Gökkuşağı Alabalıklarında (Oncorhynchus mykiss) Enrofloksasinin Artan Dozlarda Uygulanmasının Biyokimyasal ve Histopatolojik Parametrelere Etkisi

Yıl 2019, Cilt: 12 Sayı: 2, 103 - 107, 31.12.2019

Duygu Durna Çorum , Mehmet Özbek , Orhan Çorum

Öz

Bu çalışmanın amacı gökkuşağı alabalıklarında (Oncorhynchus mykiss) enrofloksasinin tek artan dozlarda uygulamasını takiben biyokimyasal ve histopatolojik değişiklikleri belirlemektir. Çalışmada toplam 80 adet sağlıklı  gökkuşağı alabalığı kullanıldı. Balıklara enrofloksasin 10 mg/kg, 20 mg/kg ve 40 mg/kg tek doz oral yolla uygulandı. Enrofloksasin uygulamasını takiben 24 ve 120. saatlerde kan ve doku örnekleri alındı. Plazma örneklerinden albumin, alkalin fosfataz, alanin aminotransferaz, kolesterol, kreatinin, total protein ve trigiliserid düzeyleri otoanalizör cihazıyla ölçüldü. Ayrıca dalak, karaciğer, solungaç ve böbrek dokuları ise histopatolojik olarak değerlendirildi. Enrofloksasinin tüm doz uygulamalarını takiben biyokimyasal parametrelerde önemli etkisigözlenmedi. Enrofloksasin 10 mg/kg ve 20 mg/kg dozlarda dalak, karaciğer, solungaç ve böbrek dokularında herhangi bir histopatolojik değişikliğe neden olmadı. Enrofloksasinin 40 mg/kg dozda dalak, karaciğer ve böbrek dokusunda herhangi bir değişikliğe neden olmaz iken 120. saatte alınan solungaç dokusunun sekonder lamellerinde epitel hiperplaziye yol açtı. Sonuç olarak gökkuşağı alabalıklarında enrofloksasinin 10 mg/kg ve 20 mg/kg oral tek doz uygulamalarının biyokimyasal ve histopatolojik parametrelere önemli etkisi olmazken, 40 mg/kg dozda solungaç dokusunda histopatolojik değişikliklere neden olabileceği belirlendi. Fakat, gökkuşağı alabalıklarında enrofloksasinin güvenli kullanımının belirlenmesi için artan tekrarlayan doz çalışmalarına ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler

Biyokimyasal parametreler, enrofloksasin, gökkuşağı alabalığı, histopatoloji

Kaynakça

• 1. Vignesh R, Karthikeyan B, Periyasamy N, Devanathan K. (2011). Antibiotics in Aquaculture: An Overview. South Asian J Exp Biol. 1: 114-120.
• 2. Quesada SP, Paschoal JA, Reyes FG. (2013). Considerations on The Aquaculture Development and on the Use of Veterinary Drugs: Special Issue for Fluoroquinolones--a Review. J Food Sci. 78(9): 1321-1333.
• 3. Amal MNA, Zamri-Saad M. (2011). Streptococcosis in Tilapia (Oreochromis niloticus): a Review. Pertanika J Trop Agric Sci. 34(2): 195-206.
• 4. Cabello FC. (2006). Heavy Use of Prophylactic Antibiotics in Aquaculture: a Growing Problem for Human and Animal Health and for the Environment. Environ Microbiol. 8(7): 1137-1144.
• 5. Sarkozy G. (2001). Quinolones: a Class of Antimicrobial Agents. Vet Med–Czech. 46(9-10): 257-274.
• 6. Trouchon T, Lefebvre S. (2016). A Review of Enrofloxacin for Veterinary Use. Open J Vet Med. 6: 40-58.
• 7. Pallo-Zimmerman LM, Byron JK, Graves TK. (2010). Fluoroquinolones: Then and Now. Compend Contin Educ Vet. 32(7): 1-9.
• 8. Samuelsen OB. (2006). Pharmacokinetics of Quinolones in Fish: A Review. Aquaculture. 255 (1-4): 55-75.
• 9. Capkin E, Terzi E, Altinok I. (2015). Occurrence of Antibiotic Resistance Genes in Culturable Bacteria Isolated from Turkish Trout Farms and Their Local Aquatic Environment. Dis Aquat Org. 114: 127-137.
• 10. Sekkin S, Kum C. (2011). Antibacterial Drugs in Fish Farms: Application and Its Effects. In: Recent Advances in Fish Farms. Aral DF (Ed.). InTechOpen, pp. 217-250.
• 11. Zhao L, Cao HP, Chen H. (2013). Acute Toxicity of Enrofloxacin to Carassius auratus gibelio and Its Effects on Blood Biochemical Indexes. Chin J Zool. 48: 446-450.
• 12. Wang D, Li S, Lu T. (2016). Rule of Accumulation of Enrofloxacin in Acipenser baerii and Drug-Induced Damage to the Tissues. Exp Biol Med (Maywood). 241(17): 1977-1984.
• 13. Adikwu E, Deo O. (2012). Fluoroquinolones Reported Hepatotoxicity. Pharmacology and Pharmacy. 3: 328-336.
• 14. Elbe H, Dogan Z, Taslidere E, Cetin A, Turkoz Y. (2016). Beneficial Effects of Quercetin on Renal Injury and Oxidative Stress Caused by Ciprofloxacin in Rats: A Histological and Biochemical Study. Hum Exp Toxicol. 35(3): 276–281.
• 15. Maslanka T, Jaroszewski JJ, Chrostowska M. (2004). Pathogenesis of Quinolone-Induced Arthropathy: a Review of Hypotheses. Pol J Vet Sci. 7: 323-331.
• 16. Wang N, Nkejabega N, Hien NN, et al. (2009). Adverse Effects of Enrofloxacin When Associated with Environmental Stress in Tra catfish (Pangasianodon hypophthalmus). Chemosphere. 77(11): 1577-1584.
• 17. Liu B, Cui Y, Brown PB, Ge X, Xie J, Xu P. (2015). Cytotoxic Effects and Apoptosis Induction of Enrofloxacin in Hepatic Cell Line of Grass carp (Ctenopharyngodon idellus). Fish Shellfish Immun. 47(2): 639-644.
• 18. Velasco-Santamarίa YM, Cruz-Casallas PE. (2008). Behavioural and Gill Histopathological Effects of Acute Exposure to Sodium Chloride in Moneda (Metynnis orinocensis). Environ Toxicol Pharmacol. 25(3): 365-372.
• 19. Baskar T. (2014). Impact of Nitrite Toxicity on Histopathological Profile to Freshwater Fish, Cirrhinus Mrigala. Int J Eng Sci. 3(4): 42-47.
• 20. Koç F, Uney K, Atamanalp M, Tumer I, Kaban G. (2009). Pharmacokinetic Disposition of Enrofloxacin in Brown Trout (Salmo trutta fario) After Oral and Intravenous Administrations. Aquaculture. 295(1–2): 142-144.
• 21. Al-Nazawi MH. (2008). Effects of Enrofloxacin and Marbofloxacin Administration on Some Fertility Parameters of Male Chicken. JTUSCI. 1: 1-5.
• 22. Shoorijeh SJ, Tamadon A, Vahedi M, Behzadi MA. (2012). Hematological and Biochemical Alterations Due to Over Dosage of Enrofloxacin in Cats. Pak Vet J. 32(1): 73-76.
• 23. Tras B, Maden M, Baş AL, Elmas M, Yazar E, Civelek T. (2001). Investigation of Biochemical and Haematological Side-effects of Enrofloxacin in Dogs. J Vet Med. 48: 59-63.
• 24. Coskun D, Parlak K, Dik B, et al. (2018). Effect of Enrofloxacin on the Joint Fluid/Blood Oxidative Status and Organ Damage Markers. Annu Res Rev Biol. 25(3):17.
• 25. Altan F, Çorum O, Durna Çorum D, Üney K. (2018). Farklı Dozlardaki Marbofloksasinin Koyunlarda Biyokimyasal ve Hematolojik Parametreler Üzerine Etkileri. Eurasian J Vet Sci. 34(2): 71-76.