Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Kemik Greftleri ve Veteriner Ortopedide Kullanımı

Yıl 2017, Cilt: 10 Sayı: 1, 76 - 82, 19.02.2017

Öz

Günümüzde
kemik defektleri veteriner ortopedide önemli bir sorundur. Kemik doku kendini
onarabilme yeteneğine sahip olsa bile geniş defektlerde spontan iyileşme
sınırlıdır ve sıklıkla kemik greftlerine gereksinim duyulur. Kemik
iyileşmesinin hızlandırılması, kemik boşluklarının doldurulması ve kemik
kayıplarında yapısal destek sağlanması amacıyla günümüzde kemik greftleri
yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu amaçla başlıca otojen, allojen ve ksenojen
kemik greftleri ile alloplastik materyaller kullanılmaktadır. Memnuniyet verici
sonuçları elde etmek amacıyla kemik defektlerinin onarımı üzerine yapılan
araştırmalar halen devam etmektedir. Bu derlemede kemik greftlerinin
özellikleri ve veteriner ortopedide kullanımları hakkında güncel bilgiler
verilerek literatüre katkı sağlanması amaçlanmıştır.

Kaynakça

  • 1. Durmuş AS, Ünsaldı E. (2001). Köpeklerde Deneysel Maddi Kayıplı Femur Kırıklarında Koral ve Spongiyöz Otogref Uygulamalarının Karşılaştırması. FÜ Sağ Bil Vet Derg. 15(1): 101-112.
  • 2. Hollinger JO, Kleinschmidt JC. (1990). The Critica Size Defect as an Experimental Model to Test Bone Repair Materials. J Craniofac Surg. 1(1): 60-68.
  • 3. Durmuş AS, Can HN. (2016). Trombositten Zengin Fibrin ve Ortopedik Cerrahide Kullanımı. Turkiye Klinikleri J Vet Sci. 7(1): 24-29.
  • 4. Schemitsch EH, Bhandari M. (2002). Bone Healing and Grafting. Orthopaedic knowledge update-7. AAOS. 19-29.
  • 5. Szpalski M, Gunzburg R. (2002). Applications of Calcium Phospate-Based Cancellous Bone Void Fillers in Travma Surgery. Orthopedics. 25(5): 601-619.
  • 6. Stevenson S. (1999). Bone Grafting. (In) Current Techniques in Small Animal Surgery. Bojrab MJ (editör). Third Ed. s. 836-844. Lea and Febiger, Philadelphia.
  • 7. Şimşek A, Çakmak G, Cila E. (2004). Kemik Greftleri ve Kemik Greftlerinin Yerini Tutabilecek Maddeler. Totbid Dergisi. 3: 3-4.
  • 8. Elsalanty ME, Genecov DG. (2009). Bone Grafts in Craniofacial Surgery. Craniomaxillofac Trauma Reconstruction. 2: 125-134.
  • 9. Alfaro FH, Opispo CA, Biosca MJ. (2006). Bone Grafting in Oral Implantology Techniques and Clinical Applications. 1th edition. s. 9-24. Quintessence boks, Barcelona.
  • 10. Guillemin G, Meunier A, Dallant P, Christel P, Pouliquen JC, Sedel L. (1989). Comparison of Coral Resorpsion and Bone Apposition with Two Natural Corals of Different Porosities. J Biomed Mater Res. 23: 765-779.
  • 11. Waite PD, Morawettz RB, Zeiger HE, Pincock JL. (1989). Reconstruction of Cranial Defects with Porous Hydroxylapatite Blocks. Neurosurg. 25(2): 214-217.
  • 12. Durmuş AS, Ünsaldı E. (2004). Köpeklerde Deneysel Maddi Kayıplı Femur Kırıklarında Otojen Fibular Kemik Grefti Kullanımı. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 2(3): 144-150.
  • 13. Durmuş AS, Eröksüz Y. (2008). Local Autogenous Osteochondral Graft Applications: An Experimental Study in Dogs Knee Joints. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 6(3): 72-77.
  • 14. Durmuş AS. (2015). Kemik Grefti Yerine Doğal Bir Biyoseramik: Deniz Mercanı. FÜ Sağ Bil Vet Derg. 29(2): 145-150.
  • 15. Taşkaldıran A. (2013). Trombositten Zengin Plazma ve Trombositten Zengin Fibrin Yapılarının Kemik İyileşmesi Üzerindeki Etkilerinin Hayvan Modelinde Karşılaştırılması. Doktora Tezi. Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s. 14-18, Kırıkkale.
  • 16. Darwish AH. (2011). Zeolit ve Trombositten Zengin Plazma (TZP) Uygulamasının Deneysel Kemik Defektleri Üzerindeki Etkilerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s. 14-61, İstanbul.
  • 17. Lynch SE, Genco RJ, Marxs RE. (1999). Tissue Engineering. 217-226. Quintessence boks, Illinosis,
  • 18. Kökden A, Türker M. (1999). Oral ve Maxillofasiyal Cerrahide Kullanılan Kemik Greftleri ve Biyomateryaller. Cumhuriyet Dental Journal. 2: 134-140.
  • 19. Ho SKC, Peel SAF, Hu ZM, Sandor GKB, Clockie CML. (2010). Augmentation of the Maxillary Sinüs: Comparison of Bioimplants Containing Bone Morphogenetic Protein and Autogenous Bone in a Rabbit Model. J Can Dent Assoc. 76: 1-7.
  • 20. Mankin HJ, Gebhardt MC, Jennings LC, Springfield DS, Tomford WW. (1999). Long-Term Results of Allograft Replacement in the Management of Bone Tumors. Clin Orthop Relat Res. 324: 86-97.
  • 21. Can HN. (2013). Tavşanlarda Deneysel Olarak Oluşturulan Kemik Defektlerinin İyileşmesi Üzerinde Değişik Greft Materyalleri ve Trombositten Zengin Fibrinin Etkilerinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s. 94-96, Elazığ.
  • 22. Can HN, Durmuş AS. (2015). Trombositten Zengin Fibrin’in Kemik İyileşmesi Üzerine Etkileri. FÜ Sağ Bil Vet Derg. 29(2): 91-95.
  • 23. Lane JM, Bostrom MPG. (1998). Bone grafting and new composite biosynthetic graft materials. (In) Instructional Course Lectures. Cannon WD (editör). Volume 47. s. 525-534. AAOS.
  • 24. Moucha CS, Einhorn TA. (2003). Enhancement of Skeletal Repair. (In) Skeletal Trauma. Browner BD, Jüpiter JB, Levine AM, Trafton PG (editörler). Vol 1. Third edition. s. 639-59. Saunders Co, Philadelphia.
  • 25. Fleeming JE, Cornell CN, Muschler GF. (2000). Bone Cells and Matrices in Orthopedic Tissue Engineering. Orthop Clin North Am. 31: 357-374.
  • 26. Başarır S, Selek H, Yıldız Y, Sağlık Y. (2005). Ortopedik Onkolojide Kemik Defektlerinin Onarımında Vaskülarize Olmayan Fibula Greftleri. Acta Orthop et Traumatol Turc. 39(4): 300-306.
  • 27. Güven O, Saraçoğlu U. (2003). Solventlerle Dehidrate Olmuş Kortikal Kemik Plakalar Kullanarak Osteopromotion Tekniği İle Kemik Defektlerinin İyileşmesi. Pilot çalışma. Türkiye Klinikleri J Dental Sci 9: 36-41.
  • 28. Alexander JW. (1987). Bone Grafting. Vet Clin North Am Small Anim Prac. 17(4): 811-819.
  • 29. Tofe AJ, Watson BA, Bowerman MA. (1991). Solution and Cell Mediated Resorption of Grafting Materials. J Oral Implantol. 17: 345.
  • 30. Laurencin CT, Freeman JW. (2005). Ligament tissue engineering: an evolutionary materials science approach. Biomaterials. 26: 7530-7536.
  • 31. Özkurt B, Tabak AY. (2011). Metalik biyomateryaller ve metallozis. Totbid Dergisi. 10(2): 83-86.
  • 32. Greenwald AS, Boden SD, Goldberg VM, Khan Y, Laurencin CT, Rosier RN. (2001). Bone-Graft Substitutes: Facts, Fictions and Applications. J Bone Joint Surg Am. 83(A): 98-103.
  • 33. Ünsaldı E, Bulut S, Özercan İ, Durmuş AS. (2001). Köpeklerde Genu Eklemindeki Deneysel Artrodez Uygulamalarında Kaynaşmanın Uyarılması Amacıyla Koral ve Spongiyöz Otogref Kullanımının Karşılaştırılması. Vet Cerrahi Derg. 7(1-2): 28-37.
  • 34. Durmuş AS, Çeribaşı AO, Can HN. (2016). Koral ve Demineralize Kemik Matriksi’nin Kemik İyileşmesi Üzerine Olan Etkileri. FÜ Sağ Bil Vet Derg.30(2): 131-136.
  • 35. Bulut S, Durmuş AS, Köm M, Çobanoğlu B. (2001). Köpeklerde Femur ve Tibia Diyafizinin Deneysel Maddi Kayıplı Kırıklarında Ulna Distalinin Segmental Kortikal Otogref Olarak Kullanımı. Kafkas Üniv Vet Fak Derg. 7(1): 77-85.
  • 36. Sarsılmaz F, Orhan N, Ünsaldı E, Durmuş AS, Colakoglu N. (2007). A Polyethylene-High Proportion Hydroxyapatite Implant and its Investigation In Vivo. Acta Bioeng Biomech. 9(2): 9-16.
  • 37. Hoffer MJ, Griffon DJ, Schaeffer DJ, Johnson AL, Michael WT. (2008). Clinical Applications of Demineralized Bone Matrix: A Retrospective and Case-Matched Study of Seventy-Five Dogs. Vet Surg. 37: 639-647.
  • 38. Ersoy B. (2010). Sıçanda Vaskülarize Periost Flebi, Hidroksiapatit ve Biyoaktif Cam ile Kemik Prefabrikasyonunun Karşılaştırılması. Uzmanlık Tezi. Marmara Üniversitesi, Tıp Fakültesi Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Anabilim Dalı, s. 37-43, İstanbul.
  • 39. Atalay C. (2011). Hidroksiapatit Esaslı Kemik Grefti-Trombositten Zengin Plazma Kombinasyonunun Tavşan Maksillasında Oluşturulan Deneysel Kemik Defektlerinde Kemik Rejenerasyonu Üzerine Etkilerinin Histolojik Açıdan Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s. 88-90, İstanbul.
  • 40. Uygur HŞ. (2009). Kritik Büyüklükteki Kraniyal Kemik Defektlerinin İyileşmesinde Devekuşu Yumurtası ve Demineralize Kemik Matriksinin Etkilerinin Karşılaştırılması. Uzmanlık Tezi. Gazi Üniversitesi, s. 64-67, Ankara.
  • 41. Ünsaldı S, Ünsaldı E. (2012). Bir Tavşancıl (Hieraaetus fasciatus)’ın Parçalı Sağ Ulna Kırığının Kemik Manşonla Sağaltımı. Van Vet J. 23 (1): 55-59.
  • 42. Tiedeman JJ, Conolly JF, Strates BS, Lippiello L. (1991). Treatment of Nonunion by Percutaneous Injection of Bone Marrow and Demineralized Bone Matrix. An experimental study in dogs. Clin Orthop Relat Res. 268: 294-302.
  • 43. Mokbel N, Bou Serhal C, Matni G, Naaman N. (2008). Healing Patterns of Clinical Size Bony Defects in Rat Following Bone Graft. Oral Maxillofac Surg. 2: 73-78.
  • 44. Nolff MC, Gellrich NC, Hauschild G, Fehr M, Bormann KH, Rohn K, Spalthoff S, Rücker M, Kokemüller H. (2009). Comparison of Two Beta-Tricalcium Phosphate Composite Grafts Used for Reconstruction of Mandibular Critical Size Bone Defects. Vet Comp Orthop Traumatol. 22(2): 96-102.
  • 45. Pripatnanont P, Nuntanaranont T, Vongvatcharanon S. (2009). Proportion of Deproteinized Bovine Bone and Autogenous Bone Affects Bone Formation in the Treatment of Calvarial Defects in Rabbits. Int J Oral Maxillofac Surg. 38(4): 356-362.
  • 46. Athanasiou VT, Papachristou DJ, Panagopoulus A, Saridis A, Scopa CD, Megas P. (2010). Histological Comparison of Autograft, Allograft, Allograft-DBM, Xenograft and Synthetic Grafts in a Trabecular Bone Defect: An Experimental Study in Rabbits. Med Sci Monit. 16(1): 24-31.
  • 47. Klüppel LE, Antonini F, Olate S, Nascimento FF, Albergaria-Barbosa JR, Mazzonetto R. (2013). Bone Repair is Influenced by Different Particle Sizes of Anorganic Bovine Bone Matrix: A Histological and Radiographic Study In Vivo. J Craniofac Surg. 24(4): 1074-1077.
  • 48. Tovar N, Jimbo R, Gangolli R, Perez L, Manne L, Yoo D, Lorezoni F, Witek L, Coelho PG. (2014). Evaluation of Bone Response to Various Anorganic Bovine Bone Xenografts: An Experimental Calvaria Defect Study. Int J Oral Maxillofac Surg. 43(2): 251-260.

Bone Grafts and their Using in Veterinary Orthopaedics

Yıl 2017, Cilt: 10 Sayı: 1, 76 - 82, 19.02.2017

Öz

Nowadays bone defects are an important problem in veterinary orthopedics. Although bone tissue has the ability to repair itself, spontaneous recovery is limited in large defects and bone grafts are often required. Today, bone grafts are widely used to accelerate bone healing, to fill bone voids, and to provide structural support in bone loss. For this purpose, autogenous, allogeneic, xenogeneous bone grafts and alloplastic materials are used. Research on the repair of bone defects is still in progress to achieve satisfactory results. In this review, it was aimed to contribute to the literature by giving actual information about the properties of bone grafts and their using in veterinary orthopedic.

Kaynakça

  • 1. Durmuş AS, Ünsaldı E. (2001). Köpeklerde Deneysel Maddi Kayıplı Femur Kırıklarında Koral ve Spongiyöz Otogref Uygulamalarının Karşılaştırması. FÜ Sağ Bil Vet Derg. 15(1): 101-112.
  • 2. Hollinger JO, Kleinschmidt JC. (1990). The Critica Size Defect as an Experimental Model to Test Bone Repair Materials. J Craniofac Surg. 1(1): 60-68.
  • 3. Durmuş AS, Can HN. (2016). Trombositten Zengin Fibrin ve Ortopedik Cerrahide Kullanımı. Turkiye Klinikleri J Vet Sci. 7(1): 24-29.
  • 4. Schemitsch EH, Bhandari M. (2002). Bone Healing and Grafting. Orthopaedic knowledge update-7. AAOS. 19-29.
  • 5. Szpalski M, Gunzburg R. (2002). Applications of Calcium Phospate-Based Cancellous Bone Void Fillers in Travma Surgery. Orthopedics. 25(5): 601-619.
  • 6. Stevenson S. (1999). Bone Grafting. (In) Current Techniques in Small Animal Surgery. Bojrab MJ (editör). Third Ed. s. 836-844. Lea and Febiger, Philadelphia.
  • 7. Şimşek A, Çakmak G, Cila E. (2004). Kemik Greftleri ve Kemik Greftlerinin Yerini Tutabilecek Maddeler. Totbid Dergisi. 3: 3-4.
  • 8. Elsalanty ME, Genecov DG. (2009). Bone Grafts in Craniofacial Surgery. Craniomaxillofac Trauma Reconstruction. 2: 125-134.
  • 9. Alfaro FH, Opispo CA, Biosca MJ. (2006). Bone Grafting in Oral Implantology Techniques and Clinical Applications. 1th edition. s. 9-24. Quintessence boks, Barcelona.
  • 10. Guillemin G, Meunier A, Dallant P, Christel P, Pouliquen JC, Sedel L. (1989). Comparison of Coral Resorpsion and Bone Apposition with Two Natural Corals of Different Porosities. J Biomed Mater Res. 23: 765-779.
  • 11. Waite PD, Morawettz RB, Zeiger HE, Pincock JL. (1989). Reconstruction of Cranial Defects with Porous Hydroxylapatite Blocks. Neurosurg. 25(2): 214-217.
  • 12. Durmuş AS, Ünsaldı E. (2004). Köpeklerde Deneysel Maddi Kayıplı Femur Kırıklarında Otojen Fibular Kemik Grefti Kullanımı. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 2(3): 144-150.
  • 13. Durmuş AS, Eröksüz Y. (2008). Local Autogenous Osteochondral Graft Applications: An Experimental Study in Dogs Knee Joints. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 6(3): 72-77.
  • 14. Durmuş AS. (2015). Kemik Grefti Yerine Doğal Bir Biyoseramik: Deniz Mercanı. FÜ Sağ Bil Vet Derg. 29(2): 145-150.
  • 15. Taşkaldıran A. (2013). Trombositten Zengin Plazma ve Trombositten Zengin Fibrin Yapılarının Kemik İyileşmesi Üzerindeki Etkilerinin Hayvan Modelinde Karşılaştırılması. Doktora Tezi. Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s. 14-18, Kırıkkale.
  • 16. Darwish AH. (2011). Zeolit ve Trombositten Zengin Plazma (TZP) Uygulamasının Deneysel Kemik Defektleri Üzerindeki Etkilerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s. 14-61, İstanbul.
  • 17. Lynch SE, Genco RJ, Marxs RE. (1999). Tissue Engineering. 217-226. Quintessence boks, Illinosis,
  • 18. Kökden A, Türker M. (1999). Oral ve Maxillofasiyal Cerrahide Kullanılan Kemik Greftleri ve Biyomateryaller. Cumhuriyet Dental Journal. 2: 134-140.
  • 19. Ho SKC, Peel SAF, Hu ZM, Sandor GKB, Clockie CML. (2010). Augmentation of the Maxillary Sinüs: Comparison of Bioimplants Containing Bone Morphogenetic Protein and Autogenous Bone in a Rabbit Model. J Can Dent Assoc. 76: 1-7.
  • 20. Mankin HJ, Gebhardt MC, Jennings LC, Springfield DS, Tomford WW. (1999). Long-Term Results of Allograft Replacement in the Management of Bone Tumors. Clin Orthop Relat Res. 324: 86-97.
  • 21. Can HN. (2013). Tavşanlarda Deneysel Olarak Oluşturulan Kemik Defektlerinin İyileşmesi Üzerinde Değişik Greft Materyalleri ve Trombositten Zengin Fibrinin Etkilerinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s. 94-96, Elazığ.
  • 22. Can HN, Durmuş AS. (2015). Trombositten Zengin Fibrin’in Kemik İyileşmesi Üzerine Etkileri. FÜ Sağ Bil Vet Derg. 29(2): 91-95.
  • 23. Lane JM, Bostrom MPG. (1998). Bone grafting and new composite biosynthetic graft materials. (In) Instructional Course Lectures. Cannon WD (editör). Volume 47. s. 525-534. AAOS.
  • 24. Moucha CS, Einhorn TA. (2003). Enhancement of Skeletal Repair. (In) Skeletal Trauma. Browner BD, Jüpiter JB, Levine AM, Trafton PG (editörler). Vol 1. Third edition. s. 639-59. Saunders Co, Philadelphia.
  • 25. Fleeming JE, Cornell CN, Muschler GF. (2000). Bone Cells and Matrices in Orthopedic Tissue Engineering. Orthop Clin North Am. 31: 357-374.
  • 26. Başarır S, Selek H, Yıldız Y, Sağlık Y. (2005). Ortopedik Onkolojide Kemik Defektlerinin Onarımında Vaskülarize Olmayan Fibula Greftleri. Acta Orthop et Traumatol Turc. 39(4): 300-306.
  • 27. Güven O, Saraçoğlu U. (2003). Solventlerle Dehidrate Olmuş Kortikal Kemik Plakalar Kullanarak Osteopromotion Tekniği İle Kemik Defektlerinin İyileşmesi. Pilot çalışma. Türkiye Klinikleri J Dental Sci 9: 36-41.
  • 28. Alexander JW. (1987). Bone Grafting. Vet Clin North Am Small Anim Prac. 17(4): 811-819.
  • 29. Tofe AJ, Watson BA, Bowerman MA. (1991). Solution and Cell Mediated Resorption of Grafting Materials. J Oral Implantol. 17: 345.
  • 30. Laurencin CT, Freeman JW. (2005). Ligament tissue engineering: an evolutionary materials science approach. Biomaterials. 26: 7530-7536.
  • 31. Özkurt B, Tabak AY. (2011). Metalik biyomateryaller ve metallozis. Totbid Dergisi. 10(2): 83-86.
  • 32. Greenwald AS, Boden SD, Goldberg VM, Khan Y, Laurencin CT, Rosier RN. (2001). Bone-Graft Substitutes: Facts, Fictions and Applications. J Bone Joint Surg Am. 83(A): 98-103.
  • 33. Ünsaldı E, Bulut S, Özercan İ, Durmuş AS. (2001). Köpeklerde Genu Eklemindeki Deneysel Artrodez Uygulamalarında Kaynaşmanın Uyarılması Amacıyla Koral ve Spongiyöz Otogref Kullanımının Karşılaştırılması. Vet Cerrahi Derg. 7(1-2): 28-37.
  • 34. Durmuş AS, Çeribaşı AO, Can HN. (2016). Koral ve Demineralize Kemik Matriksi’nin Kemik İyileşmesi Üzerine Olan Etkileri. FÜ Sağ Bil Vet Derg.30(2): 131-136.
  • 35. Bulut S, Durmuş AS, Köm M, Çobanoğlu B. (2001). Köpeklerde Femur ve Tibia Diyafizinin Deneysel Maddi Kayıplı Kırıklarında Ulna Distalinin Segmental Kortikal Otogref Olarak Kullanımı. Kafkas Üniv Vet Fak Derg. 7(1): 77-85.
  • 36. Sarsılmaz F, Orhan N, Ünsaldı E, Durmuş AS, Colakoglu N. (2007). A Polyethylene-High Proportion Hydroxyapatite Implant and its Investigation In Vivo. Acta Bioeng Biomech. 9(2): 9-16.
  • 37. Hoffer MJ, Griffon DJ, Schaeffer DJ, Johnson AL, Michael WT. (2008). Clinical Applications of Demineralized Bone Matrix: A Retrospective and Case-Matched Study of Seventy-Five Dogs. Vet Surg. 37: 639-647.
  • 38. Ersoy B. (2010). Sıçanda Vaskülarize Periost Flebi, Hidroksiapatit ve Biyoaktif Cam ile Kemik Prefabrikasyonunun Karşılaştırılması. Uzmanlık Tezi. Marmara Üniversitesi, Tıp Fakültesi Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Anabilim Dalı, s. 37-43, İstanbul.
  • 39. Atalay C. (2011). Hidroksiapatit Esaslı Kemik Grefti-Trombositten Zengin Plazma Kombinasyonunun Tavşan Maksillasında Oluşturulan Deneysel Kemik Defektlerinde Kemik Rejenerasyonu Üzerine Etkilerinin Histolojik Açıdan Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, s. 88-90, İstanbul.
  • 40. Uygur HŞ. (2009). Kritik Büyüklükteki Kraniyal Kemik Defektlerinin İyileşmesinde Devekuşu Yumurtası ve Demineralize Kemik Matriksinin Etkilerinin Karşılaştırılması. Uzmanlık Tezi. Gazi Üniversitesi, s. 64-67, Ankara.
  • 41. Ünsaldı S, Ünsaldı E. (2012). Bir Tavşancıl (Hieraaetus fasciatus)’ın Parçalı Sağ Ulna Kırığının Kemik Manşonla Sağaltımı. Van Vet J. 23 (1): 55-59.
  • 42. Tiedeman JJ, Conolly JF, Strates BS, Lippiello L. (1991). Treatment of Nonunion by Percutaneous Injection of Bone Marrow and Demineralized Bone Matrix. An experimental study in dogs. Clin Orthop Relat Res. 268: 294-302.
  • 43. Mokbel N, Bou Serhal C, Matni G, Naaman N. (2008). Healing Patterns of Clinical Size Bony Defects in Rat Following Bone Graft. Oral Maxillofac Surg. 2: 73-78.
  • 44. Nolff MC, Gellrich NC, Hauschild G, Fehr M, Bormann KH, Rohn K, Spalthoff S, Rücker M, Kokemüller H. (2009). Comparison of Two Beta-Tricalcium Phosphate Composite Grafts Used for Reconstruction of Mandibular Critical Size Bone Defects. Vet Comp Orthop Traumatol. 22(2): 96-102.
  • 45. Pripatnanont P, Nuntanaranont T, Vongvatcharanon S. (2009). Proportion of Deproteinized Bovine Bone and Autogenous Bone Affects Bone Formation in the Treatment of Calvarial Defects in Rabbits. Int J Oral Maxillofac Surg. 38(4): 356-362.
  • 46. Athanasiou VT, Papachristou DJ, Panagopoulus A, Saridis A, Scopa CD, Megas P. (2010). Histological Comparison of Autograft, Allograft, Allograft-DBM, Xenograft and Synthetic Grafts in a Trabecular Bone Defect: An Experimental Study in Rabbits. Med Sci Monit. 16(1): 24-31.
  • 47. Klüppel LE, Antonini F, Olate S, Nascimento FF, Albergaria-Barbosa JR, Mazzonetto R. (2013). Bone Repair is Influenced by Different Particle Sizes of Anorganic Bovine Bone Matrix: A Histological and Radiographic Study In Vivo. J Craniofac Surg. 24(4): 1074-1077.
  • 48. Tovar N, Jimbo R, Gangolli R, Perez L, Manne L, Yoo D, Lorezoni F, Witek L, Coelho PG. (2014). Evaluation of Bone Response to Various Anorganic Bovine Bone Xenografts: An Experimental Calvaria Defect Study. Int J Oral Maxillofac Surg. 43(2): 251-260.
Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Veteriner Cerrahi
Bölüm Derleme
Yazarlar

Dicle Fırat Öztopalan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 19 Şubat 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Fırat Öztopalan, D. (2017). Kemik Greftleri ve Veteriner Ortopedide Kullanımı. Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 10(1), 76-82.
AMA Fırat Öztopalan D. Kemik Greftleri ve Veteriner Ortopedide Kullanımı. Dicle Üniv Vet Fak Derg. Şubat 2017;10(1):76-82.
Chicago Fırat Öztopalan, Dicle. “Kemik Greftleri Ve Veteriner Ortopedide Kullanımı”. Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 10, sy. 1 (Şubat 2017): 76-82.
EndNote Fırat Öztopalan D (01 Şubat 2017) Kemik Greftleri ve Veteriner Ortopedide Kullanımı. Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 10 1 76–82.
IEEE D. Fırat Öztopalan, “Kemik Greftleri ve Veteriner Ortopedide Kullanımı”, Dicle Üniv Vet Fak Derg, c. 10, sy. 1, ss. 76–82, 2017.
ISNAD Fırat Öztopalan, Dicle. “Kemik Greftleri Ve Veteriner Ortopedide Kullanımı”. Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 10/1 (Şubat 2017), 76-82.
JAMA Fırat Öztopalan D. Kemik Greftleri ve Veteriner Ortopedide Kullanımı. Dicle Üniv Vet Fak Derg. 2017;10:76–82.
MLA Fırat Öztopalan, Dicle. “Kemik Greftleri Ve Veteriner Ortopedide Kullanımı”. Dicle Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, c. 10, sy. 1, 2017, ss. 76-82.
Vancouver Fırat Öztopalan D. Kemik Greftleri ve Veteriner Ortopedide Kullanımı. Dicle Üniv Vet Fak Derg. 2017;10(1):76-82.