Kurum Kültürü Yönetiminde Kurumsal Değerlerin Çalışanlara Benimsetilmesi: Bir İlaç Firmasında Uygulama Örneği

Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 1, 0 - 0, 18.04.2016

Çağlar Genç

https://doi.org/10.19145/guifd.40655

Cited By: 1

Öz

Kurum kültürü, organizasyonu bir arada tutan, birleştirip bütünleştiren ve diğerlerinden ayırt eden özellikler dizisidir. Kuruluşların birer kurumsal marka olabilmeleri sürecinde kurum kültürünün doğru bir biçimde oluşturulması ve geliştirilerek korunması gerekmektedir. Her kurumun ve markanın kendine ait bir kimliği, kişiliği ve dolayısıyla ile bir kurum kültürü vardır. Bu kültürün temelini ise ortak inanç ve değerler oluşturur. Değerleri tüm iç ve dış paydaşlara aktarmanın yolu ise kurumsal iletişim uygulamalarıdır.

Her kurumun, kurumsal bütünleşmeyi sağlayabilmek için kuruma katılan üyelerini ortak bir kültür içinde yeniden sosyalleştirmesi gerekli görülmektedir. Çalışmada kurum kültürü ve kurumsal değerler kavramları incelenmiş ve uluslararası bir ilaç firmasında kurumsal değerlerin çalışanlara benimsetilmesine yönelik bir araştırma gerçekleştirilmiştir.

Bu çalışmanın genel amacı, kurumsal değerlerin belirlenmesi ve çalışanlara aktarılması sürecinde kurumsal değerlere yönelik çalışan tutumlarını, kurumsal değerleri aktarmada kullanılan kurumsal iletişim araçlarının etkililiğini ve kurumsal değerlerin kuruma sağladığı katkıya yönelik çalışanların tutumlarını ortaya çıkarmaktır. Çalışmanın evreni, şirketin İstanbul ofisinde çalışan 132 kişidir, örneklemini ise 102 şirket çalışanı oluşturmaktadır.

Anahtar kelimeler: Kurum kültürü, kurumsal marka, kurumsal iletişim, kurumsal değerler.

The Adaption of Corporate Values to Employees Under Auspices of Corporate Culture Management: A Case Study in A Pharmaceutical Company

Öz

Corporate culture is a series of characteristics which differentiates, unites, integrates, combines and holds an organization together. It is very important that corporations should create and protect a culture in the process of becoming a corporate brand. All corporations and brands have their own identity, personality and thus a corporate culture. Common beliefs and values creates the basis of this culture. The way of transferring values to both internal and external stakeholders is called corporate communication.

Every organization be considered necessary to socialize their employees in a common culture to provide corporate integration. In this study, culture and corporate culture concepts are examined and a survey aiming to examine how employees of an international pharmaceutical company embrace the corporate’s values is discussed.  

                The purpose of the study is to investigate the employee attitudes towards the corporate values, the effectiveness of corporate communication tools that are used transferring the corporate values to employees; and the employee attitudes towards the contribution of corporate values to the corporate itself. Research sample of the study consists of 102 employees who are taken out of a population of 132 employees at a company in İstanbul.

Key Words: Corporate culture, corporate brand, corporate communication, corporate values.

Kaynakça

• Ab Hamid, Mohd Rashid., Mustafa, Zainol., Suradi, Nur Rıza Mohd, Idris, Fazli., and Abdullah, Mokhtar (2011). “Multi-Factor Of Employee Values: A Confirmatory Factor Analytics (CFA) Validation.” African Journal of Business Management. 5(32), p.12632-12640.
• Arslan, Mahmut (2001). İş ve Meslek Ahlakı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Chong, Mark (2007). “The Role of Internal Communication and Training in Infusing Corporate Values and Delivering Brand Promise: Singapore Airlines' Experience.” Corporate Reputation Review. 10, p.201–212.
• “Culture Management” (2009). http://www.mgtsystems.com/products/culture-management.jsp, Erişim Tarihi: 09. 12. 2009
• Deal, Terrence. A. and Kennedy, Allen. A. (2000). Corporate Cultures. New York: Basic Books.
• Erdem, Orhan ve Dikici, A. Metin (2009). “Liderlik ve Kurum Kültürü Etkileşimi.” Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 8 (29), s.198-213. http://www.e-sosder.com/dergi/29198-213.pdf, Erişim Tarihi: 11.05.2013.
• Gertsen, Martine Cardel and Zølner, Mette (2012). “Recontextualization of the Corporate Values of a Danish MNC in a Subsidiary in Bangalore.” Group & Organization Management XX(X), p.1-32.
• Göktaş, Bayram, Aslan, Gökçe, Aslantekin, Filiz ve Erdem, Ramazan (2005). “Örgüt Kültürü ve Dr. Ekrem Hayri Üstündağ Kadın Hastalıkları ve Doğum Hastanesi Örneği.” Hacetepe Sağlık İdaresi Dergisi. 8 (3), s.351-372.
• Husted, Bryan W., Allen, David B., and Kock, Ned (2012). “Value Creation Through Social Strategy.” Business & Society XX(X), p.1-40.
• Ingelsson, Pernilla, Eriksson, Maria and Lilja, Johan (2012). “Can Selecting The Right Values Help TQM İmplementation? A Case Study About Organisational Homogeneity At The Walt Disney Company.” Total Quality Management & Business Excellence. 23 (1), p.1–11.
• Kayalar, Murat ve Aytar, Oğuzhan (2012). “Küresel İş Dünyasında Kültürel Farklılıkların Yönetimi: Türk Girişimciliği.” Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi. 4 (7), s.47-64.
• Kitchen, Philip J. and Schultz, Don E. (2001). Raising the Corporate Umbrella. Palgrave.
• Sørensen, Jesper B. (2002). “The Strength of Corporate Culture and the Reliability of Firm Performance.” Administrative Science Quarterly. 47 (1), p.70-91.
• Sun, Shili and Xu, Zhongcen (2012). “Cultural Values and Their Challenges for Enterprises.” International Journal of Business Administration. 3 (2), p.68-73.
• Şahin, Ali (2010). “Örgüt Kültürü-Yönetim İlişkisi ve Yönetsel Etkinlik.” Maliye Dergisi. 159, Temmuz-Aralık, s.21-35.
• Turan, Selahattin., Durceylan, Belgin ve Şişman, Mehmet (2005). “Üniversite Yöneticilerinin Benimsedikleri İdari ve Kültürel Değerler.” MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi. 7 (13), s.181-202.
• Vurgun, Levent ve Öztop, Sezai (2011). “Yönetim Ve Örgüt Kültüründe Değerlerin Önemi.” Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 16 (3), s.217-230.
• Yıldırmaz, Abdullah (2012). “Kurum Kültürü ve Halkla İlişkiler Faaliyetleri.” Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi. 1 (1), s.1-8.