinin Beşinci Âyeti Bağlamında Hz. Peygamber ve Yüce Ahlâk

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 1, 8 - 24, 30.06.2021

İsmail Karagöz

Öz

İnsanın yaratılış gayesi Allah’a kullum etmektir. Yüce Allah, insanlara bu görevlerinde rehberlik yapma-ları için peygamberler göndermiş ve peygamberlerine kitaplar vermiştir. Son olarak bütün insanlara Hz. Muhammed (s.a.s)’i peygamber olarak göndermiş, kendisine bütün insanlara rehber olması için Kur’ân-ı Kerim’i vermiştir. Hz. Peygamber, Kur’ân’ı insanları tebliğ etmiş, hükümlerini beyan etmiş, emir ve yasak-larına, ilke ve hükümlerine bizzat uyarak insanlara örneklik etmiş, böylece “yaşayan Kur’ân” olmuştur. Yüce Allah, Hz. Peygamberin ahlâkına “büyük ahlâk” demektedir. Büyük ahlâk, Hz. Peygamberin Kur’ân ile edeplenmesi ve “Kur’ân ahlâkına” bürünmesidir. Hz. Peygamber, güzel ahlâka çok önem ve değer vermiş, “Ben ancak güzel ahlâkı tamamlamak için gönderildim”, “Allah’ım! Yaratılışımı güzel yaptığın gibi ahlâkı mı da güzel yap” diye dua edip yüce Allah’tan güzel ahlâk isterken, “Sizin bana en sevimli olanınız ve kıya-met gününde bana en yakın olanınız ahlâkı en güzel olanınızdır.” “Sizin en hayırlınız ahlâkı en güzel olanı-nızdır.” “Kıyamet gününde müminin mizanında güzel ahlâktan daha ağır hiçbir şey yoktur.” sözleri ile Müs-lümanları güzel ahlâklı olmaya çağırmış, müminlerin güzel ahlâklı olmalarının imanlarının gereği olduğu-nu bildirmiştir. Bu itibarla her Müslüman’ın güzel ahlâk sahibi olması gerekir. Namaz ve oruç gibi ibadetle-rin amacı da müminlerin güzel ahlâk sahibi olmalarını sağlamaktır

Anahtar Kelimeler

Allah, Peygamber, insan, Kur’ân, ahlâk

Kaynakça

• Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
• Buhârî, Muhammed b. İsmail, İstanbul: el-Câmi'u's-Sahîh, Çağrı Yayınları, 1981.
• Ebu Dâvûd, Süleyman b. el-Eş’âs (275/888), es-Sü¬nen, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
• Ebu Nu'aym, Ahmed b. Abdullah, Hılyetü'l-Evliyai ve Tabakatü'l-Evliyai, Mısır: I, 166, 1974.
• Ebu Ya’lâ, Ahmed b. Ali, el-Müsned, Dımeşk: Dâru’l-Me’mûn Li’t-Türâs, 1984.
• Hâkim, en-Nîsâbûrî, el-Müstedrek ale’s-Sahîhayn, Beyrut: Matbaatü’l-İslâmiyye, ts.
• Hindî, Alâüddîn Ali el-Müttakî ibn Hüsâmüddîn Kenzü’l-Ummal Fî Süneni’l-Akvâl ve’l-F’âl. Haleb: Mek-tebetü’t-Türâsî’l-İslamî, ts.
• İbn Hıbban, Muhammed, el-İhsan fî Tertîbi Sahîhi İbn Hıbban, tertip, el-Emîr Alâüddîn Ali b. Belban el-Farisî, tahkik, Şuayb el-Arnavut. Beyrut: Müessesetü'r-Risale, 1988.
• İbn Mâce, Ebu Abdillah Muhammed b. Yezîd el-Kazvînî, es-Sünen, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
• İbn Manzûr, Cemalüddîn el-Mükerrem, Lisânü'l-Arab, Beyrut: 1956.
• Kurtubî, Muhammed ibn Ahmed, (ö. 671/1272), el-Câmi’ Li Ahkâmi’l-Kur’ân, Kahire, 1935.
• Malik b. Enes, el-Muvatta’. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
• Müslim b. el-Haccâc, el-Câmiu's-Sahîh. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
• Nesâî, Ebu Abdirrahman Ahmed ibn Şuayb ibn Ali ibn es-Sinan b. Bahr el-Horasânî. es-Sünen, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.
• Taberânî, Süleyman b. Ahmed, el-Mu’cemü’l-Evsat. Kahire: Dâru’l-Haremeyn, 1415.
• Taberî, Muhammed b. Cerîr, Câmiu'l-Beyân An Te'vîli Ayi'l-Kur'ân, Beyrut: 1988.
• Tirmizî, Ebu İsa Muhammed b. İsâ b. Sevrâ (ö. 279/892), es-Sünen. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981.