THE EFFECT OF SOCIALIZATION LEVELS OF UNIVERSITY STUDENTS WITH RECREATIONAL ACTIVITIES ON THEIR COMMUNICATION SKILLS AND EMOTIONAL INTELLIGENCE

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 2, 966 - 988, 29.09.2018

Murat Koçyiğit , Murat Erdoğdu , Mustafa Uyar Muhsin Çınar

https://doi.org/10.19145/e-gifder.427422

Cited By: 7

Öz

The aim of the study is to review the impact of individuals’ socialization level with the recreative activities on the communication skills and emotional intelligence. The research population consists of the college students who receive their training at the state universities in Konya and become socialized with the recreative activities. The research sampling consists of the college students who were chosen with the random sampling method from the population. The relationship between the communication skills and emotional intelligence of the individuals who became socialized with the recreative activities were determined within the scope of research. In this study, the recreation socialization scale for determining the individuals’ socialization level, the communication skills evaluation scale for determining the communication skills and the emotional intelligence scale for determining the emotional intelligence level were used. The data which was obtained with the scales was analyzed and interpreted with the use of statistics analysis/package programme. It was determined that there were the significant relationships (p=,000) statistically at the positive and medium strength between the college students’ socialization level with the recreative activities and their communication skill and emotional intelligence skills at the result of research. Moreover, it was concluded that the socialization with the recreative activities have a direct and significant impact on the individuals’ communication skill and emotional skill as a result of the regression analysis which was previously made.

Anahtar Kelimeler

Recreation, Socialization, Communication Skills, Emotional Intelligence

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN REKREATİF ETKİNLİKLERLE SOSYALLEŞME DÜZEYLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİ VE DUYGUSAL ZEKÂLARI ÜZERİNE ETKİSİ

Öz

Araştırmanın amacı; bireylerin rekreatif etkinliklerle sosyalleşme düzeylerinin, iletişim becerileri ve duygusal zekâları üzerine etkisinin incelenmesidir. Yöntem; çalışmanın evrenini Konya ilinde devlet üniversitelerinde öğrenim gören rekreatif etkinliklerle sosyalleşen üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise evren içerisinden tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilmiş olan üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Rekreaktif faaliyetlerle sosyalleşen bireylerin, iletişim becerileri ve duygusal zekâları arasındaki ilişkiler araştırma kapsamında tespit edilmiştir. Bu çalışmada, bireylerin sosyalleşme düzeylerini belirlemek için rekreasyon ve sosyalleşme ölçeği, iletişim becerilerini belirlemek için iletişim becerilerini değerlendirme ölçeği ve duygusal zekâ seviyelerini belirlemek için ise Schutte duygusal zekâ ölçeği kullanılmıştır. Ölçekler yardımı ile elde edilen veriler istatistik analiz/paket programı kullanılarak analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Araştırma neticesinde üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklerle sosyalleşme düzeyleri ile iletişim becerileri ve duygusal zekâ yetenekleri arasında pozitif ve orta kuvvette, istatistiksel olarak da anlamlı (p=,000) ilişkilerin olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca yapılan regresyon analizi sonucunda, rekreatif etkinliklerle sosyalleşmenin, bireyin iletişim becerileri ve duygusal zekâları üzerinde doğrudan ve anlamlı bir etkisinin olduğu sonucuna da ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, Sosyalleşme, İletişim Becerisi, Duygusal Zekâ

Kaynakça

• BUDAK, Selçuk (2003). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• CAN, Halil (1994). Organizasyon ve Yönetim, 3. Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi.
• CEVİZCİ, Ahmet (2000). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
• CÜCELOĞLU, Doğan (2016). İçimizdeki Çocuk, 50. Basım, İstanbul: Remzi Kitapevi.
• COOPER, Robert K. ve SAWAF, Ayman (2003). Liderlikte Duygusal Zekâ, Çeviren: Zelal Bedriye Ayman ve Banu Sancar, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• ÇAKAR, Ulaş ve ARBAK, Yasemin (2004). Modern Yaklaşımlar Işığında Değişen Duygu-Zekâ İlişkisi ve Duygusal Zekâ, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3), 23-48.
• DAMASIO, Antonio R. (1999). Descartes’in Yanılgısı. İstanbul: Varlık Yayınları.
• DÖKMEN, Üstün (2004). İletişim Çatışmaları ve Empati, Yirmi sekizinci basım, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• DURMUŞ, Beril, YURTKORU, Serra E. ve ÇİNKO, Murat (2013). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi (5.Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
• ERGÜN, Mustafa (1994). Eğitim Sosyolojisine Giriş, 4. Basım, Ankara: Ocak yayınları.
• ERKAL, Mustafa (2006). Sosyoloji (Toplum Bilimi), İstanbul: Der Yayınları.
• GÜL Tolga, KARAÇAR Ercan, KEMENT Üzeyir, PASLI Mehmet M., YAYLA Özgür, EROL Ersan ve GÖKER, Gönül (2014). Rekreasyona Giriş, 1. Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
• HANÇERLİOĞLU, Orhan (2002). Felsefe Sözlüğü, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• KARADAĞ, D. (2013). Yüzme Antrenörlerinin Bir Liderlik Özelliği Olan İletişim Becerilerinin Yüzücülerin Motivasyonları Üzerindeki Etkileri, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• KARAKÜÇÜK, Suat (2005). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme, 5. Baskı, Ankara: Gazi Kitabevi.
• KOÇYİĞİT, Murat (2015). Etkili İletişim ve Duygusal Zekâ, Konya: Eğitim Yayınevi.
• KOÇYİĞİT, Murat ve Özüpek N. Mehmet (2015). “Personality Factors That Affect the Use of Facebook: A Research on University Students”. Contextual Approaches in Communication, Eds. Daba-Buzoianu, C., Arslan, H. and Icbay, M. A., Frankfurt: PL Academic Research Peter Lang GmbH. 323-332.
• KONRAD, Stefan ve HENDL, Claudia (2001). Duygularla Güçlenmek, Çeviren: Meral Taştan, İstanbul: Hayat Yayınları.
• KORKUT, Fidan (1996). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt:2(7), 18-23.
• NIELSEN, John (2008). Effective Communication Skills. Xlibris Corporation, USA.
• ÖZER, A Kadir (2006). İletişimsizlik Becerisi. İstanbul: Varlık Yayınları.
• ÖZKALP, Enver (2005). Sosyolojiye Giriş, Bursa: Ekin Yayınları.
• SCHUTTE, Nicola S., MALOUFF, John M., HALL, Lena E., Haggerty, DONALD J., COOPER, Joan T., GOLDEN, Charles J. ve DORNHEIM, Liane (1998). Development and Validation of a Measure of Emotional Intelligence. Personality and Individual Differences, 25(2), 167-177.
• SERÇEK, Sadık ve SERÇEK, Gülseren Ö. (2015) Serbest Zaman Etkinlikleri Olarak Üniversite Öğrencilerinin Rekreatif Etkinliklere Katılmaları ve Sosyalleşmeleri Arasındaki İlişki. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 51, 1-21.
• SEVİL Tuba, ŞİMŞEK K. Yıldırım, KATIRCI Hakan, ÇELİK, O., ÇELİKSOY, M. A. ve KOCAEKŞİ, Serdar (2012). Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi, 1.Baskı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• ŞAHAN, Hasan (2007). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Sürecinde Spor Aktivitelerinin Rolü. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• ŞENER, S. (2008). Müşterilerin Duygusal Zekâ Özelliklerinin Reklam Algıları Üzerindeki Etkileri ve Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• TATAR, Arkun, TOK, Serdar ve SALTUKOĞLU, Gaye (2011). Gözden Geçirilmiş Schutte Duygusal Zekâ ölçeğinin Türkçe‘ye Uyarlanması ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt: 21, Sayı: 4, 325–338.
• TOKTAMIŞOĞLU, Murat (2004). Aklın Öteki Sesi Duygusal Zekâyla Başarı, İstanbul: Kapital Yayıncılık.
• ÜNCÜ, Serap (2007). Duygusal Zekâ ve Evlilik Doyumu İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.