İnsanlık tarihi boyunca egemen ve iktidar olan her güç, çeşitli
yöntemlerle sosyal kitleler üzerinde yeni kontrol ve gözetim teknikleri geliştirmiştir.
Fakat özellikle son 20 yılda, yeni medya teknolojileri ile birlikte gözetim biçim
değiştirmiş, yeni medya aygıtlarıyla birlikte sistematik gözetimin
küreselleşmiş ve her yer yeni medya yoluyla süperpanoptikon alanlara dönüştürülmüştür.
Bu çalışmada Panoptikon kavramı yerine Süperpanoptikon kavramının
kullanılmasının nedeni, Panoptikon kavramının günümüz gözetim yapısını ve
teknikleri anlatmakta yetersiz kalmasıdır. Yalnızca internet değil, nesnelerin
interneti, bulut bilişim, akıllı aygıtlar, büyük veri gelişmeleri ve öğrenen
makineler gibi birçok gelişme Panoptikon kavramının sınırlarını aşmaktadır.
Bundan dolayı gözetimin “yeni” halini anlatabilmek ve
kapsamının genişlediğini vurgulamak için süperpanoptikon kavramı
kullanılmıştır. Bu çalışmanın amacı, panoptikondan süperpanoptikona dönüşen gözetim
sistemlerinde yeni medyanın rolü ve geleceği üzerine tartışmaları ortaya koymak
ve iktidar tarafından fonksiyonel amaçlarla önerilen gözetim sistemlerinin
ideolojik amaçlara sürüklenebileceğiyle ilgili bilinç yaratmaktır. Bu amaç
ışığında, gözetimin yaratacağı etkiler bilimsel ve sanatsal çalışmalar ışığında
örneklendirilmiş ve yorumlanmaya çalışılmıştır.
Throughout
human history, the sovereign and dominant powers have developed new control and
surveillance techniques on social masses in various ways. Especially in the
last 20 years, surveillance techniques have changed forms with the new media
technologies. The globalization of the systematic
surveillance is possible with the new media and everywhere has been
transformed into superpanopticon areas through new media. The reason for using
the concept of Superpanopticon is that the concept of Panopticon is inadequate
in explaining the structure of today's surveillance and techniques. Not only
the Internet, but many other developments, such as the Internet of objects,
large data analysis and learning machines, are beyond the limits of the
Panopticon concept. So the concept of superpanopticon was used to understand
the “new” state of surveillance and to emphasize the expansion of its scope. The
purpose of this paper is to discuss the role of new media on surveillance systems
and to raise awareness about the possibility that surveillance systems proposed
by the government for functional purposes can be dragged into ideological ends.
In this light of purpose, the effects of surveillance are exemplified and
interpreted in the light of scientific and artistic works.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Eylül 2017 |
Gönderilme Tarihi | 28 Mayıs 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 2 |