YAPISAL AHŞAP ÜRÜNLERİNİN ISI YALITIM ÖZELLİKLERİ

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 3, 522 - 527, 15.12.2017

Hasan Öztürk Abdullah Uğur Birinci Cenk Demirkır

Öz

Ahşap, yapılarda masif olarak kullanıldığı
gibi yapıştırılmış büyük boyutlu mühendislik malzemesi olarak da
kullanılmaktadır. Türkiye’de de son yıllarda ahşabın yapısal mühendislik
malzemesi olarak kullanımı artmaktadır. Ahşap malzemelerin porözlü yapıları sebebiyle
ısıl iletkenlikleri, diğer yapı malzemelerine göre daha iyidir. Isıl
İletkenlik, ısı transfer oranının belirlenmesinde önemli bir parametredir ve
tutkal sertleşme oranı gibi endüstriyel işlemlerde kurutma modellerinin
geliştirilmesi için gereklidir. Isıl iletkenlik, malzemelerin yalıtım
kabiliyetini belirlemede kullanılmaktadır. Ahşabın ısıl iletkenliği, ağaç
türüne, lif yönüne, özgül ağırlığına, rutubet miktarına, tutkal türüne ve ahşap
kompozit malzemelerin üretiminde kullanılan katkı maddelerine göre
değişmektedir. Bu çalışmada, yapıda kullanılan ahşap mühendislik ürünlerinden
çapraz lamine kereste (CLT), kontrplak, parallam (PSL), micro-lam (LVL) ve
Kerto-Q-LVL levhalarının ısıl iletkenlik katsayı değerlerinin karşılaştırılması
amaçlanmıştır. Çalışmadaki levhaların üretiminde, ağaç türü olarak ladin(Picea orientalis L.), tutkal türü olarak CLT için poliüretan diğer levhalar için ise fenol
formaldehit kullanılmıştır. Levhaların ısıl iletkenlikleri ASTM C 518 ve ISO 8301
standardına göre belirlenmiştir. Bu çalışmanın sonucunda, en düşük ısıl
iletkenlik katsayı değerleri Kerto-Q-LVL de bulunurken, en yüksek değerler ise
CLT levhalarda bulunmuştur.

 

Anahtar Kelimeler

Isıl İletkenlik, Yapısal Ahşap, CLT, Kontrplak, LVL

Kaynakça

• [1]. Öztürk, R.B., ve Arıoğlu, N., (2006). Türk Sarıçamından Lamine Ahşap Kirişlerin Mekanik Özellikleri, İTÜ dergisi, mimarlık, planlama, tasarım, 5(2), 25-36. [2]. Örs, Y., ve Keskin, H., (2002). Lamine Masif Karaçam (Pinus nigra var. Pallasiana) Odununun Bazı Teknolojik Özellikleri ve Kullanım İmkanları. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 15(3), 699-707. [3]. Çolakoğlu, G., Aydın, İ., Nemli, G. ve Çolak, S., (2002). Ahşap Sanayinde Melamin Formaldehit (MF) ve Melamin/Üre Formaldehit (MÜF) yapıştırıcılarının Kullanımı, Mobilya Dekorasyon, 47,130-138. [4]. Altunkaya, P., (2007). Tutkallı Tabakalanmış Ahşap Strüktür Sistemlerinin Mimaride Kullanım Olanakları, Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Trabzon. [5]. Hekimoğlu, V., (2014). Göknar ve Sarıçam Odunlarından Nanokil İlaveli Çapraz Lamine Kereste Üretim Olanaklarının İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. [6]. Uysal, B., Yapıcı, F., Kol H., Ş., Özcan, C., Esen, R. ve Korkmaz, M., (2011). Emprenye Yapılmış Ağaç Malzeme Üzerine Uygulanan Üstyüzey İşlemlerinin Isı İletkenliklerinin Belirlenmesi, 6th International Advanced Technologies Symposium (IATS’11), Mayıs Bildiriler Kitabı, Elazığ. [7]. Gu, H. M., ve Zink-Sharp, A., (2005). Geometric model for softwood transverse thermal conductivity. Part I. Wood and Fiber Science, 37(4), 699-711. [8]. Demir, A., (2014). Yangın Geciktirici Emprenye Maddelerinin Çeşitli Ağaç Türlerinden Üretilen Kontrplakların Isıl İletkenliğine Etkileri, Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. [9]. ASTM C 518, 2004. Methots of Measuring Thermal Conductivity, Absolute and Reference Method. ASTM International: West Conshohocken, USA. [10]. Kamke, A.F., ve Zylkowoski, S.C., (1989). Effects of Wood –Based Panel Characteristics on Thermal Conductivity, Forest Products Journal, 39(5), 39-24. [11]. Demirkır, C., (2012). Çam Türlerinden Elde Edilen Kaplamaların Yapı Maksatlı Kontrplak Üretiminde Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. [12]. Sonderegger, W., ve Niemz, P., (2009). Thermal Conductivity and Water Vapour Transmission Properties of Wood Based Materials, Europen Journal of Wood Products, 67, 313-321.